Συμφωνία-Αυστρία: Διεθνή Διάσκεψη διαγραφής χρέους ζητά το Κίνημα Ειρήνης της Ρωμ. Εκκλησίας

Στις κοινωνικές θυσίες των Ελλήνων και στις δύσκολες στιγμές που περνά η χώρα μας τα τελευταία πέντε χρόνια αναφέρθηκε το τμήμα Αυστρίας του Κινήματος Ειρήνης "Pax Christi" της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας σε ανακοίνωση που εξέδωσε χθες (10/07), μέσω της οποίας ζητά από την Ε.Ε. την αλλαγή πολιτικής και την εγκατάλειψη των μέτρων λιτότητας.
2'

«Εάν η Ελλάδα ως λίκνο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας μπορέσει να συμβάλει στην αλλαγή κατεύθυνσης της πολιτικής της Ε.Ε., τότε δεν θα έχουν πάει χαμένες οι τεράστιες κοινωνικές θυσίες και οι θυσίες σε ανθρώπινες ζωές των τελευταίων χρόνων», επισημαίνεται στην ανακοίνωση, στην οποία ζητείται με έμφαση η παραμονή της Ελλάδας στην Ε.Ε. και στην Ευρωζώνη.

Σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα του Κινήματος Pax Christi, Γιούσουφ Βίντισερ, έπειτα από το «ιστορικό Όχι» του ελληνικού λαού ενάντια στη θηλιά λιτότητας της Ε.Ε., θα πρέπει να δημιουργηθούν το ταχύτερο δυνατό, τα δημοσιονομικά περιθώρια για μια νέα αρχή στην ελληνική οικονομία - και προς τούτο το "κλειδί" βρίσκεται στην ουσιαστική μείωση του "αφόρητου" χρέους της Ελλάδας, για την απαλλαγή της οποίας θα πρέπει να αποφασίσει μια Διεθνής Διάσκεψη Διαγραφής Χρέους.

Το Κίνημα Pax Christi ζητάει το κόστος της διαγραφής χρέους να περάσει στους πιστωτές - και επικαλούμενο έρευνα της ελβετικής "Credit Suisse", σύμφωνα με την οποία η ιδιωτική περιουσία στην ΕΕ ανέρχεται σε 80 τρισεκατομμύρια ευρώ, επισημαίνει ότι μια συγκριτικά ελάχιστη απόσβεση θα αρκούσε για να αποκατασταθεί η ικανότητα δράσης των υπερχρεωμένων χωρών.

Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, η κρίση της Ελλάδας θέτει θεμελιώδη ερωτήματα ως προς τον προσανατολισμό της ΕΕ γενικά, και της Ευρωζώνης ειδικότερα, ως προς το αν πρόκειται μόνον για τις «αγορές», ή για το ανθρώπινο και δημοκρατικό μέλλον για όλους τους ανθρώπους της Ευρώπης, όπως επίσης ως προς τα αμφιλεγόμενα κέντρα των αποφάσεων.

Αυτά τα καίρια ερωτήματα είναι, κατά την άποψη του Κινήματος Ειρήνης της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας τα ακόλουθα:

«Ποιος ασκεί την πολιτική; Είναι οι πολιτικές ηγεσίες της Γερμανίας και της Γαλλίας, η Ευρωπαική Επιτροπή, η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα, ή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο; Σε αυτούς τους θεσμούς λαμβάνεται υπόψη η βούληση των λαών, των χωρών-μελών της Ε.Ε., ή μόνον η απαίτηση των πιστωτών; Είναι συμβατή με τις αρχές της δημοκρατίας η σχέση μεταξύ αυτών των θεσμών;».

Σχετικές ειδήσεις