Τουρκία: Άκυρη η ορκωμοσία βουλευτίνας του HDP που μίλησε στην κουρδική γλώσσα
Η Λεϊλά Ζάνα, η οποία ήταν υποψήφια στο παρελθόν για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, πέρασε μια δεκαετία στις τουρκικές φυλακές για σχέσεις με το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK) αφού είχε επίσης μιλήσει κουρδικά στην τουρκική Βουλή το 1991.
Ένας εκπρόσωπος του πολιτικού της γραφείου ανέφερε ότι η χειρονομία της είχε στόχο την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για την αναζωπύρωση του πολέμου που έχει στοιχίσει τη ζωή τους τελευταίους μήνες σε εκατοντάδες ανθρώπους σε περιοχές στην νοτιοανατολική Τουρκία, όπου η πλειονότητα του πληθυσμού είναι Κούρδοι.
Η Ζάνα, η οποία επανεξελέγη στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου, ξεκίνησε την ορκωμοσία της λέγοντας στην κουρδική γλώσσα: «Με την ελπίδα μιας έντιμης και διαρκούς ειρήνης», και ολοκλήρωσε την ορκωμοσία της αλλάζοντας την επίσημη διατύπωση του όρκου, που αναφέρεται στον «τουρκικό λαό», και μιλώντας αντ' αυτού για τον «λαό της Τουρκίας».
Ο Μπαϊκάλ απαίτησε από την Ζάνα να επιστρέψει στο βήμα και να επαναλάβει τον όρκο επακριβώς, αλλά εκείνη αποχώρησε από την αίθουσα, μετέδωσαν τα μέσα ενημέρωσης.
«Εάν το επιθυμεί, μπορεί να έρθει και να διαβάσει επακριβώς το κείμενο του όρκου, αλλιώς ο όρκος δεν είναι έγκυρος», δήλωσε ο Μπαϊκάλ.
Δεν κατέστησε σαφές εάν η χρήση της κουρδικής γλώσσας ή η αλλαγή της διατύπωσης του όρκου – ή και τα δύο – είναι η αιτία που θεώρησε άκυρη την ορκωμοσία της.
Το 1991 η Ζάνα, που είχε εκλεγεί τότε θέτοντας υποψηφιότητα ως ανεξάρτητη στο Ντιγιάρμπακιρ, προκάλεσε σάλο στο τουρκικό κοινοβούλιο, όταν μίλησε στην κουρδική γλώσσα στη ορκωμοσία της – γεγονός που είχε ωθήσει το κοινοβούλιο να ταχθεί σε ψηφοφορία υπέρ της άρσης της βουλευτικής ασυλίας της.
Η ομιλία της χρησιμοποιήθηκε ως αποδεικτικό στοιχείο σε βάρος της στην δίκη της ίδιας και άλλων τριών ανεξάρτητων βουλευτών. Η Ζάνα φυλακίσθηκε το 1994 κατηγορούμενη για σχέσεις με το PKK. Οι βουλευτές απελευθερώθηκαν το 2004.
Το 2012, η Ζάνα είχε συμμετάσχει σε απεργία πείνας σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους Κούρδους και άλλους κρατουμένους που ζητούσαν καλύτερες συνθήκες κράτησης.
Το 1995, της είχε απονεμηθεί το βραβείο Ζαχάροφ για τα ανθρώπινα δικαιώματα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.