Συρία: Σφαγές Χριστιανών από «αντάρτες» ισλαμοφασίστες
Σύμφωνα με τι καλόγριες, φανατικοί ισλαμιστές είχαν συγκεντρώσει σε ένα κτίριο Χριστιανούς και Αλεβίτες (μουσουλμανικό δόγμα) ομήρους, όπου είχαν τοποθετήσει εκρηκτικά τα οποία πυροδότησαν.
Στη συνεχεία κάλεσαν ξένους δημοσιογράφους τους έδειξαν το κτίριο με τους νεκρούς και τους είπαν ότι «Έπεσαν θύματα των βομβαρδισμών από τον Στρατό του Άσαντ”!
Μία μοναχή που έχει γλιτώσει κρυμμένη σε μια κρύπτη ενός σπιτιού της περιοχής, η μητέρα Αγνή – Μαρία του Σταυρού, παραθέτει την μαρτυρία της στην γαλλόγλωσση ιστοσελίδα του γειτονικού μοναστηριού St. James.
Και οι μαρτυρίες για τις σφαγές των Χριστιανών ή των μουσουλμάνων που αντιτίθεται στους φανατικούς σουνίτες ισλαμιστές, πληθαίνουν. Ο Ολλανδός δημοσιογράφος Μάρτιν Γιάνσεν γράφει στην Frankfurter Allgemeine Zeitung με λεπτομέρειες για τη σφαγή 90 Αλεβιτών ή Σιιτών στη Χούλα από τους αντάρτες.
«Οι σουνίτες αντάρτες επιτέθηκαν στα οδοφράγματα που είχε στήσει συριακός Στρατός για να προφυλάξει τα αλεβίτικα χωριά. Η μάχη κράτησε μιάμιση ώρα και ήταν πολύνεκρη.
Σε ένα σημείο που πέρασαν οι αντάρτες έσφαξαν δεκάδες γυναικόπαιδα που ανήκαν σε σουνιτικές οικογένειες πού είχαν μεταστραφεί στον σιιτισμό, ή που ήταν σουνίτες αλλά θεωρούνταν συνεργάτες του καθεστώτος και σε άλλες σιιτικές φαμίλιες, όπως δήλωσαν οι επιζώντες πού κατέφυγαν στο προαναφερθέν μοναστήρι.
Παρ’ όλα αυτά, μέσα σε λίγες μέρες από τις δημοσιογραφικές αναφορές η σφαγή στην Χούλα χρεώθηκε στο καθεστώς Άσαντ και ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία και άλλοι δυτικοί απέλασαν τούς Σύρους διπλωμάτες σε ένδειξη διαμαρτυρίας».
«Επί της ουσίας πρόκειται για μια μεγάλη προβοκάτσια. Ένα καλά οργανωμένο σχέδιο κατά των 2,5 περίπου εκατομμυρίων Ελληνορθόδοξων και καθολικών Χριστιανών, με στόχο να μην μείνει κανείς στην αραβική χώρα.
Έτσι άλλωστε εξηγείται και η στάση της Ρωσίας που προσπαθεί να «προστατέψει» το καθεστώς και να γίνει ασπίδα ασφαλείας για τους χιλιάδες χριστιανούς της αραβικής χώρας.
Μήπως τελικά το “απόλυτο κακό” δεν είναι το καθεστώς Άσαντ, αλλά οι Αμερικανοσιωνιστές που παρουσιάζονται ως «απελευθερωτές»;»