Συγκλονίζουν οι καταγγελίες Τούρκου ανθρακωρύχου
Ο Βέλι Γιλμάζ εργαζόταν στο ανθρακωρυχείο της Σόμα τα τελευταία εννέα χρόνια.
Μια μέρα κατάπληκτος άκουσε τα αφεντικά του να του λένε ότι θα χάσει το μπόνους του, που αντιστοιχεί στο ένα τρίτο του μισθού του, αν πάρει μια μέρα άδεια για να πάει στην κηδεία της αδελφής του. Η μαρτυρία του για τις συνθήκες εργασίας είναι συγκλονιστικές.
Την τελευταία εβδομάδα ο Γιλμάζ έχει σταματήσει να μετρά τις κηδείες στις οποίες πηγαίνει. Πολλοί φίλοι του σκοτώθηκαν την περασμένη Τρίτη, ενώ ο ίδιος δηλώνει πικραμένος, φοβισμένος, αλλά όχι έκπληκτος.
Άλλωστε όπως λέει, όλοι δούλευαν υπό καθεστώς τρόμου. Ο εκφοβισμός ήταν μια καθημερινότητα για εκείνους, όπως επίσης οι τιμωρίες, τα πρόστιμα και η κακή συμπεριφορά.
Όπως καταγγέλλει, οι ιδιοκτήτες σε συνεργασία με τις αρχές οργάνωναν στημένους ελέγχους, ενώ στον βωμό του κέρδους θυσιάστηκαν τα μέτρα ασφαλείας.
«Μέτρα ασφαλείας; Δεν υπήρχαν μέτρα ασφαλείας. Κόβουν από όπου μπορούν. Οι προϊστάμενοι παίρνουν μπόνους αν παράγουμε περισσότερο κάρβουνο από ότι προβλέπει ο αρχικός σχεδιασμός. Το μόνο που τους απασχολεί είναι να δουλεύουμε πιο γρήγορα και πιο σκληρά», λέει στον Guardian.
Ο Γιλμάζ πρέπει κάθε μέρα να κατεβαίνει 400 μέτρα κάτω από την γη. Η εταιρεία παρέχει γαλότσες και φτηνά πλαστικά καπέλα, αλλά όχι γάντια.
«Αν θέλω να χρησιμοποιήσω γάντια θα πρέπει να τα αγοράσω μόνος μου. Κι επειδή σκίζονται πολύ εύκολα, πρέπει να αγοράζω γάντια κάθε μέρα», είπε.
Όσο για τους ελέγχους, όπως λέει ο ανθρακωρύχος γίνονται, αλλά είναι πάντα ενημερωμένοι.
«Πάντα προετοιμαζόμαστε για τους ελέγχους. Καθαρίζουμε, κλείνουμε τα επικίνδυνα ανοίγματα, κρύβουμε τα ελαττωματικά μηχανήματα. Στο ανθρακωρυχείο δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούμε μηχανήματα που λειτουργούν με πετρέλαιο. Αυτά τα κρύβουμε πριν από τους ελέγχους. Μας λένε επίσης να λέμε στους ελεγκτές ότι όλα είναι μια χαρά κι εμείς πολύ χαρούμενοι», πρόσθεσε.
Όπως λέει μάλιστα η εκπαίδευσή τους όσον αφορά στο τι πρέπει να κάνουν σε περίπτωση ατυχήματος ήταν στοιχειώδης.
«Δυο φορές τον χρόνο μας κάνουν εκπαίδευση για το τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση ατυχήματος. Για έξι ώρες καθόμαστε σε μια τάξη και κοιτάμε έναν πίνακα. Δεν γίνονται ασκήσεις εκκένωσης και καμία άσκηση μέσα στο ανθρακωρυχείο», είπε.
Ενδεικτικό των ελλιπών μέτρων ασφαλείας είναι ότι ο Γιλμάζ έχει την ίδια μάσκα έκτακτης ανάγκης τα τελευταία οχτώ χρόνια.
«Δεν ξέρω καν αν λειτουργεί. Αν την ανοίξουμε χωρίς λόγο μας αφαιρούν από το μισθό μας 200 λίρες», είπε.
Μπορεί πάντως να τους αποθαρρύνουν να δοκιμάσουν τις μάσκες τους, τους ενθαρρύνουν όμως να ρουφιανεύουν τους συναδέλφους τους, βοηθώντας έτσι την εταιρεία να φτιάξει μια μαύρη λίστα με τα ονόματα των... «ανταρτών» ανθρακωρύχων.
«Η πίεση είναι τεράστια. Μπορεί ακόμα και να απολυθείς αν αντιμιλήσεις στον προϊστάμενο. Μετά το δυστύχημα η εταιρεία μας απαγόρευσε να μιλάμε στους δημοσιογράφους και σε ξένους για οτιδήποτε αφορά στο ανθρακωρυχείο. Είμαστε απλοί εργάτες. Αυτοί που απολύονται δεν θα μπορέσουν να ξαναβρούν δουλειά σε ορυχείο στη Σόμα. Έχω πολλούς άνεργους φίλους. Η δουλειά στο ορυχείο είναι το μόνο που έχουμε», είπε.
Διαβάστε επίσης: Δείτε που κρύφτηκαν για ένα καλύτερο μέλλον (vid)