Προς απαγόρευση η πλαστική σακούλα

Οι ευρωβουλευτές εκτιμούν ότι η τροποποίηση επί το αυστηρότερο της κοινοτικής νομοθεσίας για τα απόβλητα θα μπορούσε όχι μόνο να εξοικονομήσει περίπου 70 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως αλλά και να δημιουργήσει πανευρωπαϊκά 400.000 νέες θέσεις εργασίας στον κλάδο της διαχείρισης και ανακύκλωσης απορριμάτων, αναφέρει η Deutsche Welle.

Την πιο θερμή υποστήριξη στις σχετικές προτάσεις εκφράζουν βέβαια οι Οικολόγοι-Πράσινοι. Ωστόσο δεν επιμένουν στη δραστική, πανευρωπαϊκή απαγόρευση όλων των πλαστικών αποβλήτων, όπως δηλώνει η συμπροεδρεύουσα των Πρασίνων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Ρεμπέκα Χαρμς. «Αυτό που προτείνει η εισηγήτριά μας είναι να εστιάσουμε κυρίως στις πλαστικές σακούλες μίας χρήσης. Να θέσει η ΕΕ συγκεκριμένο ποσοστιαίο στόχο για τη μείωση των αποβλήτων από τη χρήση της σακούλας. Από και και πέρα, το πώς θα υλοποιηθεί αυτή η μείωση, δηλαδή αν θα γίνει με ρητή απαγόρευση ή με μία οικονομική επιβάρυνση στη χρήση της σακούλας, αυτό εναπόκειται στην απόφαση των εθνικών κυβερνήσεων», τονίζει η γερμανίδα ευρωβουλευτής.

Οι προκλήσεις της «ελληνικής πραγματικότητας»

Από τον σχεδιασμό των Βρυξελλών στις δυσκολίες της «ελληνικής πραγματικότητας»: είναι δυνατόν να απαγορευθεί η πλαστική σακούλα, όταν σήμερα πολλοί από εμάς γυρνούν από το σούπερ-μάρκετ ή το περίπτερο με δύο-τρεις σακούλες, ρωτάμε τον έλληνα ευρωβουλευτή των Πρασίνων Νίκο Χρυσόγελο;

«Έχω ζήσει και στη Γερμανία κι έχω ταξιδέψει σε πολλές χώρες, πιστεύω ότι σε όλες τις χώρες υπήρχαν δυσκολίες, αλλά αυτό που λείπει στην Ελλάδα είναι η αποφασιστική παρέμβαση του νομοθέτη, δηλαδή να θέσει κανόνες», όπως υποστηρίζει. «Μπορώ να σας πω ότι οι οικονομικοί φορείς έχουν συνειδητοποιήσει το πρόβλημα. Πάρτε για παράδειγμα ένα σούπερ-μάρκετ: πληρώνει τεράστιο κόστος για τις πλαστικές σακούλες που δίνει. Το κόστος των πλαστικών σακουλών σε μία πόλη σαν το Καρπενήσι, για παράδειγμα, είναι 50.000 ευρώ τον χρόνο», λέει ο έλληνας ευρωβουλευτής στη Deutsche Welle.

Ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων υποστηρίζει ότι αυτό το κόστος απλώς μετακυλίεται στον καταναλωτή μέσω των τιμών, με αποτέλεσμα, μόνο μέσα από τις συσκευασίες μίας χρήσης, κάθε Έλληνας να ξοδεύει περίπου 300 ευρώ τον χρόνο. Αν όμως η δραστική απαγόρευση φαίνεται υπερβολική ή ανέφικτη, μήπως η εναλλακτική λύση θα ήταν μία συμβολική οικονομική επιβάρυνση, με αποτρεπτικό χαρακτήρα, για όποιον επιμένει να χρησιμοποιεί τις πλαστικές σακούλες;

«Είχε ξεκινήσει η πρωτοβουλία από τα ίδια τα σούπερ-μάρκετ να χρεώνουν, οπως γίνεται σε ορισμένες χώρες, τις πλαστικές σακούλες, ώστε ο πολίτης να μειώσει τη σπατάλη. Γιατί ξέρετε στην Ελλάδα έπαιρνε ο καθένας μία χούφτα σακούλες να τις έχει για διάφορες χρήσεις. Ξεσηκώθηκαν όμως διάφορες λαϊκίστικες δυνάμεις ότι ̔τώρα θα μας βάλουν να πληρώνουμε και τις πλαστικές σακούλεςʼ- αποκρύβοντας βέβαια από τον καταναλωτή ότι τις πληρώνει, αλλά δεν τις πληρώνει στο ταμείο, τις πληρώνει μέσα από την τιμή των άλλων προϊόντων. Κι έτσι το μέτρο αποσύρθηκε, ενώ ήταν μία πολύ καλή πρωτοβουλία», λέει ο Νίκος Χρυσόγελος.

Οικολογική βόμβα με απρόβλεπτες διαστάσεις

Το ζήτημα είναι πιο σοβαρό από ότι ίσως φαίνεται με την πρώτη ματιά. Σύμφωνα με προβλέψεις της Κομισιόν η συνολική παραγωγή πλαστικών στην Ευρώπη μπορεί να τριπλασιαστεί μέχρι το 2050, αν η κατανάλωση συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό. Τις τελευταίες δεκαετίες αναπτύχθηκαν τεχνικές όπως η πυρόλυση ή τα βιοδιασπώμενα υλικά, που μας βοηθούν να ανακυκλώσουμε. Παρ΄όλα αυτά τα περισσότερα πλαστικά απόβλητα δεν ανακυκλώνονται εύκολα, είτε γιατί περιέχουν πολυμερισμένα υλικά που δεν επιδέχονται ανακύκλωση, είτε γιατί έχουν αναμειχθεί με άλλα υλικά που έχουν διαφορετική χημική συμπεριφορά.

«Ένα μικρό ποσοστό ανακυκλώνεται, δηλαδή γύρω στο 32% για τα πλαστικά συσκευασιών και γύρω στο 23% για το σύνολο των πλαστικών. Από την άλλη, μόνο οι πλαστικές σακούλες που χρησιμοποιούνται ακόμα εδώ (στην Ευρώπη) είναι γύρω στο 95 δισεκατομμύρια κομμάτια. Άρα έχουμε μεγάλες ποσότητες που πετάγονται ή θάβονται ή καίγονται, που σημαίνει σπατάλη πρώτων υλών και ενέργειας», λέει ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων-Πρασίνων.