Ρεκόρ χρόνου για τις πτήσεις στο διάστημα

Η πτήση του πληρώματος, που αποτελούσαν ο διοικητής Πάβελ Βινογκράντοφ και οι μηχανικοί πτήσεων Αλεξάντρ Mισούρκιν και ο αστροναύτης της NASA Κρίστοφερ Κάσιντι, διήρκεσε μόλις έξι ώρες, ενώ στο παρελθόν χρειάζονταν γι' αυτήν δύο 24ωρα.

Για πρώτη φορά ακολουθήθηκε το λεγόμενο σύντομο σχήμα πτήσης του επανδρωμένου διαστημοπλοίου. Το «Σογιούζ» πραγματοποίησε μόλις τέσσερις στροφές γύρω από τη Γη, όταν συνήθως γίνονται 30, γι' αυτό και ο χρόνος της πτήσης μειώθηκε κατά οκτώ φορές. Αυτό απαίτησε περίπλοκους προκαταρκτικούς υπολογισμούς των ειδικών, επισημαίνει ο αρθρογράφος του περιοδικού «Νέα της Κοσμοναυτικής» Ίγκορ Λίσοφ:

Όταν το «Σογιούζ» μπαίνει σε τροχιά και χρειάζεται να πετάξει έως το Σταθμό, όλα εξαρτώνται από την απόσταση, που αυτός απέχει. Αν είναι αρκετά κοντά, όπως στην προκειμένη περίπτωση, όταν δηλαδή απείχε περίπου τριάντα μοίρες υπό γωνία, η απόσταση μπορεί να διανυθεί γρήγορα. Εάν είναι μακριά, ας πούμε, κάπου γύρω στις εκατόν πενήντα μοίρες, τότε δεν μπορεί να γίνει γρήγορα η προσέγγιση, καθώς αυτό υπαγορεύει η ουράνια μηχανική.

Η πρόσδεση του «Σογιούζ» με το ΔΔΣ έγινε στον προβλεπόμενο χρόνο. Στην επιτυχία της επιχείρησης συνέβαλε η μεγάλη εμπειρία του διοικητή του «Σογιούζ». Για τον Πάβελ Βινογκράντοφ αυτή είναι ήδη η τρίτη πτήση, στην οποία θα γιορτάσει τα 60ά του γενέθλια, λέει το αντεπιστέλλον μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής Τσιολκόφσκι Γιούρι Kαράς:

Πρόκειται για έναν εξαιρετικό ειδικό, έναν καλό άνθρωπο. Αλλά 60 χρόνια δεν είναι και τόσο πολλά. Ας μην ξεχνάμε ότι ο μεγαλύτερος σε ηλικία αστροναύτης ήταν 77 ετών όταν έκανε τη δεύτερη πτήση του στο Διάστημα και αυτός ήταν ο Τζον Γκλεν, που μάλιστα γιορτάζει εφέτος τα 92 του χρόνια.

Η διάρκεια της πτήσης της τρέχουσας αποστολής στον ΔΔΣ θα είναι 168 ημέρες. Κατά το διάστημα αυτό οι κοσμοναύτες θα υποδεχθούν και θα ξεφορτώσουν αρκετά ρωσικά, αμερικανικά και ένα ευρωπαϊκό μεταγωγικό διαστημόπλοιο. Το ρωσικό επιστημονικό πρόγραμμα περιλαμβάνει 42 πειράματα. Ειδικότερα το πείραμα «Molniya-Gamma» θα βοηθήσει την ανθρωπότητα στο μέλλον να προβλέπει τους σεισμούς και άλλες πλανητικές φυσικές καταστροφές. Ένα άλλο, όχι λιγότερο ενδιαφέρον πείραμα, η «Κατάσταση» θα παράσχει στους κατασκευαστές σημαντικά επιστημονικά δεδομένα, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά τη σχεδίαση των μεγάλων διαστημικών σκαφών για πτήσεις στη Σελήνη, τον Άρη ή την Αφροδίτη. Ο εξοπλισμός για το πείραμα αυτό θα τοποθετηθεί στην εξωτερική επιφάνεια του ΔΔΣ κατά τη διάρκεια μιας από τις εξόδους των κοσμοναυτών στο ανοιχτό Διάστημα.