Ο γύρος του κόσμου σε 43 ημέρες με ελικόπτερο!
Στην πόλη Μπουνκόβο στα προάστια της Μόσχας ολοκληρώθηκε ο πρώτος στην ιστορία της Ρωσίας γύρος του κόσμου της ομάδας ελικοπτεριστών, οι οποίοι πάνω σε δύο ελικόπτερα Robinson-R66 πέταξαν γύρω από τη Γη, διανύοντας απόσταση των σχεδόν σαράντα χιλιάδων χιλιομέτρων. Η αποστολή αυτή αποτέλεσε ένα ορόσημο για όλη την κοινότητα της πολιτικής αεροπορίας της Ρωσίας. Όπως επισήμανε ένας από τους συμμετέχοντες Ντμίτρι Ρακίτσκι, η αεροπορία μικρών αεροσκαφών μπορεί να παρουσιάσει απροσδόκητα αποτελέσματα:
Δεν είναι ο πρώτος γύρος του κόσμου με ελικόπτερα, όμως είναι μάλλον ο πρώτος που πραγματοποιήθηκε χωρίς να υπάρχει μια πλήρης τεχνική υποστήριξη στα αεροδρόμια. Τα ελικόπτερα έδειξαν υψηλή αξιοπιστία, δεν αποταθήκαμε ούτε μια φορά σε επαγγελματίες μηχανικούς και τεχνικούς. Κατά τη διάρκεια της πορείας αγοράζαμε μόνο κηροζίνη.
Κατά τη διάρκεια της πτήσης τα μηχανήματα ποτέ δεν παρουσίασαν πρόβλημα, όμως ακόμα και ο χειρισμός των ελικοπτέρων που λειτουργούσαν, οι πιλότοι αναγκάστηκαν να δουλέψουν σκληρά, ανέφερε ο Μιχαήλ Φάριχ, επικεφαλής της αποστολής του γύρου του κόσμου, ένας έμπειρος πιλότος και ταξιδιώτης:
Ο καιρός ήταν κάθε φορά διαφορετικός, πετούσαμε και στα βουνά και πάνω από τον ωκεανό. Πετάς πάνω από τον ωκεανό – είναι μια πίεση, μια δοκιμή, την οποία την ευχαριστιέσαι όταν τελειώσει, ενώ όταν πετάς σκέφτεσαι: «Τι ευτυχία πως το ελικόπτερο δεν γνωρίζει ότι πετά πάνω από τον ωκεανό!». Οι δοκιμασίες υπήρξαν, αφορούσαν περισσότερο την αντοχή, διότι να βρίσκεσαι δώδεκα ώρες την ημέρα στον αέρα είναι αρκετά δύσκολο.
Πολλές εκπλήξεις στους εναέριους ταξιδιώτες παρουσίαζαν οι καιρικές συνθήκες. Μερικές φορές οι αλλαγές του καιρού σχεδόν χαλούσαν το χρονοδιάγραμμα των αεροπόρων, πρόσθεσε ο Ντμίτρι Ρακίτσκι:
Στη Νορβηγία δεν λάβαμε υπόψη τον ισχυρό αντίθετο άνεμο. Ήταν τόσο δυνατός, ώστε δεν μας έφταναν τα καύσιμα για να φτάσουμε στο αεροδρόμιο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Και αναγκαστήκαμε να προσγειωθούμε σε πρακτικά κλειστό αεροδρόμιο για να ανεφοδιαστούμε με καύσιμα. Μόνο στις τρεις ή τέσσερις η ώρα τη νύχτα καταφέραμε να φτάσουμε στον προορισμό μας.
Εν τω μεταξύ, τους Ρώσους ταξιδιώτες τους περίμεναν και ευχάριστες εκπλήξεις, ανέφερε ο Μιχαήλ Φάριχ:
Όταν πετούσαμε κατά το μήκος των ακτών της Ισπανίας, σε έναν από εμάς ήρθε μήνυμα: «κοντά στη Μάλαγα υπάρχει ένας φάρος στην ακτή, πετάξτε τριακόσια μέτρα από αυτόν, προς την παραλία, πιο χαμηλά και πιο αργά». Και ενώ πετούσαμε χαμηλά πάνω από την παραλία, γεμάτη από ανθρώπους που ξεκουράζονταν, και βλέπουμε μια ομάδα ανθρώπων, που κρατούσαν ένα τεράστιο πανό με την επιγραφή «Ζήτω!». Ήταν πολύ ευχάριστο.
Ένα άλλο ευχάριστο γεγονός ήταν ότι οι πιλότοι ελικοπτέρων, όταν κάνανε το γύρο της υδρόγειου, πήγανε μπροστά στο χρόνο. Όπως είπε ο Μιχαήλ Φάριχ, τα πληρώματα επέστρεψαν στο αεροδρόμιό τους μετά από σαράντα τέσσερεις ημέρες από την έναρξη, όμως κατά τη διάρκεια της πτήσης, λόγω της αλλαγής των ωριαίων ατράκτων, η καθεμία ημέρα επιμηκυνόταν, και πραγματοποίησαν το γύρο του κόσμου σε σαράντα τρεις ημέρες.
πηγη ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ