Αυτός είναι ο νέος αρχηγός της CIA

Υπηρέτησε πιστά την αμερικανική κοινότητα πληροφοριών (US Intelligence Community), μέσω της CIA της οποίας την ιεραρχία ανέβηκε μέχρι την κορυφή, έχοντας φθάσει πλέον στα 57 του χρόνια.

Σήμερα θεωρείται ως εκ τω βασικών στελεχών των υπηρεσιών πληροφοριών που ευθύνονται για την απόφαση χρήσης οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UCAV) για την εξουδετέρωση τρομοκρατών-στόχων, μια πολιτική που έχει προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στις διμερείς σχέσεις των ΗΠΑ, κυρίως στο Πακιστάν, αν και η μέθοδος χρησιμοποιείται στην Υεμένη, τη Σομαλία και ενδεχομένως αλλού (π.χ. Βόρεια Αφρική). Επίσης, επέμεινε ώστε τη ευθύνη των επιθέσεων αν την έχουν οι ένοπλες δυνάμεις, όχι η CIA η οποία σύμφωνα με τη λογική του, θα πρέπει να εστιάσει στον παραδοσιακό της ρόλο, τη συλλογή και ανάλυση πληροφοριών.

Ήταν ο πρώτος Αμερικανός αξιωματούχος που αποδέχθηκε επίσημα ότι η μέθοδος χρησιμοποιείται από τις ΗΠΑ και υπερθεμάτισε για την ανάγκη συνέχισης, με το επιχείρημα ότι οι νεκροί που θα προκύψουν σε μια επιτυχημένη τρομοκρατική ενέργεια που θα εμπλακούν οι τρομοκράτες – καθώς σχεδιάζουν συνεχώς πιθανά πλήγματα – θα είναι πολλοί περισσότεροι. «Δυστυχώς, μερικές φορές πρέπει να αφαιρέσεις μια ζωή για να σώσεις περισσότερες», έχει πει χαρακτηριστικά σε μια τηλεοπτική του εμφάνιση στο δίκτυο ABC.

Μέχρι σήμερα ήταν ο βασικός σύμβουλος του προέδρου στα θέματα αντιτρομοκρατίας. Ήταν επίσης και ο προσωπάρχης του Ελληνοαμερικανού διοικητή της CIA, του Τζορτζ Τένετ, ενώ η προηγούμενη υψηλότερη θέση που κατείχε στην υπηρεσία, ήταν αναπληρωτής εκτελεστικός υποδιευθυντής, όταν πρόεδρος ήταν ο Τζορτζ Μπους, κατά την πρώτη τετραετία. Στη συνέχεια, είχε επιλεγεί ως ο πρώτος διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Αντιτρομοκρατίας (National Counterterrorism Center) τη διετία 2004-2005.

Μιλάει απταίστως τα αραβικά, έχοντας υπηρετήσει και ως σταθμάρχης της «εταιρίας» (το προσωνύμιο της CIA) στη Σαουδική Αραβία. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις προσπάθειες εξουδετέρωσης της Αλ Κάιντα και ήταν εκ των βασικών συμβούλων του προέδρου τον Μάιο του 2011 που τον έπεισαν να δώσει το «πράσινο φως» στην επιχείρηση στο Αμποταμπάντ του Πακιστάν που είχε σαν αποτέλεσμα να εξουδετερωθεί ο επικίνδυνος τρομοκράτης.