DW: Στροφή 180 μοιρών της Άγκυρας

Οι Κούρδοι Πεσμεργκά του Βόρειου Ιράκ θα μπορούν να περάσουν τώρα από το τουρκικό έδαφος και να μπουν στη Συρία για να βοηθήσουν τους αδελφούς τους που μάχονται στο Κομπάνι που πολιορκείται εδώ και πέντε εβδομάδες.

Η στροφή 180 μοιρών έλαβε χώρα λίγες ώρες μετά τη αεροπορική ρίψη 24 τόνων με πολεμοφόδια και φάρμακα από τους Αμερικανούς στο Κομπάνι και ενώ οι Αμερικανοί έχουν εντείνει τις αεροπορικές επιθέσεις, προκαλώντας σοβαρά πλήγματα στις τάξεις των τζιχαντιστών. Η πόλη μπορεί να σωθεί λένε οι υπερασπιστές της.

Στην Άγκυρα, ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τζαβούσογλου προσπάθησε να δικαιολογήσει την αλλαγή στάσης λέγοντας ότι η άδεια που δίνει η Τουρκία στους Κούρδους του Ιράκ, συμβαδίζει με τη γενικότερη προσπάθεια για την εκδίωξη των τζιχαντιστών από την περιοχή. Επανέλαβε δε και πρόσφατη δήλωση του πρωθυπουργού Νταβούτογλου ότι η Τουρκία δεν «θέλησε ποτέ την πτώση του Κομπάνι».

Περίεργη διγλωσσία
Όμως υπάρχει μια περίεργη διγλωσσία στις τοποθετήσεις της τουρκικής ηγεσίας. Ο πρόεδρος Ερντογάν μόλις το περασμένο Σαββατοκύριακο έβαζε στην ίδια κατηγορία το Κόμμα της Δημοκρατικής Ένωσης που μάχεται στο Κομπάνι με το τουρκικό ΡΚΚ. Είναι και οι δυο, λέει, τρομοκρατικές οργανώσεις.

Για να πάρει σήμερα την απάντηση του Λευκού Οίκου δια της εκπροσώπου του Μαρί Χάρφ ότι το PYD δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση σύμφωνα με τον αμερικανικό νόμο και ότι η Ουάσιγκτον επεσήμανε στην Άγκυρα τη σημασία να παράσχει βοήθεια σε αυτό στο αγώνα της οργάνωσης κατά των τζιχαντιστών.

Πέρα όμως από την προφανή αμερικανική πίεση υπάρχει για την Άγκυρα και το δικό της κουρδικό πρόβλημα. Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί με την εφαρμογή μιας διαδικασίας επίλυσης του Κουρδικού με συνομιλητή της τον αρχηγό του ΡΚΚ, τον έγκλειστο και καταδικασμένο σε ισόβια, Αμπτουλάχ Οτσαλάν.

Τα πρωτοφανή επεισόδια βίας πριν δυο εβδομάδες στην Τουρκία κατά της κυβέρνησης για την απραξία της στο Κομπάνι έδειξαν ότι η Άγκυρα δεν έχει άλλα περιθώρια ελιγμών ούτε και στο Κουρδικό. Μήπως και εκεί θα πιεστεί για μια νέα στροφή πολιτικής λόγω των περιστάσεων;

Διαβάστε επίσης
DW: Η ώρα των εθνικιστών σε Σερβία και Αλβανία