Η τραγική ιστορία του 14χρονου που θανατώθηκε άδικα
Όταν στις 16 Ιουνίου του 1944, ο μόλις 14 τότε ετών, Τζορτζ Στίνεϊ, ανέβαινε στην ηλεκτρική καρέκλα έχοντας κριθεί ένοχος από δικαστήριο της Καλιφόρνια για διπλή δολοφονία, δεν μπορούσε καν να διανοηθεί ότι 70 χρόνια αργότερα η ιστορία του θα αποτελούσε το πιο δυνατό επιχείρημα όσων αντιτίθενται στην εφαρμογή της θανατικής ποινής.
Η ιστορία του νεότερου ατόμου που εκτελέστηκε στην Αμερική τον 20ό αιώνα συγκλονίζει τη χώρα και εδώ και ένα 24ωρο κάνει τον γύρο του κόσμου.
Πολύ απλά διότι έπειτα από επτά δεκαετίες, ο αδύνατος και με τρομαγμένο βλέμμα πιτσιρικάς που βλέπετε στις φωτογραφίες, αποδείχθηκε ότι θανατώθηκε άδικα. Δεν διέπραξε ποτέ το έγκλημα για το οποίο κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε...
Μάρτιος του 1944. Δύο λευκά κοριτσάκια, η 11χρονη Μπέτι Τζουν Μπίνικερ και η 8χρονη Μέρι Έμα Τέιμς βρίσκονται άγρια δολοφονημένα στη μικρή επαρχία Άλκολου της Βόρειας Καρολίνας, όπου οι γειτονιές των μαύρων και των λευκών χωρίζονται από τις σιδηροδρομικές γραμμές. Αμφότερα φέρουν χτυπήματα στο κεφάλι με σιδερένιο αιχμηρό αντικείμενο.
Οι Αρχές που ερευνούν (;) την υπόθεση βρίσκουν γρήγορα εξιλαστήριο θύμα στο πρόσωπο ενός μαύρου πιτσιρικά. Διόλου τους απασχολεί ότι ο μόλις 14 ετών Στίνεϊ δεν είχε το παραμικρό κίνητρο για να δολοφονήσει τις ανήλικες κοπέλες. Τους αρκεί το γεγονός ότι ο μικρός και η αδελφή του είναι τα δύο τελευταία άτομα που συνομίλησαν με τα θύματα. Περνώντας έξω από την οικία των Στίνεϊ, η Μπίνικερ και η Τέιμς ζήτησαν και πήραν πληροφορίες για το που θα έβρισκαν τα αγαπημένα τους λουλούδια.
Την ίδια μέρα που συνελήφθη ο Στίνεϊ, ο πατέρας του απολύθηκε από τη δουλειά του και η οικογένεια μπήκε στο στόχαστρο των ντόπιων. Φοβούμενοι το λιντσάρισμα, οι Στίνεϊ εγκατέλειψαν την πόλη και άφησαν τον μικρό στην τύχη του.
Η δίκη του διήρκεσε μόλις δύο ώρες. Σύμφωνα με τους αστυνομικούς, ο Τζορτζ ομολόγησε τη δολοφονία με αποτέλεσμα να καταδικαστεί σε θάνατο. Στις 16 Ιουνίου του 1944, τρεις μόλις μήνες μετά το έγκλημα, ο 14χρονος αφροαμερικανός οδηγείται στην ηλεκτρική καρέκλα κρατώντας στα χέρια του τη Βίβλο. Είναι τόσο μικρός και τόσο κοντός που τη χρησιμοποιεί ως μαξιλάρι στην καρέκλα, προκειμένου να γίνει η εκτέλεση. Κανείς δεν έδωσε σημασία στους ισχυρισμούς του ότι ουδέποτε ομολόγησε την ενοχή του. Το ότι οι Αρχές δεν είχαν γραπτή κατάθεση αποτέλεσε λεπτομέρεια. Η τοπική κοινωνία αναζητούσε έναν ένοχο και τον είχε βρει στο πρόσωπο αυτού του αμούστακου παιδιού.
«Έγινε ένα φρικτό λάθος»
Εξήντα χρόνια αργότερα, το 2004, ένας ιστορικός που γεννήθηκε στο Άλκολου ονόματι Τζορτζ Φρίσον, διαβάζει στην εφημερίδα αφιέρωμα στην υπόθεση με αφορμή την 60η επέτειο από την εκτέλεση του Στίνεϊ. Αποφασίζει να ξεκινήσει έρευνα κι αυτή του η απόφαση κεντρίζει το ενδιαφέρον δύο δικηγόρων. Οι Στιβ ΜακΚένζι και Ματ Μπέργκες ζητούν να ανοίξει ξανά η υπόθεση κάτι που τελικά γίνεται στις 25 Οκτώβρη του 2013.
Την περασμένη Τετάρτη (17/12), η δικαστής Κάρμεν Μιούλεν ανακοινώνει την αθωότητα του Στίνεϊ τονίζοντας ότι ένας «αδύναμος μαύρος Αμερικανός βρέθηκε ενώπιον λευκών αστυνομικών σε μια μικρή επαρχιακή πόλη. Φέρεται να κατέθεσε, αλλά ουδέποτε υπήρξε γραπτή κατάθεση. Ίσως είπε στους αστυνομικούς αυτό που πίστευε ότι ήθελαν να ακούσουν για να τον αφήσουν στην ησυχία του. Δεν μπορώ να διανοηθώ μεγαλύτερη αδικία στην ιστορία. Ένα αθώο παιδί θανατώθηκε χωρίς λόγο. Δεν έβλαψε κανέναν»...
.jpg)
