Κακά μαντάτα για την ελευθεροτυπία
Στη λίστα κατάταξης των χωρών με θέμα την ελευθερία του τύπου, που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η οργάνωση «Ρεπόρτερ χωρίς σύνορα» καμία άλλη χώρα δεν έπεσε τόσο δραματικά όσο το Μαλί. Κατατάχθηκε στη θέση 99 κατρακυλώντας 74 θέσεις. Το Μαλί για χρόνια υπήρξε μια χώρα πρότυπο στον τομέα αυτό για τις αφρικανικές χώρες, δήλωσε εκπρόσωπος της οργάνωσης στο Βερολίνο.
Στη λίστα συμπεριλαμβάνονται συνολικά 179 χώρες και στην κορυφή της ελευθεροτυπίας για το 2012 βρίσκονται η Φιλανδία, η Ολλανδία και η Νορβηγία ενώ τις τελευταίες θέσεις καταλαμβάνουν το Τουρκμενιστάν, η Βόρεια Κορέα και η Ερυθραία.
Η Γερμανία βρίσκεται στη θέση 17 και μια εξήγηση γιατί η χώρα δεν βρίσκεται ψηλότερα είναι σύμφωνα με την οργάνωση ότι το τελευταίο διάστημα κλείνουν εφημερίδες και έτσι αποδυναμώνεται η πολυφωνία ενώ εξαιτίας οικονομικών δυσκολιών όλο και περισσότερες συντάξεις περιορίζουν το προσωπικό τους. Ένας ακόμα λόγος περιορισμού της πολυφωνίας.
Σε άσχημη σειρά η Ελλάδα, σε πολύ χειρότερη η Τουρκία
Όσον αφορά τώρα την Κύπρο βρίσκεται στη θέση 24 ενώ εξήντα θέσεις πιο κάτω στη θέση 84 βρίσκεται η Ελλάδα, μια θέση κάτω από το Τόγκο στην Αφρική και μια θέση πάνω από το Κοσυφοπέδιο.
Η έκθεση βασίζεται σε στοιχεία αξιολόγησης όπως η ελεύθερη πρόσβαση των δημοσιογράφων σε πληροφορίες, αντίποινα, βία εναντίον δημοσιογράφων, πολυφωνία των ΜΜΕ και νόμοι, ελευθερία πρόσβασης στο ίντερνετ και λογοκρισία.
Μετά το πυρηνικό δυστύχημα στη Φοκουσίμα, η Ιαπωνία εξαιτίας τη περιορισμένης παροχής πληροφοριών κατρακύλησε στη θέση 53 ενώ τη θέση τους βελτίωσαν το Μαλάβι (75), η Ακτή του Ελεφαντοστού (96), το Αφγανιστάν (128) και η Βιρμανία (151).
Το 2012 η Σομαλία ήταν μαζί με τη Συρία, οι επικίνδυνες χώρες για τους δημοσιογράφους. Εξαιρετικά προβληματική παραμένει η κατάσταση για τον τύπο στις χώρες της αραβικής άνοιξης. Η Αίγυπτος για παράδειγμα βρίσκεται στη θέση 158. Τέλος, η οργάνωση ασκεί ιδιαίτερη κριτική στην Ουγγαρία (56) για τον αμφιλεγόμενο νόμο που υιοθέτησε για τα ΜΜΕ αλλά και για την μεγάλη αυτολογοκρισία που υιοθετείται στη χώρα. Έντονη κριτική άσκησε η οργάνωση και στην Τουρκία (154) λέγοντας ότι από το τέλος της χούντας το 1983 ποτέ δεν υπήρξαν τόσοι πολλοί δημοσιογράφοι στις φυλακές.