Πύραυλος υγρών καυσίμων των Στρατηγικών Πυραυλικών Δυνάμεων

Η παραγωγή του νέου διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου (ΔΒΠ) υγρών καυσίμων, ο οποίος έρχεται να αντικαταστήσει το RS-20, θα ξεκινήσει μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους.

Newsbomb

ΚΟΣΜΟΣ
2'

Νωρίτερα υπήρξαν πληροφορίες της "Φωνής της Ρωσίας" πως οι Στρατηγικές Πυραυλικές Δυνάμεις (ΣΠΔ) θα αποκτήσουν το νέο πύραυλο κατά το δεύτερο ήμισυ αυτής της δεκαετίας. Η έναρξη της παραγωγής του πυραύλου θα δημιουργήσει τη δυνατότητα τήρησης του χρονοδιαγράμματος.

Οι ΔΒΠ υγρών καυσίμων εγκατεστημένοι σε φρεάτια, για μεγάλο χρονικό διάστημα αποτελούσαν την βάση της πυρηνικής δύναμης της Σοβιετικής Ένωσης. Ακόμη και σήμερα παίζουν σημαντικό ρόλο στα πυρηνικά οπλοστάσια της Ρωσίας, όμως ο σταδιακός παροπλισμός του RS-20 (τον οποίο τον γνωρίζουν στη Δύση ως «Σατανά»), ο οποίος σχετίζεται με την εξάντληση των πόρων βιωσιμότητας, ήταν ο ένας από τους λόγους της απότομης πτώσης του ρωσικού πυρηνικού οπλοστασίου. Υπό τις συνθήκες αυτές ξεκίνησε η ανάπτυξη της νέας γενιάς του πυραύλου υγρών καυσίμων με βάση τα φρεάτια. Όμως εδώ υπάρχουν μερικά σοβαρά προβλήματα.

Τα συστήματα εκτόξευσης πυραύλου από φρεάτια μπορούν να σώσουν τον πύραυλο από πολλά πράγματα – ακόμη και η πυρηνική έκρηξη σε απόσταση διακοσίων μέτρων δεν εξασφαλίζει την εξουδετέρωση του πυραύλου. Όμως η ανάπτυξη των συστημάτων ακρίβειας έχει κάνει την δουλειά της: σήμερα το οποιοδήποτε φρεάτιο μπορεί να απενεργοποιηθεί με 1-2 εύστοχες βολές με συμβατικά πυρομαχικά μερικών εκατοντάδων κιλών.

Η απειλή από την χρήση των όπλων ακρίβειας έχει γίνει ένας από τους κύριος λόγους μεταφοράς του «κέντρου βάρους» από τις ΣΠΔ σε κινητά συστήματα. Αποτελούν ένα πιο δύσκολο στόχο: ούτε οι δορυφόροι, ούτε τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη δεν εξασφαλίζουν τον έγκαιρο εντοπισμό αυτών των εγκαταστάσεων, όπως επίσης και το ότι αυτά που θα εντοπιστούν να μην είναι παραπλανητικοί στόχοι.

Η δυνατότητα της γρήγορης αλλαγής θέσης, η αδυναμία ανίχνευσης από τους κατασκοπευτικούς δορυφόρους ενός μεγάλου μέρους του εδάφους της Ρωσίας λόγω των μετεωρολογικών συνθηκών, οι μεγάλες αποστάσεις που θα έπρεπε να διανύσουν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη – όλα αυτά δημιουργούν ένα σημαντικό πλεονέκτημα των κινητών εγκαταστάσεων σε σχέση με τις εγκαταστάσεις σε φρεάτια, τα οποία δεν μπορούν να μετακινηθούν από τη θέση τους.