Τουρκία: Τα σχολεία της... μαντίλας (pics)
Η εκπαίδευση εξελίσσεται σε νέο μέτωπο στους πολέμους κουλτούρας που δίνει η Τουρκία υποσκάπτοντας την παράδοση του κοσμικού κράτους έναντι των θρησκευτικών ηθών του προέδρου Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν και των ισλαμιστών συμμάχων του.
Της Κατερίνας Τζαβάρα
Εντάσεις που δημιουργούνται καθώς γονείς διαπιστώνουν ότι τους αρέσει ή όχι, τα παιδιά τους φθάνουν μέσω της δημόσιας εκπαίδευσης να φοιτούν σε θρησκευτικά σχολεία, υπογραμμίζουν τον τρόπο με τον οποίο το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης βάζει σταδιακά τη θρησκεία στη δημόσια ζωή, τα τελευταία 12 χρόνια, σε μια προσπάθεια να επανακαθορίσει την τουρκική κοινωνία.
Όπως είναι γνωστό, ο κύριος Ερντογάν κινήθηκε ήρεμα και μεθοδικά, διευρύνοντας τις αρμοδιότητες και ενισχύοντας τις εξουσίες του, απομακρύνοντας το στρατό από την πολιτική και με τη νίκη του στις προεδρικές εκλογές, εκφοβίζοντας τα μέσα ενημέρωσης και ασκώντας έλεγχο στη δικαιοσύνη. Στην πορεία βέβαια επηρεάστηκαν οι σχέσεις του με τους δυτικούς συμμάχους του και ειδικά με τις Ηνωμένες Πολιτείες, όχι μόνο εσωτερικών θεμάτων αλλά και λόγο της στάσης που τήρησε σε μια σειρά από εξωτερικές κρίσεις όπως εκείνη στη Συρία.
Στον τομέα της εκπαίδευσης, οι επικριτές του τον κατηγορούν ότι περιόρισε τα κοσμικά σχολεία που ήταν πιο ανοιχτά και ενίσχυσε τους θρησκευτικούς θεσμούς μέσω των θρησκευτικών σχολείων, που ονομάζονται ιμάμ χατιπ. Τα ιδρύματα αυτά πρωτοδημιουργήθηκαν το 1923 για να εκπαιδεύουν ιμάμηδες.
Στη διάρκεια της 12ετούς διακυβέρνησης Ερντογάν έχουν κατακόρυφα αυξηθεί οι εγγραφές σε αυτά τα ειδικά στην πραγματικότητα σχολεία από 63.000 σε περίπου ένα εκατομμύριο.
Ο υπουργός παιδείας, Ναμπί Αβτσί, ερμηνεύει την τάση αυτή ως αποτέλεσμα του ότι συντηρητικές οικογένειες που ήταν περιθωριοποιημένες βρήκαν απλώς την ευκαιρία να παρέχουν στα παιδιά τους τη μόρφωση που επιθυμούσαν . Άλλωστε και ο ίδιος ο κύριος Ερντογάν είναι απόφοιτος ενός τέτοιου σχολείου. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση έχει περιορίσει τις θέσεις στα άλλα σχολεία κι έχει αυξήσει τον αριθμό των θρησκευτικών ιδρυμάτων, τονίζοντας τη σημασία του «να βλέπουν οι γονείς τα παιδιά τους να μεγαλώνουν σε ένα ασφαλές περιβάλλον, χωρίς ναρκωτικά και με ηθικές αξίες». Από τον περασμένο Σεπτέμβρη η μαντίλα επιτρέπεται στις σχολικές αίθουσες ακόμη και από την ηλικία των 10 ετών ενώ το Εθνικό Συμβούλιο Εκπαίδευσης επαναφέρει την οθωμανική γλώσσα (μια παλιότερη μορφή της τουρκικής) και την κατήχηση, για εξοικείωση με τις «θρησκευτικές αξίες».
Η Άγκυρα χρησιμοποιεί το φλερτ με την Ευρωπαϊκή Ένωση για να χτίζει φιλελεύθερες συμμαχίες και να κάνει μελετημένα ανοίγματα προς τη Δύση. Την ίδια ώρα, η θρησκευτική κατήχηση ξεκινά περίπου από την ηλικία των 6 ετών και τα θρησκευτικά σχολεία εξασφαλίζουν δωρεάν μεταφορά των μαθητών και κάποια βασικά γεύματα. Τα πράγματα μπορεί να είναι τόσο απλά και ταυτόχρονα, άλλο τόσο πολύπλοκα.
(Πηγές: New York Times, www.hurriyetdailynews.com)