Σπάνια στιγμιότυπα από τον προσωπικό φωτογράφο του Χίτλερ

Οι φωτογραφίες του τραβήχτηκαν το 1939 και το 1940 στο γκέτο της πολωνικής πόλης Kutno, δυτικά της Βαρσοβίας. Επρόκειτο για φυλακισμένους, έστω κι αν δεν ήταν σε φυλακή, τους οποίους απέρριπτε η ναζιστική προπαγάνδα.

Ναζιστής και ο ίδιος ο Jaeger, ακολουθούσε παντού τον Φύρερ και τον φωτογράφιζε ενώπιον του πλήθους αλλά και σε προσωπικές του στιγμές.

Έκπληξη προκαλεί το γεγονός πως στις συγκεκριμένες φωτογραφίες δεν υπάρχει εχθρότητα ανάμεσα στον φωτογράφο και τους ανθρώπους που φωτογραφίζει.

Οι φωτογραφίες του Jaeger έκαναν τόσο μεγάλη εντύπωση στον Χίτλερ που είχε αναφωνήσει όταν πρωτοείδε τη δουλειά του: «Το μέλλον ανήκει στην έγχρωμη φωτογραφία!»

Όσον αφορά στις φωτογραφίες από το γκέτο της Kutno είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να εξετάσει κανείς το λόγο που ο φωτογράφος επέλεξε να φωτογραφήσει τους νικημένους Εβραίους, αντί να επικεντρωθεί στην προέλαση του Τρίτου Ράιχ.

Τον Ιούνιο του 1940 οι 8000 Εβραίοι της πόλης συγκεντρώθηκαν και μεταφέρθηκαν στο «νέο τους σπίτι»: στις εγκαταστάσεις ενός παλιού εργοστασίου ζάχαρης, όπου εκατοντάδες θα πέθαιναν από πείνα και τύφο.

Το 1942 στο πλαίσιο της «τελικής λύσης» του Χίτλερ, οι ναζί εφάρμοσαν την επιχείρηση Reinhardt, το σχέδιο εξαφάνισης όλων των Εβραίων της Πολωνίας. Την άνοιξη του ίδιου έτους το γκέτο της Kutno εκκαθαρίστηκε και η πλειονότητα των κατοίκων του μεταφέρθηκε σε στρατόπεδα εξόντωσης.

Ο Jaeger τοποθέτησε τις φωτογραφίες σε ένα μπουκάλι μπράντι το οποίο έκρυψε σε μία βαλίτσα και έτσι κατόρθωσε να σώσει τη συλλογή του.

Στη συνέχεια έπεσε πάνω σε ομάδα Αμερικανών στρατιωτών. Για καλή του τύχη, την προσοχή τους τράβηξε το μπουκάλι με το κονιάκ, το οποίο άνοιξαν και μοιράστηκαν με τον φωτογράφο.

Εάν είχαν ψάξει καλά τη βαλίτσα του και είχαν βρει τόσες φωτογραφίες του Χίτλερ, πιθανότατα ο Jaeger θα είχε συλληφθεί και θα είχε δικαστεί ως εγκληματίας πολέμου.

Τελικά ο Jaeger αποφάσισε να θάψει τις φωτογραφίες σε 12 γυάλινα βάζα έξω από το Μόναχο, ενώ ανά τακτά χρονικά διαστήματα επέστρεφε για να ελέγξει την κατάστασή τους.

Το 1955 τις ξέθαψε και τις φύλαξε σε τραπεζική θυρίδα .

Δέκα χρόνια αργότερα, τις πούλησε στο περιοδικό Life.