Οι δρόμοι της Ρωσίας και της Ευρώπης μπορεί να χωρίσουν
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να ενοποιήσει την αγορά σιδηροδρομικών μεταφορών. Τώρα πρόκειται για το έδαφος της ΕΕ, ενώ στο μέλλον θα γίνει λόγος για το χώρο από τη Λισαβόνα μέχρι το Βλαδιβοστόκ. Μια από τις πιο σημαντικές αλλαγές είναι ο πλήρης διαχωρισμός της εταιρείας που διαχειρίζεται το δίκτυο σιδηροδρομικών γραμμών από τον διαχειριστή των μεταφορών. Εν τω μεταξύ η Ρωσία ζει ήδη πάνω στη βάση αυτών των κανόνων,- παρατήρησε ο εμπειρογνώμονας στις μεταφορές Αλεξέι Μπεζμπορόντοφ.
- Στη χώρα μας οι υποδομές είναι πλήρως διαχωρισμένες από τις μεταφορικές δραστηριότητες. Έχουμε μερικές μεγάλες κρατικές ή εν μέρει κρατικές, που διαχειρίζονται τις σιδηροδρομικές γραμμές, ενώ το 90% του σιδηροδρομικού Στόλου βρίσκεται σε ιδιωτικά χέρια. Η Ευρώπη είναι πιο υπερβολικά ρυθμισμένη από τη Ρωσία.
Ωστόσο, αφού είχαν εργαστεί για ορισμένο χρονικό διάστημα σ’αυτές τις συνθήκες, οι ρωσικές σιδηροδρομικές εταιρείες άρχισαν να μιλούν για την ανάγκη μεγαλύτερης συγκεντρωποίησης. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, το 70% του φόρτου των σιδηροδρόμων αναλογεί στις μεταφορές φορτίων. Η ρύθμισή τους είναι πολύ πιο δύσκολη, από τις επιβατικές μεταφορές. Για την αποστολή των φορτηγών αμαξοστοιχιών απαιτείται πιο στενή συνεργασία των διαχειριστών του δικτύου και του τροχαίου υλικού. Μάλιστα, δεν είναι καθόλου άσχημη η κατάσταση όταν η ρύθμιση βρίσκεται στα ίδια χέρια, - θεωρούν οι εμπειρογνώμονες της Ρωσίας.
Εκτός απ’αυτά, το Τέταρτο Σιδηροδρομικο Πακέτο προβλέπει ότι την άνευ συνόρων αγορά της ΕΕ – από την 1η Ιανουαρίου του 2019 ο κάθε μεταφορέας θα αποκτήσει το δικαίωμα να εργάζεται στο έδαφος οποιουδήποτε άλλου κράτους-μέλους της ΕΕ. Οι τέτοιου είδους αποφάσεις θα παίρνονται με βάση των κανόνων ανοικτής δημοπρασίας. Θα κερδίσει εκείνος που θα προτείνει τη χαμηλότερη τιμή, υπό τις ίδιες συνθήκες. Όπώς βεβαιώνουν οι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο τέτοιου είδους ανταγωνισμός θα βελτιώσει την ποιότητα των υπηρεσιών και θα χαμηλώσει τις τιμές.
Εξάλλου, ακόμα και στην ίδια την Ευρώπη, δεν συμφωνούν όλοι με αυτές τις καινοτομίες. Συγκεκριμένα η Γαλλία, η οποία έχει επενδύσει δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ για τη δημιουργία σύγχρονου δικτύου ταχείων αμαξοστοιχιών και τώρα το Παρίσι είναι εξαιρετικά αγανακτισμένο με την πρόταση ώστε από τις κατασκευασμένες με χρήματα των Γάλλων φορολογουμένων σιδηροδρομικές γραμμές να αποκομίζουν κέρδος οι εταιρείες άλλων χωρών.
Το κύριο όμως πρόβλημα συνίσταται στο ότι οι εκπρόσωποι της ΕΕ δεν μπορούν να πουν πώς θα εκτελούνται οι συμφωνίες, που ισχύουν ανάμεσα στις ευρωπαϊκές εταιρείες και τους εκπροσώπους άλλων χωρών και συγκεκριμένα της Ρωσίας.