Λίβανος: Σύρες πρόσφυγες ανεβάζουν την Αντιγόνη του Σοφοκλή
Την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, μια τραγωδία η οποία τους επιτρέπει να «καταθέσουν» τη θλίψη τους επειδή εγκατέλειψαν την κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα τους, ανεβάζουν οι εξόριστες στη Βηρυτό, Σύρες.
Οι 20 γυναίκες, οι οποίες εμφανίζονται μέχρι αύριο, Παρασκευή (12/12), στο θέατρο Μεντίνα, δεν είχαν ως τώρα καμιά εμπειρία στην ηθοποιία, ενώ προέρχονται μάλιστα από συντηρητικό περιβάλλον.
«Η 'Αντιγόνη της Συρίας' μάς επιτρέπει να εκφράσουμε τον καημό μας», εξηγεί στο Γαλλικό Πρακτορείο η 29χρονη Μόνα, η οποία έχει ρόλο αφηγήτριας.
Στην παράσταση, οι ηθοποιοί παρουσιάζουν τις οδυνηρές εμπειρίες τους μέσω των δοκιμασιών της Αντιγόνης.
Ο Μοχάμαντ αλ-Άταρ, ο 33χρονος σκηνοθέτης της παράστασης, υποστηρίζει πως ήθελε να δείξει «τη μάχη που δίνει σήμερα η γυναίκα της Συρίας».
Για το λόγο αυτό προσάρμοσε το αρχαίο κείμενο στη σημερινή συριακή πραγματικότητα: στο έργο γίνεται λόγος για τις συλλήψεις στα κυβερνητικά σημεία ελέγχου, τις παρενοχλήσεις από τις ανταρτικές οργανώσεις, την αναζήτηση της ελπίδας, καθώς και για τον αγώνα των γυναικών ενάντια στα φράγματα που τους θέτει η κοινωνία.
«Θεωρούσαμε πως ήταν πολύ δύσκολο να μοιραστούμε τον πόνο μας, αλλά μ' αυτό το έργο μπορέσαμε να τον εκφράσουμε και να μιλήσουμε γι' αυτόν», υπογραμμίζει η Μόνα, μια πρώην δασκάλα που έχασε τον καρκινοπαθή γιο της επειδή δεν μπορούσε να του εξασφαλίσει θεραπεία λόγω του εμφυλίου πολέμου…
Σε μια από τις σκηνές, μια νεαρή γυναίκα στη νότια επαρχία της Ντεράα, όπου το Μάρτιο του 2011 ξεκίνησε η εξέγερση εναντίον του καθεστώτος του Μπασάρ αλ-Άσαντ, εξεγείρεται όταν ο σύζυγός της την υποχρεώνει να φορέσει το νικάμπ, την ισλαμική γυναικεία ενδυμασία που κρύβει εντελώς το πρόσωπο.
Σε μια άλλη σκηνή, μια πρόσφυγας επιχειρεί να πείσει τον πατέρα της να την αφήσει να εργασθεί σε ένα κομμωτήριο.
Η Φάντουα, μια 58χρονη χήρα και μητέρα πέντε παιδιών, εξηγεί πως ήταν πολύ απρόθυμη να δεχθεί να παίξει στην παράσταση, αλλά δέχθηκε μόνο και μόνο εξαιτίας της μικρής οικονομικής αποζημίωσης που της υποσχέθηκαν.
«Τώρα είμαι έτοιμη να παίξω ακόμα και δωρεάν», διαβεβαιώνει με υπερηφάνεια η Παλαιστίνια από τη Συρία, η οποία έχασε ένα γιο (που σκοτώθηκε από σφαίρες) στον παλαιστινιακό καταυλισμό του Γιαρμούκ.
