Ελ Σαλβαδόρ: Αδυναμία προστασίας των παιδιών τα παιδιά που φεύγουν για να σωθούν από τις συμμορίες
Σύμφωνα με την οργάνωση, το Ελ Σαλβαδόρ δεν έχει αναγνωρίσει δημοσίως τουλάχιστον το γεγονός ότι οι συμμορίες παίζουν καθοριστικό ρόλο στον εκτοπισμό οικογενειών από τα σπίτια τους, οι οποίες εν συνεχεία καταφεύγουν σε άλλα κράτη της κεντρικής Αμερικής ή στις ΗΠΑ.
Η χώρα σπαράσσεται από τη βία των συμμοριών του οργανωμένου εγκλήματος, που είναι γνωστές και ως μάρας. Ολόκληρες συνοικίες ελέγχονται από αυτές τις συμμορίες.
"Αν και η βία αυτή αναγκάζει ανθρώπους να εγκαταλείπουν τις εστίες τους, η κυβέρνηση προτιμάει να ισχυρίζεται πως οι περισσότεροι υπήκοοι του Σαλβαδόρ που εγκαταλείπουν τη χώρα το πράττουν για οικονομικούς λόγους ή για να ενωθούν με άλλα μέλη των οικογενειών τους", τόνισε σε έκθεσή της η μη κυβερνητική οργάνωση.
Η Τάνια Καμίλα Ρόσα, επικεφαλής της διεύθυνσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο υπουργείο Εξωτερικών του Σαλβαδόρ, είχε δηλώσει στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς πέρυσι ότι "ο βασικός λόγος που 12χρονα ως 18χρονα παιδιά μεταναστεύουν βόρεια προς τις ΗΠΑ είναι πως θέλουν να επανενωθούν... με τους συγγενείς τους".
Όμως στο Ελ Σαλβαδόρ καταγράφηκαν 594 δολοφονίες μόνο τον Μάιο· ο μήνας αυτός πιστεύεται ότι ήταν ο πιο πολύνεκρος μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου στην κεντροαμερικανική χώρα το 1992.
Η επιγραφή MS—τα αρχικά της συμμορίας Μάρα Σαλβατρούτσα—και τα γκραφίτι της αντίπαλης Barrio 18, είναι συχνά ορατά σε κτίρια: υποδεικνύουν ποια συμμορία ελέγχει την περιοχή. Οι συμμορίες επιβάλλουν την εξουσία τους με εκβιασμούς, σεξουαλική βία, απειλές, δολοφονίες και την αναγκαστική στρατολόγηση παιδιών. Συχνά, οι συμμορίες διαλέγουν σπίτια ή πολυκατοικίες λόγω της ιδιαίτερης τοποθεσίας τους και της στρατηγικής σημασίας τους.
"Όταν τους δώσουν τη διαταγή να φύγουν, οι κάτοικοι δεν έχουν καμιά εναλλακτική επιλογή πέραν του να υπακούσουν", εξηγεί στην έκθεσή της η RI.
Καθώς υπάρχουν ελάχιστα ασφαλή καταφύγια ή μέρη όπου μπορούν να πάνε οι άνθρωποι που διώχνουν από τα σπίτια τους οι συμμορίες, ορισμένες οικογένειες καταλήγουν πολλές φορές να κρύβονται επί μήνες, και να μετακινούνται από μέρος σε μέρος.
"Χρειαζόμαστε καταφύγια για οικογένειες. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι η έλλειψη ασφαλών χώρων για τις οικογένειες", φέρεται να είπε ένας κυβερνητικός αξιωματούχος, ο οποίος δεν κατονομάζεται, στους ερευνητές της RI.
Μια οικογένεια με 10 παιδιά αναγκάστηκε να κρύβεται επί τέσσερις μήνες από τις συμμορίες: για τρεις εβδομάδες στο σπίτι συγγενών, τρεις ημέρες σε μια εκκλησία, ένα βράδυ σε ένα μοτέλ, 12 μέρες στο ύπαιθρο κι ένα μήνα σε ένα καταφύγιο μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης.
"Δίνεται πολύ μεγάλη έμφαση στους εγκληματίες και το να οδηγούνται στις φυλακές, αλλά ελάχιστη προσοχή δίνεται στα θύματά τους" τόνισε άλλος κυβερνητικός αξιωματούχος στους ερευνητές της RI.
Η ροή των ανηλίκων που εγκαταλείπουν το Σαλβαδόρ και προσπαθούν να φθάσουν στις ΗΠΑ είναι τέτοια που πέρυσι, 32.000 παιδιά από τη χώρα έφθασαν ασυνόδευτα στα σύνορα. Οι αριθμοί μειώθηκαν φέτος, αλλά όχι γιατί λιγότερα παιδιά φεύγουν από τη χώρα αυτή, αλλά επειδή οι περισσότερες απελάσεις και επαναπατρισμοί γίνονται από το Μεξικό. "Για πρώτη φορά, το Μεξικό απελαύνει περισσότερους υπηκόους του Σαλβαδόρ από ό,τι οι ΗΠΑ". Μόνο τους πρώτους δύο μήνες του 2015, το Μεξικό απέλασε πάνω από 25.000 ασυνόδευτα παιδιά.
Ωστόσο η οργάνωση καλεί τα κράτη να μην απελαύνουν παιδιά που κινδυνεύουν. "Αυτοί που εγκαταλείπουν" το Σαλβαδόρ "έχουν δικαίωμα να ζητήσουν και να λάβουν προστασία στην περίπτωση που προσπαθούν να σωθούν από βασανιστήρια ή διωγμούς".