Τι κερδίζει η Ε.Ε. από τους μετανάστες, τι «πληρώνει» ως πύλη εισόδου
Της Γεωργίας Λινάρδου
Η ΕΕ., θέλει τους μετανάστες. Κερδίζει από αυτούς. Τους καταγράφει; Μπορεί να ελέγξει τη μεταναστευτική ροή ή σπαταλά πακτωλούς χρημάτων σε μία αιμορραγούσα εδώ και χρόνια πολιτική καταστολής;
Τα τελευταία εννέα χρόνια έχουν συλληφθεί στη χώρα μας 1.065.746 (;) μετανάστες δίχως νόμιμα έγγραφα (νεοεισερχόμενοι ή όχι, ουδείς γνωρίζει), σύμφωνα με την Ελληνική Αστυνομία. Ειδικά το πρώτο επτάμηνο του 2015 συνελήφθησαν 156.726 άνθρωποι χωρίς επίσημα έγγραφα.
Και;
Τι σημαίνει αυτό όταν η πολιτεία δεν γνωρίζει επακριβώς πόσοι μετανάστες δίχως χαρτιά έρχονται, ζουν εδώ ή φεύγουν γι' αλλού. Όταν δεν υπάρχει σταχυολόγηση στις χώρες υποδοχής της ΕΕ., για το ποιος δικαιούται άσυλο και ποιος όχι;
Αυτό προκύπτει από τη σύγκριση των επίσημων στοιχείων, τη δημόσια παραδοχή πριν από λίγους μήνες του γενικού γραμματέα Πληθυσμού και Κοινωνικής Συνοχής του υπουργείου Εσωτερικών, καθηγητή Άγγελου Συρίγου: «Δε γνωρίζουμε ούτε κατά προσέγγιση τους μετανάστες χωρίς χαρτιά»(!!!) και σίγουρα από την καθημερινότητα του μεταναστευτικού χάους με χιλιάδες ανθρώπους να έχουν έρθει στην Ελλάδα τούτο το καλοκαίρι και κυριολεκτικά να σέρνονται μαζί με τα παιδιά τους σε όποιο στασίδι στο διάβα τους βρουν...
Στις πρώτες μέρες του Αυγούστου, από ανακοίνωση της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, προκύπτει πως από τις αρχές της χρονιάς ήρθαν στην Ελλάδα 124.000 πρόσφυγες. Σύμφωνα με τον ίδιο φορέα, την εβδομάδα από 8 έως 14 Αυγούστου μπήκαν στην Ελλάδα δια θαλάσσης, 20.843 μετανάστες!!!
Το τελευταίο διάστημα είναι αρκετά έντονη η πίεση του «γαλλογερμανικού άξονα» Φρανσουά Ολάντ και Άνγκελα Μέρκελ περί της ίδρυσης κέντρων καταγραφής στις χώρες υποδοχής, ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Διόλου τυχαίο.
Τον περασμένο Απρίλιο, ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Νίκος Βούτσης οριοθετούσε τη ροή των μεταναστών για το 2015 στους 100.000 ανθρώπους επισημαίνοντας πως κοντά στο 1.500.000 εκατομμύριο άνθρωποι από τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Ιράκ και άλλες τρίτες χώρες αναμένουν να περάσουν τα σύνορα της χώρας με σκοπό να περάσουν στην ΕΕ...
Χάνει η κερδίζει η ΕΕ., από τη μετανάστευση;
Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης εκτιμά πως από τις αρχές του 2015 μέχρι τον περασμένο Αύγουστο, εισήλθαν στην Ευρώπη 250.000 μετανάστες. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως το 2013 ζούσαν στην ΕΕ 20 εκατομμύρια μετανάστες σε σύνολο 507 εκατομμυρίων πολιτών. Κατ' εκτίμηση νούμερα;
Οπως και να' χει, το νόμισμα έχει και άλλη όψη.
Εάν δεν υπήρχε μετανάστευση στην ΕΕ τα επόμενα 20 χρόνια, η ΕΕ θα έχανε 33 εκατομμύρια άτομα σε ηλικία εργασίας! Επιπλέον, ο δείκτης εξάρτησης των ηλικιωμένων στην ΕΕ (δηλαδή ο αριθμός των ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών προς τον αριθμό των ατόμων σε ηλικία εργασίας) θα αυξανόταν από 28% σε 44%. Η δε αναλογία των νέων εργαζόμενων (20-30 ετών) στο εργατικό δυναμικό της ΕΕ θα μειωνόταν κατά 25% ενώ των ατόμων ηλικίας 60 έως 70 ετών θα αυξανόταν κατά 29%! Αυτή είναι επίσημη παραδοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως τουλάχιστον καταγράφεται από την επίσημη έκδοσή της «Μετανάστευση και Άσυλο».
Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Γερμανίας η οποία χρειάζεται 500.000 μετανάστες ως εργατικό δυναμικό ετησίως μέχρι το 2050. Σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Bertelsmann (2015) τα επόμενα 15 χρόνια το 50% του εργατικού δυναμικού στη Γερμανία, θα έχει βγει στη σύνταξη! Επομένως χρειάζεται νέο εργατικό δυναμικό...
Αρχές Ιανουαρίου του 2014 (τα πλέον πρόσφατα επίσημα στοιχεία)στις χώρες της ΕΕ., περισσότεροι από 20 εκατομμύρια μετανάστες: Γερμανία 7 εκ.,(σύμφωνα με το Ινστιτούτο Bertelsmann διασφάλισαν πλεόνασμα 22 δισεκατομμυρίων ευρώ για τα κοινωνικά ταμεία) , Ηνωμένο Βασίλειο 5 εκατομμύρια, Ιταλία 4,9 εκ., Ισπανία 4,7 εκατομμύρια και Γαλλία 4,2 εκ., μετανάστες κτλ.,(Eurostat).
Το 90% του συνόλου των αιτήσεων ασύλου μοιράζεται σε δέκα μόνο χώρες της ΕΕ., με τη Γερμανία και τη Γαλλία να κυριαρχούν.
Από το 2000 μέχρι σήμερα η ΕΕ., έχει επενδύσει ένα σημαντικό ποσό στις απελάσεις (11, 3 δισεκατομμύρια ευρώ). Τόσο πραγματικά κόστισε η πολιτική ασύλου της ΕΕ; Υπάρχουν στοιχεία γι' αυτό;
«Για ανεξήγητους λόγους το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων που επενδύει η Ευρώπη στην εφαρμογή πολιτικών μετανάστευσης περνάει απαρατήρητο. Δεν αφορά ούτε στην τεχνολογία ούτε στον εξοπλισμό. Επενδύεται στη γραφειοκρατία. Από το 2000 και μετά τα 28 κράτη μέλη της ΕΕ και μαζί η Νορβηγία, η Ελβετία, το Λιχτενστάιν και η Ισλανδία έχουν απελάσει εκατομμύρια ανθρώπους. Κι αυτό έχει στοιχίσει ως τώρα το αστρονομικό ποσό των 11,3 δισεκατομμυρίων ευρώ. Διάφορες προσπάθειες έχουν γίνει ως τώρα για να καταγραφεί το κόστος της πολιτικής ασύλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά καμία δεν έχει αξιολογήσει το κόστος των απελάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Κοινοβουλευτικές επιτροπές στη Γαλλία και την Ιταλία έχουν προσπαθήσει να καταμετρήσουν αυτό το κόστος. Τα αποτελέσματα ήταν διπλάσια έως τετραπλάσια από αυτά που έδιναν τα στοιχεία της αστυνομίας» (Πηγή: The Migrants' files, Διεθνές Δίκτυο Δημοσιογράφων).
Το κόστος της μετανάστευσης στην Ελλάδα
Στον τομέα αυτό επικρατεί σύγχυση. Κατά καιρούς, διάφοροι ανεξάρτητοι φορείς έχουν παρουσιάσει στοιχεία που καταδεικνύουν την λάθος πολιτική και κυρίως κοστοβόρα, όπως και κομματικοί σχηματισμοί το ίδιο, ουδείς όμως επίσημος φορέας είναι σε θέση να κάνει μία και μόνον αξιολόγηση περί του κόστους (με θετικό ή αρνητικό πρόσημο) της μετανάστευσης.
Τον περασμένο Απρίλιο, η Πανελλήνια Ένωση Αξιωματικών Λιμενικού Σώματος, σε μία δραματική ανακοίνωση, μεταξύ άλλων αναφέρει: «Οι αριθμοί είναι καταλυτικοί, καθώς ένα σκάφος, ένα αεροπλάνο και μια κινητή μονάδα επιτήρησης είναι η συμμετοχή του FRONTEX στη φύλαξη των συνόρων της ΕΕ. Η δε οικονομική συμμετοχή τους ελάχιστη, αγγίζει μόλις το 1/5 των όσων διατίθενται από την Ελλάδα για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Σήμερα υπάρχει άρνηση συμμετοχής των κρατών στις κοινές επιχειρήσεις με ευθύνη του FRONTEX, ενός οργανισμού που έχει μετεξελιχθεί σε γραφειοκρατικό μηχανισμό, όπου οι άνθρωποι του υπάρχουν μόνο, για να χτίζουν καριέρες. Ως ένα ακόμη παράδειγμα ελλείμματος αλληλεγγύης και ορθής εκτίμησης της δύσκολης και έκτακτης κατάστασης, είναι οι διατιθέμενοι (ανά μήνα) οικονομικοί πόροι για τις κοινές επιχειρήσεις στη Μεσόγειο. H Κοινή Επιχείρηση Τρίτων (J.O.Triton) στην Κεντρική Μεσόγειο έφτασε τα 4 εκ., ευρώ ανά μήνα εν αντιθέσει με την επιχείρηση Ποσειδών στην Ανατολική Μεσόγειο μόνο τα 600.000 ευρώ, την στιγμή που οι μεταναστευτικές ροές είναι κατά 35% υψηλότερες από την Κεντρική Μεσόγειο».
Σύμφωνα δε με την έρευνα της ομάδας Μετανάστευσης του ΕΛΙΑΜΕΠ («Αξιολογώντας τη σχέση κόστους-αποτελέσματος των πολιτικών ελέγχου της παράτυπης μετανάστευσης στην Ελλάδα», την περίοδο 2010-2012 η φύλαξη των συνόρων στον Έβρο (δαπανηρή, αναποτελεσματική και άκυρη) στοίχισε 67 εκατομμύρια ευρώ! Αυτά τα... ευρώ, ναι μεν φύλαξαν τον Έβρο, αλλά ενίσχυσαν τις πολλές «τρύπες» το Αιγαίου, κατευθύνοντας την εκτόνωση των δουλεμπόρων προς τα εκεί. Άρα;
Στοιχεία του Ερευνητικού Ινστιτούτου Ευρωπαϊκών και Αμερικανικών Μελετών για τη μετανάστευση στην Ελλάδα που βασίστηκαν σε εκτιμήσεις του υπουργείου Υγείας για το 2013 (χρονιά κρίσης), η νοσηλεία των μεταναστών δίχως νόμιμα έγγραφα κόστισε 20 εκατομμύρια ευρώ. Από το 2003 μέχρι και το 2013 η χώρα φαίνεται ότι δαπάνησε για τον ίδιο σκοπό 150 εκατομμύρια ευρώ.
Τον περασμένο Μάρτιο έρευνα του υπουργείου Εργασίας αποκάλυψε πως το 46,6%(!!!) των εργαζομένων ήταν αλλοδαποί και εργάζονταν δίχως κοινωνική ασφάλιση. Τέσσερα χρόνια πριν, η αδήλωτη εργασία σύμφωνα με στοιχεία του ΣΕΠΕ, ανέρχονταν στο 30%. Οι αλλοδαποί ανασφάλιστοι κατείχαν το 41%.
Δέκα έξι δισεκατομμύρια ευρώ έχουν πληρωθεί σε διακινητές για το πέρασμα των συνόρων τα τελευταία 15 χρόνια, 1,6 δισεκατομμύρια ευρώ έχουν χρηματοδοτήσει ευρωπαϊκά προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης τεχνολογιών επιτήρησης συνόρων, 11,3 δισεκατομμύρια ευρώ έχουν δοθεί για απελάσεις μεταναστών (Πηγή: The Migrants' Files)
Γιατί οι μετανάστες προτιμούν την Δύση;
Και γιατί δεν προτιμούν την Ρωσία, την Κίνα, το Ιράν ή την Κούβα, αναρωτιέται ο ιστορικός και καθηγητής του Ινστιτούτου Hoover στο Πανεπιστήμιο του Stanford, Victor Davis Hanson.
Η Τοσκάνη, η βόρεια και κεντρική Ιταλία δεν είναι στη Νότια Μεσόγειο, επισημαίνει ο καθηγητής Hanson για να παρατηρήσει από την άλλη πως παρ' όλα αυτά χιλιάδες πρόσφυγες από την Αφρική, την Ασία και τη Μέση Ανατολή έχουν πλημμυρίσει την ευρύτερη περιοχή, όπως άλλωστε συμβαίνει και με το μεγαλύτερο μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
«Τα ελληνικά νησιά που βρίσκονται κοντά στις ακτές της Τουρκίας, επίσης πλημμύρισαν αυτό το καλοκαίρι από κυνηγημένους-στερημένους πρόσφυγες από χώρες όπως το Αφγανιστάν και η Συρία. Προφανώς η οικονομική ένδεια-πτώχευση του ελληνικού κράτους είχε σαν αποτέλεσμα να μην υφίστανται πόροι για την περιπολία της τεράστιας ελληνικής ακτογραμμής. Μερικοί από τους "πολιορκημένους" Έλληνες υποστηρίζουν πως οι χιλιάδες άνθρωποι που φτάνουν με τις βάρκες θα εγκαταλείψουν τους πρόχειρους καταυλισμούς τους, καθώς ο σκοπός τους είναι να φύγουν για τις πλούσιες χώρες του βορρά της ΕΕ», υποστηρίζει ο ιστορικός Hanson.
«Η ανθρώπινη φυγή δεν εξηγείται πάντα από την έλλειψη φυσικού πλούτου των χωρών καταγωγής τους. Το Ιράκ και η Βενεζουέλα, για παράδειγμα, είναι χώρες πλούσιες σε πετρέλαιο. Όπως επίσης και το Μεξικό. Ο πόλεμος μπορεί να οδήγησε Αφγανούς, Βορειοαφρικανούς και Σύριους μακριά από τις πατρίδες τους προς τη Δύση, αλλά οι περισσότεροι από τη Λατινική Αμερική βρίσκονται σε σχετική ειρήνη», αναφέρει ο Davis Hanson ο οποίος πιστεύει πως η «γοητεία της Δύσης» σίγουρα δεν οφείλεται στην διαρκή πλύση εγκεφάλου από Ευρωπαίους και Αμερικανούς για την «δήθεν ανώτερη κουλτούρα τους».
Για τον καθηγητή ισχύει «το ακριβώς αντίθετο». Μα ούτε και οι πρόσφυγες έχουν ακούσει τα καλύτερα από τις δικές τους κυβερνήσεις. Ούτε, φυσικά, η οικονομία της Δύσης αποτελεί πια εχέγγυο καλής ζωής. Η Αμερική ακόμη προσπαθεί να ανασάνει από τη μεγάλη ύφεση της περιόδου 2008-2009.
Αρα γιατί γοητεύονται από την Δύση;
Ο Victor Davis Hanson πιστεύει πως το κλειδί βρίσκεται στη λέξη «ελευθερία» και «ασφάλεια» που προσφέρει η Δύση, σε μια σειρά κοινωνικών παροχών: «Μπορεί να υπάρχουν ταραχές στη Βαλτιμόρη και βίαιες κτηνωδίες στη Βρετανία, όμως, όλο αυτό είναι ένα παιχνιδάκι συγκριτικά με το μεσαιωνικού περιβάλλον οπουδήποτε αλλού στον κόσμο», υποστηρίζει και επισημαίνει: «Οι Boko Haram έχουν πραγματοποιήσει σφαγές και θηριωδίες στη Βόρειο Αφρική. Το Ισλαμικό Κράτος βιντεοσκοπεί σχεδόν καθημερινά αποκεφαλισμούς ανθρώπων. Οι επικριτές της κυβέρνησης στη Βόρειο Κορέα, καταλήγουν νεκροί. Στην Κίνα ελευθερία λόγου δεν υπάρχει, όπως και σε ένα μεγάλο μέρος της Μέσης Ανατολής».
Άραγε, αυτήν την συνεχώς διογκούμενη «μαγνητική έλξη», πως θα μπορέσει να την αντιμετωπίσει η Δύση και πόσο θα την χρεώσει σε... ανθρώπινο κόστος, παράλληλα με όλους τους καλά κρυμμένους οικονομικούς φακέλους με την σφραγίδα «Immigrants»;
Από το 2000 μέχρι σήμερα, περισσότεροι από 30.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην προσπάθεια να περάσουν τα σύνορα της Ευρώπης. Της Ευρώπης του Ανθρωπισμού, του Πολιτισμού, της Δικαιοσύνης, της Ελευθερίας... και φυσικά του Κέρδους.