Μαρίν Λεπέν: Η Γαλλίδα ηγέτης που προκάλεσε πολιτικό «σεισμό» στην Ευρώπη

Αφού ανέλαβε την ηγεσία του Εθνικού Μετώπου, το ακροδεξιό κόμμα του οποίου ηγέτης ήταν για αρκετά χρόνια ο πατέρας της, Ζαν-Μαρί Λεπέν, η γαλλίδα πολιτικός «έχτισε» προσεκτικά ένα προφίλ (μακριά από τη σκιά του πατέρα της), καταφέρνοντας σταδιακά να κερδίσει τη συμπάθεια των Γάλλων και των Γαλλίδων ψηφοφόρων, φτάνοντας τελικά στο ασύλληπτο 25% των πρόσφατων ευρωεκλογών.

Έτσι, δεν δίστασε να «τσαλακώσει» το προφίλ της όταν το σκανδαλοθηρικό περιοδικό Closer έγραψε περί χωρισμού της από τον σύντροφό της και αντιπρόεδρο του κόμματός της, Λουί Αλιό, ανεβάζοντας μια selfie φωτογραφία στο λογαριασμό της στο Twitter στην οποία το ζευγάρι αντάλλαζε ένα «καυτό» φιλί.

Η ίδια έχει ταχθεί κατά της Μέρκελ και της γερμανικής πολιτικής, και σε πρόσφατη συνέντευξή της μάλιστα στο περιοδικό «Der Spiegel» προειδοποίησε τη Γερμανίδα καγκελάριο να μην συνεχίσει την πολιτική λιτότητας, τονίζοντας ότι «αν δεν βλέπει τα βάσανα στα οποία υποβάλλονται οι υπόλοιποι ευρωπαϊκοί λαοί, η Γερμανία θα καταστήσει τον εαυτό της μισητό».

Υπεραμύνεται δε της συμπάθειάς της προς τη Ρωσία στην κρίση της Ουκρανίας, λέγοντας ότι τρέφει έναν κάποιον θαυμασμό για τον Βλαντιμίρ Πούτιν, διότι δεν επιτρέπει να του επιβάλλονται αποφάσεις από τη μια ή την άλλη χώρα. «Ο Ρώσος Πρόεδρος σκέφτεται πρώτα από όλα το συμφέρον της Ρωσίας. Υπ' αυτή την έννοια, τρέφω για τον κ. Πούτιν τον ίδιο σεβασμό όπως για την κ. Μέρκελ» κατέληγε στη συνέντευξή της η πρόεδρος του Εθνικού Μετώπου.

Προσωπική ζωή

Γεννημένη το 1968 ως Μαριόν Αν Λεπέν, έμαθε από μικρή να επιβιώνει σε δύσκολες καταστάσεις και ανταγωνιστικό περιβάλλον, με δύο μεγαλύτερες αδελφές και μια μητέρα με εκρηκτικό ταπεραμέντο. Στο σχολείο, οι συμμαθητές της αποκαλούσαν τον πατέρα της «φασίστα». Από τις πιο τραυματικές στιγμές της παιδικής της ηλικίας ήταν η απόπειρα δολοφονίας εναντίον του το 1976, όταν μια βόμβα εξερράγη στις σκάλες έξω από το σπίτι της οικογένειας την ώρα που όλα τα μέλη της κοιμόνταν, προκαλώντας μόνο υλικές ζημιές. Το 1984 η μητέρα της φεύγει από την οικογενειακή εστία για πάντα και τρία χρόνια αργότερα οι γονείς της πήραν διαζύγιο. Η Πιερέτ μόλις εγκατέλειψε τον Ζαν Μαρί μίλησε ανοικτά για τον χαρακτήρα του, λέγοντας ότι είναι ένας βίαιος και άπιστος σύζυγος. Λίγο αργότερα δεν δίστασε να φωτογραφηθεί γυμνή για το Playboy, φορώντας μια στολή για να εκδικηθεί τον τέως σύζυγό της, που της είχε πει ότι της αξίζει να καθαρίζει σπίτια.

Η Λεπέν μετά το σχολείο, αποφάσισε να σπουδάσει νομικά και εργάστηκε αρκετά χρόνια ως δικηγόρος. Είχε εγγραφεί στο κόμμα του πατέρα της από τα 18 της, το οποίο όμως παρέμενε ανδροκρατούμενο. Από τον πρώτο χρόνο της δημιουργίας του Εθνικού Μετώπου, τα ποσοστά δημοφιλίας του στους άνδρες ψηφοφόρους ήταν μακράν μεγαλύτερα από εκείνα των γυναικών. Η σταδιακή αλλά αποφασιστική της εμπλοκή με το κόμμα που κατάφερε να φτάσει στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών το 2002, την έδωσε όλο τον χρόνο που χρειαζόταν για να αναμορφώσει το προφίλ του, σε πολιτικό και εκλογικό επίπεδο. Όταν πήρε τα ηνία από τον πατέρα της, έδωσε μια νέα κατεύθυνση, μακριά από απροκάλυπτο ρατσισμό που ανέδιδαν οι δηλώσεις του. Και εκείνη βεβαίως έκανε φραστικές επιθέσεις στους μετανάστες αλλά φρόντιζε να συνδέει τις τοποθετήσεις της με την έγνοια υπέρ της πατρίδας και όχι να αφήνεται σε μια ρητορική μίσους και ξενοφοβίας. Επίσης κατάφερε να αναρριχηθεί σε μια ανδρική ιεραρχία και τελικά να δώσει στο Εθνικό Μέτωπο ένα χαρακτήρα που ήταν περισσότερο αποδεκτός και από τις γυναίκες ψηφοφόρους, όπως φάνηκε και από την πρόσφατη σαρωτική της νίκη.

«Ο πατέρας μου ήταν πάντοτε κατά της Αστυνομίας του Σώβρακου», έλεγε η Λεπέν, εννοώντας ότι ο Ζαν Μαρί παρά τον συντηρητισμό του έβρισκε απαράδεκτες τις επιθέσεις που δέχονταν οι πολιτικοί και τα δημόσια πρόσωπα εν γένει για την ιδιωτική τους ζωή. Όταν της είχε ζητηθεί από δημοσιογράφους να σχολιάσει την σχέση του προέδρου Ολάντ, εκείνη υποστήριξε ότι είναι εναντίον των αρχών της να μιλά για τέτοια θέματα. Η ίδια συζεί σήμερα με το νούμερο 2 του Εθνικού Μετώπου, Λουί Αλιό, αλλά έχει κάνει δύο γάμους στο παρελθόν από τους οποίους έχει αποκτήσει τρία παιδιά. Μια από τις κόρες της λέγεται Jehanne, το αυθεντικό όνομα της Ζαν Ντ Αρκ.

Τι ακολουθεί όμως μετά την πρωτιά στις ευρωεκλογές;

Η επικεφαλής του γαλλικού ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου (FN) Μαρίν Λεπέν δεν κρύβει ότι πραγματικός της στόχος είναι οι προεδρικές εκλογές του 2017. Η ψηφοφορία της 25ης Μαΐου ανέδειξε το FN για πρώτη φορά στην ιστορία του πρώτο σε εκλογική αναμέτρηση με 25% των ψήφων, αφήνοντας πίσω τη δεξιά αντιπολίτευση UMP με 20,8% και συνθλίβοντας το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα με 14%. Τετραπλασιάζοντας σχεδόν το ποσοστό του των ευρωεκλογών του 2009 και υπερδιπλασιάζοντας το μεγαλύτερο σκορ του μέχρι σήμερα (11,7% το 1989) το FN δείχνει να συνεχίζει την ανοδική του πορεία εκτοξεύοντας τις φιλοδοξίες της αρχηγού του.

Από το 2011 που ανέλαβε τα ηνία του κόμματος η Μαρίν Λεπέν έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να το τραβήξει από το περιθώριο «της φασιστικής Ακροδεξιάς» και να το φέρει στη μέινστριμ γαλλική πολιτική σκηνή. Όπως επισημαίνει ο διευθυντής του ινστιτούτου ερευνών και δημοσκοπήσεων Ifop Ζερόμ Φουρκέ, πριν από τις φετινές ευρωεκλογές είχαν προηγηθεί οι πολύ καλές επιδόσεις στις προεδρικές του 2012 και προσφάτως στις δημοτικές εκλογές: «Μιλάμε κάθε φορά για πολύ διαφορετικές αναμετρήσεις και κάθε φορά το FN σημειώνει νέα ρεκόρ».

Κυρίως επειδή μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τη δυσφορία των πολιτών για την οικονομική κρίση αλλά και την τρέχουσα πολιτική συγκυρία με μια κυβερνώσα Αριστερά που δεν καταφέρνει ν' ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους και μια δεξιά αντιπολίτευση που αδυνατεί να παρουσιάσει έναν εναλλακτικό δρόμο. Και το σημαντικότερο, στόχευσε απ' ευθείας στην κρίση εθνικής ταυτότητας μεγάλης μερίδας των Γάλλων και στην αβεβαιότητα που πάντα αναδεικνύεται σε δύσκολες περιόδους.

Με 24 ευρωβουλευτές και με 1.500 δημοτικούς συμβούλους μετά τις τοπικές εκλογές του Μαρτίου, το FN θα συνεχίσει τη στρατηγική της ενσωμάτωσης στη γαλλική κοινωνία και πολιτική. «Θα καταφέρω, ελπίζω, να πείσω 50% των Γάλλων συν έναν», είπε η Μαρίν Λεπέν το βράδυ της Κυριακής δείχνοντας το δρόμο για το 2017. Μέχρι τότε θα πρέπει να κερδίσει ακόμη ένα στοίχημα, αυτό των περιφερειακών εκλογών του 2015 και να διατηρήσει παράλληλα τη σημερινή δυναμική.

Διαβάστε επίσης:

Γαλλία: Μεγάλες διαδηλώσεις εναντίον της ακροδεξιάς

«Καζάνι» που βράζει η Ευρώπη

Ευρωεκλογές 2014: Le Figaro - «Σεισμός» η επικράτηση της Λεπέν

0112

0212

0312

0412

0512

0612

0712

0812

0912

1012

1112

1212