Ευρωκαταδική της Ελλάδας για τα μεταλλεία χρυσού
Υπενθυμίζεται ότι στις 23 Φεβρουαρίου 2011, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκρινε ότι η πώληση περιουσιακών στοιχείων και γης υπέρ της Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, σε τιμή κατώτερη της αξίας τους και με απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής των συνδεόμενων φόρων, είναι ενίσχυση ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά.
Η Επιτροπή είχε ζητήσει από την Ελλάδα να ανακτήσει από την Ελληνικός Χρυσός ΑΕ τις παράνομες επιδοτήσεις ύψους 15,3 εκατ. ευρώ, έως τις 23 Ιουνίου 2011.
Επιπλέον, εντός δύο μηνών, η Ελλάδα έπρεπε να πληροφορήσει την Επιτροπή σχετικά με το συνολικό ποσό, τα ληφθέντα ή τα προς λήψη μέτρα και να υποβάλει έγγραφα που να αποδεικνύουν ότι ζητήθηκε από τον δικαιούχο η επιστροφή της ενίσχυσης. Η Ελλάδα έπρεπε, επίσης, να ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με την πρόοδο των εθνικών μέτρων που λαμβάνονται για την εκτέλεση της απόφασης μέχρι την ανάκτηση της ενίσχυσης.
Τον Απρίλιο του 2011 η Ελλάδα άσκησε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προσφυγή ακύρωσης της απόφασης της Επιτροπής.
Το 2012 η Επιτροπή προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, λόγω παράβασης κράτους- μέλους, εκτιμώντας ότι η Ελλάδα δεν είχε λάβει εντός των προθεσμιών όλα τα απαραίτητα μέτρα για την εκτέλεση της απόφασής της.
Με τη σημερινή του απόφαση το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι μέχρι τις 23/6/2011 η Ελλάδα δεν είχε λάβει κανένα μέτρο εκτέλεσης της αποφάσεως της Επιτροπής και ότι η επίμαχη ενίσχυση, στο σύνολό της, δεν είχε ανακτηθεί. Διαπιστώνει ακόμη ότι η αίτηση παράτασης κοινοποίησης πληροφοριών, που υπέβαλε η Ελλάδα δεν περιείχε καμία αιτιολογία, βάσει της οποίας η Επιτροπή θα μπορούσε να αποφανθεί.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κρίνει ότι «το κενό στη νομοθεσία που επικαλείται η Ελλάδα και που αφορά στο γεγονός ότι η υφιστάμενη διαδικασία ανάκτησης δεν κάλυπτε τις περιπτώσεις χορήγησης εκ μέρους του κράτους- μέλους ενίσχυσης υπό τη μορφή της πώλησης ακινήτων σε τιμή κατώτερη της πραγματικής τους αξίας, δεν στοιχειοθετεί απόλυτη αδυναμία, σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου».
Εξάλλου, η Ελλάδα δεν ζήτησε από την Επιτροπή να τροποποιήσει την απόφασή της προκειμένου να καταστεί δυνατή η υπέρβαση των δυσχερειών.
Επιπλέον, σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, «τα νομοθετικά μέτρα που θεσπίζονται με σκοπό να διασφαλίσουν την εκτέλεση μιας απόφασης της Επιτροπής δεν ανταποκρίνονται, όταν δεν λαμβάνονται εγκαίρως ή όταν αποδεικνύονται αναποτελεσματικά».
Ως εκ τούτου, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κρίνει την προσφυγή της Επιτροπής «βάσιμη» και αποφαίνεται ότι «η Ελλάδα παρέβη τις υποχρεώσεις της», διότι παρέλειψε να λάβει, εντός των προθεσμιών, όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να ανακτήσει από την Ελληνικός Χρυσός ΑΕ την ενίσχυση η οποία κρίθηκε παράνομη και ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά, με την απόφαση της Επιτροπής της 23ης Φεβρουαρίου 2011.