Κίνα: Δεν υπάρχει περιθώριο συμβιβασμού με την Ιαπωνία

«Η θέση μας είναι καθορισμένη και ξεκάθαρη: δεν θα πάρουμε ποτέ κάτι που δεν μας ανήκει, όμως θα υπερασπιστούμε κάθε εκατοστό του εδάφους που μας ανήκει», υπογράμμισε ο Ουάνγκ στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.

Η Κίνα βρίσκεται σε αντιπαράθεση για εδαφικά ζητήματα με αρκετές γειτονικές της χώρας, με πρώτη την Ιαπωνία, καθώς και οι δύο διεκδικούν ένα σύμπλεγμα ακατοίκητων νησιών στην θάλασσα της Ανατολικής Κίνας. Τα νησιά αυτά, που είναι γνωστά ως Ντιαογού στα κινέζικα και Σενκάκου στα ιαπωνικά, ανήκουν στην Ιαπωνία αλλά διεκδικούνται από την Κίνα.

Η ένταση μεταξύ των δύο χωρών προέρχεται επίσης από την ανάμνηση της εισβολής στην Κίνα ιαπωνικών στρατευμάτων στη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.
Κινέζοι αξιωματούχοι ζήτησαν πρόσφατα από τους ιάπωνες ηγέτες να αντιμετωπίσουν «το στρατιωτικό παρελθόν» της χώρας τους και να δηλώσουν μετάνοια, στα πρότυπα της Γερμανίας μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.

«Στα δύο θέματα αρχής της ιστορίας και του εδάφους δεν υπάρχει περιθώριο για συμβιβασμούς», υπογράμμισε ο Ουάνγκ.

«Αν κάποιοι στην Ιαπωνία επιμένουν να αντιστρέφουν την ετυμηγορία (της Ιστορίας) για το επιθετικό παρελθόν τους, δεν πιστεύω ότι η διεθνής κοινότητα και όλοι όσοι εκτιμούν την παγκόσμια ειρήνη θα μπορέσουν να το δεχθούν», πρόσθεσε ο κινέζος υπουργός.

Ο ιάπωνας πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε από την πλευρά του είχε πρόσφατα προειδοποιήσει ότι αυτή η διαμάχη για τα εδάφη του θυμίζει τις γεωπολιτικές εντάσεις που είχαν προκαλέσει το 1914 το ξέσπασμα του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου.

Εξάλλου ο Άμπε έχει δηλώσει ότι η Ιαπωνία χρειάζεται έναν πιο ισχυρό στρατό για να αντιμετωπίσει ένα, όπως το αποκαλεί, ολοένα και πιο απειλητικό περιβάλλον για την ασφάλεια της χώρας του, με την ενισχυμένη στρατιωτικά Κίνα και την απρόβλεπτη Βόρεια Κορέα.

Ο Ουάνγκ απάντησε όμως: «Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι το 2014 δεν είναι 1914 και ακόμη λιγότερο 1894», ημερομηνία που τερματίστηκε μια σύντομη σινοιαπωνική σύρραξη με τη νίκη της Ιαπωνίας.
«Αντί να χρησιμοποιούν τη Γερμανία πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ως παράδειγμα, γιατί δεν χρησιμοποιούν ως πρότυπο τη Γερμανία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο» και την ικανότητά της να αναγνωρίσει τις μελανές στιγμές του παρελθόντος της;, διερωτήθηκε ο Ουάνγκ.