Υπεράκτιο σκάνδαλο offshores: Πιάστηκαν εκείνοι, που δεν κρύφτηκαν...
Η αδιαφάνεια των υπερεθνικών επιχειρήσεων, των εκπροσώπων της χρηματοπιστωτικής και πολιτικής αφρόκρεμας προκαλεί όλο και μεγαλύτερη ενόχληση και οργή.
Πριν λίγες ημέρες το Διεθνές Κονσόρτσιουμ Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (ICIJ) ανακοίνωσε ότι έχει πρόσβαση σε δυόμισι εκατομμύρια έγγραφα σχετικά με τις δραστηριότητες περίπου 120 χιλ. υπεράκτιων εταιρειών των Βρετανικών Παρθένων Νήσων. Αυτό αφορά πολίτες 170 κρατών του κόσμου. Τις πληροφορίες υπόσχονται να κοινοποιήσουν σταδιακά, όμως τα πρώτα δημοσιεύματα μπορεί να εμφανιστούν αυτές τις ημέρες.
Κατά την άποψη πολλών εμπειρογνωμόνων, έχει αποκαλυφθεί μόνο ένα ασήμαντο μέρος και του παγκόσμιου, και ακόμα και του βρετανικού υπεράκτιου συστήματος. Όπως δήλωσε ο Διευθυντής του «Κέντρου ανάπτυξης της χρηματιστηριακής αγοράς» Γιούρι Ντανίλοφ, έχουν πιαστεί μόνο εκείνοι, που δεν τα καταφέρνουν να κρυφτούν:
- Προς το παρόν οι υπεράκτιες εταιρίες, που έχουν αποκαλυφθεί, όλες είναι δημιουργημένες πολύ μη επαγγελματικά. Υπάρχουν υπεράκτιες τεχνολογίες, οι οποίες εξασφαλίζουν απόλυτη αδιαφάνεια και νομίζω ότι οι υπεράκτιες με μη αποκαλυφθέντες δικαιούχους αποτελούν, ίσως, την πλειονότητα.
Οι υπεράκτιες ζώνες δεν εμφανίστηκαν τυχαία. Τα κορυφαία κράτη τις δημιούργησαν για την επίτευξη τουλάχιστον τριών στόχων: πρώτον, είναι μέρος, όπου μπορεί κανείς να κρύψει χρήματα για σκοπούς φοροδιαφυγής και είναι εργαλείο ανταγωνισμού για τις μεγάλες εταιρίες. Λειτουργώντας μέσω των υπεράκτιων ζωνών, μειώνουν το κόστος και χαμηλώνουν τις τιμές των εξαγόμενων προϊόντων τους. Και τέλος, όπως διαβεβαιώνει ο Διευθυντής του Ινστιτούτου Παγκοσμιοποίησης και Κοινωνικών Κινημάτων Μπορίς Καγκαρλίτσκι, οι υπεράκτιες ζώνες αποτελούν τρόπο πίεσης του χρηματοοικονομικού κεφαλαίου στην κοινωνία. Η φόρμουλα του εκβιασμού είναι απλούστατη: δεν επιτρέπεται να αυστηροποιείτε τους κανόνες του παιχνιδιού για τις μεγάλες επιχειρήσεις - διαφορετικά θα διαφύγουν από τη χώρα στις υπεράκτιες:
- Είναι κατανοητό ότι στην κοινωνία εναντίον των υπεράκτιων ζωνών αναπτύσσεται φοβερή οργή. Το κυριότερο είναι ότι όλη αυτή η κατάσταση μπορεί να διευθετηθεί και όλες αυτές οι υπεράκτιες εταιρείες μπορούν να κλείσουν μέσα σε έξι μήνες - ενάμιση χρόνο. Υπάρχουν απλοί μηχανισμοί, και μάλιστα δεν είναι καταπιεστικοί, είναι καθαρά οικονομικοί. Το ζήτημα είναι ότι οι κυβερνήσεις, οι οποίες είναι οι ίδιες στενά συνδεδεμένες με τη χρηματοοικονομική ολιγαρχία, δεν μπορούν και δεν θέλουν να εφαρμόσουν τέτοια τα μέτρα.
Στην πραγματικότητα θέλουν και ακόμη αγωνίζονται. Η G20 και άλλοι διεθνείς οργανισμοί απαιτούν από τις Αρχές, στη δικαιοδοσία των οποίων υπάγονται οι υπεράκτιες ζώνες, να αποκαλύψουν τις σχετικές πληροφορίες. Ο Γιούρι Ντανίλοφ βλέπει ως ακολούθως της περαιτέρω τύχη των υπεράκτιων ζωνών:
- Πρέπει να διαχωριστούν οι υπεράκτιες ζώνες, τις οποίες χρησιμοποιούν οι υπερεθνικές εταιρείες, και γενικά οι μεγάλες επιχειρήσεις για τη βελτιστοποίηση της φορολογίας, και αυτές προφανώς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα υπάρχουν πάντα, αυτές είναι ανίκητες, από τις υπεράκτιες, που χρησιμοποιούνται από άτομα, συμπεριλαμβανομένων και πολιτικών, για το κρύψιμο χρημάτων σε μια σκοτεινή ή γκρίζη δικαιοδοσία. Αν δεν εξαλειφθούν αυτές οι υπεράκτιες εταιρείες του δεύτερου τύπου, τουλάχιστον αυτή η υπεράκτια πρακτική θα περιοριστεί σημαντικά.
Αργά ή γρήγορα οι υπεράκτιες τελικά θα εξολοθρευτούν, διαφορετικά θα καταστρέψουν την παγκόσμια οικονομία, λέει ο Μπορίς Καγκαρλίτσκι. Αυτό θα είναι αρκετά δραματικό και ορισμένοι οικονομολόγοι είναι πεπεισμένοι ότι με τις υπεράκτιες εταιρείες θα πάψει να υφίσταται το σύγχρονο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Όμως ας μη ξεχνάμε ότι κάποτε οι άνθρωποι νόμιζαν ότι η κοινωνία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τη δουλεία.
ΠΗΓΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ