Γιατί η μάχη του Κομπάνι είναι σημαντική για τους Κούρδους

Την ώρα που η μάχη του Κομπάνι έχει συγκεντρώσει το ενδιαφέρον όλου του κόσμου, στον αγώνα της συμμαχίας ενάντια στους τζιχαντιστές, λίγοι είναι αυτοί που καταλαβαίνουν γιατί οι Κούρδοι προσπαθούν να κερδίσουν το «στοίχημα», το οποίο δεν είναι άλλο από την παραμονή της πόλης στα χέρια τους.
3'

Η ανάλυση των Financial Times, είναι άκρως κατατοπιστική και εξηγεί γιατί η Κομπάνι έχει τόση σημασία για το Κουρδικό στοιχείο.

Την ώρα που το ευρύ κοινό θεωρεί πως η συγκεκριμένη πόλη είναι κομβικής σημασίας για τον ανεφοδιασμό των Κούρδων, ένα άλλο γεγονός, έρχεται να καταδείξει τη σπουδαιότητα του Κουρδικού αγώνα.

Από ιστορική και γεωγραφική άποψη, το πολιορκημένο Κομπάνι δεν είναι σημαντικό. Η συριακή πόλη όμως παίζει κεντρικό ρόλο στην αναβίωση των κουρδικών φιλοδοξιών για μεγαλύτερη αυτονομία και επιρροή σε μια περιοχή που χαρακτηριζόταν πάντα από συγκρούσεις.

Οι Κούρδοι που είναι σκορπισμένοι σε τέσσερις χώρες της Μέσης Ανατολής αγωνίζονται εδώ και εβδομάδες να υπερασπιστούν αυτή την πόλη, ώστε να μην πέσει στα χέρια του Ισλαμικού Κράτους. Και καθώς η συμμαχία που πολεμά την εξτρεμιστική οργάνωση αρχίζει να συντονίζει τις ενέργειές της με τους υπερασπιστές της πόλης, οι Κούρδοι εκμεταλλεύονται την ευκαιρία για να παρουσιαστούν ως ένας σύμμαχος-κλειδί της Δύσης με περιφερειακή επιρροή.

«Οι Κούρδοι δεν θα δεχθούν πλέον την πολιτική του παρελθόντος», λέει ο Αλντάρ Ξελίλ, από τη Λαϊκή Δημοκρατική Ένωση (ΛΔΕ), το μεγαλύτερο κόμμα των Κούρδων στη Συρία, που έχει αναλάβει το βάρος της υπεράσπισης του Κομπάνι.

Τα όνειρα των Κούρδων για την επανένωση ενός λαού που αποτελείται από 30 εκατομμύρια ανθρώπους και είναι σκορπισμένος στην Τουρκία, τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν υπονομεύονται εδώ και δεκαετίες όχι μόνο από τις περιφερειακές δυνάμεις που θέλουν να ελέγχουν τα εδάφη τους, αλλά και από τους εσωτερικούς ανταγωνισμούς των ίδιων των Κούρδων.

Η κουρδική κρατική υπόσταση είναι ακόμη μακριά, αν υποθέσει κανείς ότι μια μέρα θα επιτευχθεί. Οι Κούρδοι όμως διακρίνουν τώρα μια ευκαιρία να αξιοποιήσουν το χάος που έχει δημιουργήσει το Ισλαμικό Κράτος ώστε να συγκροτήσουν ένα ενιαίο μέτωπο που θα τους επιτρέψει να ασκήσουν μεγαλύτερη επιρροή.

Ο Ξελίλ, που έχασε πριν από χρόνια το ένα του χέρι σε μάχες στο πλευρό των κούρδων αυτονομιστών, έλαβε μέρος στην πρώτη αντιπροσωπεία της ΛΔΕ εδώ και ένα χρόνο που επισκέφθηκε την ημιαυτόνομη κουρδική περιοχή του Ιράκ για συνομιλίες με αντιμαχόμενες κουρδικές οργανώσεις. Για πολλούς Κούρδους, η εικόνα του ηγέτη της ΛΔΕ Σαλίχ Μουσλίμ δίπλα στον αντίπαλό του Μασούντ Μπαρζανί, πρόεδρο του ιρακινού Κουρδιστάν, γέννησε ελπίδες ότι οι κούρδοι ηγέτες θα μπορέσουν να παραμερίσουν τις διαφορές τους και να συγκροτήσουν μια συμμαχία.

«Στο παρελθόν, αυτοί οι τύποι δεν μπορούσαν ούτε να συνυπάρξουν στο ίδιο δωμάτιο», λέει ο Μουνζίρ Εχμέντ, ένας κούρδος ακτιβιστής από τη Συρία που παρέστη στις συνομιλίες στην πόλη Ντοχούκ. «Τώρα συναντιούνται και μιλάνε, και γελάνε, και τρώνε μαζί. Το Κομπάνι και η αμερικανική πίεση αλλάζουν τα πάντα».

Σύμφωνα με κούρδους αξιωματούχους, οι ΗΠΑ, η Τουρκία, οι ηγέτες των Κούρδων του Ιράκ και η ΛΔΕ είχαν μυστικές συνομιλίες για πολλές εβδομάδες για τον σχεδιασμό της υπεράσπισης του Κομπάνι και την ενοποίηση των κουρδικών προσπαθειών.

«Είναι σημαντικό, ιδιαίτερα για τις ΗΠΑ, να έχουν οι Κούρδοι μια ενιαία στρατηγική», λέει ένας κούρδος αξιωματούχος που ζήτησε να μην κατονομαστεί. «Ήταν ένας από τους όρους για μια ευρύτερη υποστήριξη. Η Τουρκία δεν είναι βέβαια πολύ χαρούμενη, καθώς επιδίωκε να περιληφθεί η ΛΔΕ στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων, μαζί με το PKK και το ΙΚ».

Διαβάστε επίσης:

Στο πλευρό των Κούρδων του Κομπάνι ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός