Διχασμένος o βελγικός Τύπος έναντι της Μοναρχίας

Η Le Soir αφιερώνει 24 σελίδες στους εορτασμούς που πραγματοποιήθηκαν χθες, 21 Ιουλίου, σε όλη τη χώρα. Αντίστοιχα, η L'Echo αφιερώνει 10 σελίδες, ενώ το αφιέρωμα της La Libre Belgique εκτείνεται σε 29 σελίδες.

Η αποτίμηση των εφημερίδων είναι γενικά θετική για το πρώτο «δείγμα γραφής» του νέου αρχηγού του βελγικού κράτους. Χαρακτηριστικός είναι ο τίτλος του κύριου άρθρου της Le Soir: «Μία βασιλική και πολιτική επιτυχία». Το δημοσίευμα επισημαίνει ωστόσο ότι παρά τις αναφορές στην ανάγκη για ενότητα που συνόδευσαν την ορκωμοσία του Φιλίππου, τόσο από τον απερχόμενο Βασιλιά Αλβέρτο, όσο και από τον πρωθυπουργό Έλιο Ντι Ρούπο, η πραγματική δοκιμασία για το νέο μονάρχη θα είναι οι επόμενες εκλογές (Μάιος 2014) και οι αποσχιστικές τάσεις της ολλανδόφωνης κοινότητας του Βελγίου. «Το μέλλον της χώρας κρέμεται από μια κλωστή», τονίζει το δημοσίευμα, υπογραμμίζοντας ότι ο νέος βασιλιάς έχει δύσκολο έργο για να διασφαλίσει πράγματι την ενότητα της χώρας.

Δημοσίευμα στις εσωτερικές σελίδες της ίδιας εφημερίδας υπογραμμίζει το σχετικά χλιαρό ενδιαφέρον των ΜΜΕ της ολλανδόφωνης περιοχής του Βελγίου, της Φλάνδρας, για τη βασιλική διαδοχή, αντίθετα με τον γαλλόφωνο Τύπο. Αντίστοιχη διαφορά παρατηρήθηκε και μεταξύ των πολιτικών κομμάτων που εκπροσωπούν τις δύο γλωσσικές κοινότητες, με το φλαμανδικό εθνικιστικό κόμμα N-VA να παρίσταται στους εορτασμούς, αλλά «με κρύα καρδιά».

Αντίστοιχα, το κύριο άρθρο της L'Echo αντιμετωπίζει το ζήτημα της δυσφορίας που παρατηρείται στη Φλάνδρα από τη σκοπιά του οικονομικού συμφέροντος: «Εάν η παρουσία ενός πρίγκιπα (ή πριγκίπισσας) ανοίγει τις πόρτες για τις επιχειρήσεις μας στο εξωτερικό, κανείς δε θα ταράξει τα νερά. Ακόμα κι αν είναι ωραίο να υπερασπίζεται την αυτονομία των περιφερειών όσον αφορά το εξωτερικό εμπόριο, όσο το όνομα «Βέλγιο» αξίζει περισσότερο από τις συνιστώσες του, κανείς πολιτικός δε θα τολμήσει να διαγράψει αυτή την πραγματικότητα. Πάνω από αυτό το χάσμα είναι που ο νέος βασιλιάς Φίλιππος θα πρέπει να λειτουργήσει εξισορροπητικά.

Παρά τις προκλήσεις του μέλλοντος –μεταρρύθμιση των βασιλικών εξουσιών, αλλαγές στη χρηματοδότηση των περιφερειών, εκλογές το 2014, κ.λπ.– ο νέος βασιλιάς θα μπορούσε να βασιστεί στους οικονομικά ισχυρούς, την κατηγορία εξάλλου του βελγικού πληθυσμού που κατά πάσα πιθανότητα έχει συναναστραφεί περισσότερο στη ζωή του ως διαδόχου».

Εξάλλου δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε μεταξύ εργοδοτών των δύο κοινοτήτων, επιβεβαιώνει την πολύ διαφορετική άποψη για τον ρόλο της μοναρχίας. Οι Φλαμανδοί στη μεγάλη πλειοψηφία τους προκρίνουν μια καθαρά εθιμοτυπική μοναρχία, ενώ ένας στους τρεις εργοδότες θα ήθελε την κατάργησή της. Το αντίστοιχο ποσοστό μεταξύ των γαλλόφωνων είναι μόλις 15%. Αντίστοιχα, τα δύο τρίτα της φλαμανδικής κοινότητας πιστεύουν ότι ο βασιλιάς δεν πρέπει να διαδραματίζει κανένα ρόλο στη διαδικασία διαμόρφωσης της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, ενώ μόνο το 15% των γαλλόφωνων συμμερίζεται αυτή την άποψη.

Τέλος σε άρθρο της L'Echo γίνεται εκτενής αναφορά του κόστους διατήρησης του θεσμού της μοναρχίας για του Βέλγους φορολογούμενους. Επισήμως, ο προϋπολογισμός της βελγικής μοναρχίας ανέρχεται σε 13,9 εκατ. ευρώ, ποσό στην πραγματικότητα διπλάσιο, αναφέρει το δημοσίευμα, επισημαίνοντας την κριτική που ασκείται, κυρίως από τα φλαμανδικά κόμματα, για έλλειψη διαφάνειας στο σχετικό προϋπολογισμό. Η πρόσφατη απόφαση περί φορολόγησης των μελών της βασιλικής οικογένειας (με εξαίρεση τον ίδιο το βασιλιά) θα ελαφρύνει κάπως το βάρος αυτό για τους Βέλγους φορολογούμενους, σημειώνει το δημοσίευμα.