Στον ΟΗΕ προσέφυγαν οι γονείς των 43 μεξικανών φοιτητών ζητώντας δικαιοσύνη
Η κυβέρνηση του προέδρου του Μεξικού Ενρίκε Πένια Νιέτο ανακοίνωσε την προηγούμενη εβδομάδα ότι οι 43 φοιτητές που σπούδαζαν για να γίνουν δάσκαλοι και εξαφανίστηκαν πριν τέσσερις μήνες δολοφονήθηκαν κατ’ εντολή ενός καρτέλ ναρκωτικών που νόμισε πως επρόκειτο για μέλη μιας αντίπαλης συμμορίας.
Οι δολοφονίες, που συγκλόνισαν τη χώρα, έχουν προκαλέσει μαζικές διαδηλώσεις εναντίον της κυβέρνησης και δημιούργησαν την πεποίθηση ότι κάποιοι πολιτικοί συνδέονται με το οργανωμένο έγκλημα.
«Αποφασίσαμε να έρθουμε εδώ, σε αυτή την επιτροπή, για να λάβουμε κάποια υποστήριξη και να αποδοθεί πραγματική δικαιοσύνη, με δεδομένο ότι η κυβέρνησή μας δεν είναι ικανή να κάνει οτιδήποτε», δήλωσε ο Μπερνάμπε Αμπραχάν, ο γιος του οποίου ήταν ένα από τα θύματα, στους δημοσιογράφους στο περιθώριο μιας συνεδρίασης της Επιτροπής του ΟΗΕ για τις Αναγκαστικές Εξαφανίσεις.
Η συνεδρίαση ξεκίνησε αφού τηρήθηκε ενός λεπτού σιγής για τα θύματα.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης του Μεξικού Φελίπε Ροντρίγκες δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα ότι οι σοροί των φοιτητών αποτεφρώθηκαν και ερρίφθησαν σε ένα ποτάμι. Μέχρι στιγμής έχουν ταυτοποιηθεί τα λείψανα μόνο ενός φοιτητή.
Ο δήμαρχος της πόλης Ιγουάλα και η σύζυγός του έχουν συλληφθεί ως βασικοί ύποπτοι στην υπόθεση.
Η Επιτροπή του ΟΗΕ έχει ασκήσει επανειλημμένα πιέσεις στο Μεξικό για τον τρόπο που διενεργούνται οι έρευνες για τα εγκλήματα, για την εθνική βάση αγνοούμενων και για τα προγράμματα προστασίας μαρτύρων και εναγόντων.
Ο Χουάν Μανουέλ Γκόμες Ρομπλέντο, ανώτερος αξιωματούχος του μεξικανικού υπουργείου Εξωτερικών και επικεφαλής της κυβερνητικής αντιπροσωπείας που έχει μεταβεί στη Γενεύη, επεσήμανε ότι η εξαφάνιση των φοιτητών δείχνει την ανάγκη η κυβέρνηση να υψώσει το ανάστημά της εναντίον του οργανωμένου εγκλήματος καθώς και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που συνδέονται με τη φτώχεια και τη διαφθορά.
Η Διεθνής Αμνηστία από την πλευρά της ανακοίνωσε ότι έχει καταγράψει περιπτώσεις απαγωγών και εξαφανίσεων κατά τις οποίες οι μεξικανικές δυνάμεις ασφαλείας, περιλαμβανομένου του στρατού, έχουν υποστηρίξει ή σκοπίμως αγνοήσει το έργο των οργανωμένων συμμοριών.