Έκκληση Σουλτς για δίκαιη κατανομή των προσφύγων - Τι είπε για τη βοήθεια 3 δισ. στην Τουρκία
Ο ίδιος αρνείται τον όρο «κρίση» και κάνει λόγο για «αποκαλούμενη προσφυγική κρίση», διότι οι 28 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν 507 εκατομμύρια κατοίκους, ενώ πρόκειται για ένα εκατομμύριο πρόσφυγες που πρέπει να κατανεμηθούν και δεν θα ήταν δύσκολο να υπάρξει μία δίκαιη κατανομή ενός εκατομμυρίου ανθρώπων, τονίζει ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Έστεραϊχ».
Ωστόσο, σύμφωνα με τον Μάρτιν Σουλτς, «κρίση θα μπορούσαν να γίνουν οι προσφυγικές ροές, επειδή δεν σηκώνουμε από κοινού τα βάρη και παραμελούμε την ιδέα της Αλληλεγγύης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι βέβαια εμείς, καθώς χώρες όπως η Σουηδία, η Αυστρία και η Γερμανία κάνουν πολλά και συμπεριφέρονται αλληλέγγυα, όμως μια σειρά χωρών της ΕΕ αποποιούνται των ευθυνών και συμπεριφέρονται σαν να μην τις αφορά τίποτε».
Στην ερώτηση, εάν θα πρέπει να διαγραφούν οι κοινοτικές επιδοτήσεις σε χώρες που δεν τηρούν τις ποσοστώσεις για τους πρόσφυγες, ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου επισημαίνει ότι ο ίδιος και ο Αυστριακός καγκελάριος Βέρνερ Φάιμαν ζητούν να υπάρξει μία επανεξέταση μέσα στο 2016 του επταετούς κοινοτικού προϋπολογισμού, και είναι λογικό πως εάν αλλάζουν οι πολιτικές προτεραιότητες πρέπει να αλλάζουν και οι προτεραιότητες στη χρηματοδότηση.
Κάποιες χώρες, προσθέτει, ζητούν αλληλεγγύη και την λαμβάνουν, αλλά από την πλευρά τους δεν είναι πρόθυμες να επιδείξουν αλληλεγγύη, ωστόσο, μια τέτοια στάση προς το ίδιο μόνον συμφέρον δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, καθώς η αλληλεγγύη είναι μια από τις θεμελιώδεις αρχές της ΕΕ και άρα το 2016 θα υπάρξουν σίγουρα έντονες διαβουλεύσεις ως προς τον προϋπολογισμό.
Στη συνέντευξή του ο Μάρτιν Σουλτς σημειώνει ότι σπάνια έχει βιώσει μια πιο κακόβουλη επιχειρηματολογία όπως αυτή της συκοφαντίας των προσφύγων ως τρομοκρατών, και παραπέμπει στο γεγονός ότι οι τρομοκράτες στο Παρίσι ήταν Ευρωπαίοι και πως πρόκειται για νέους ανθρώπους από ευρωπαϊκές κοινωνίες που μεταβαίνουν στη Συρία και εκπαιδεύονται εκεί σε εγκλήματα.
Εξαιτίας, ακριβώς αυτών των εγκλημάτων τρέπονται σε φυγή οι πρόσφυγες, και δεν μπορεί κανείς να επιτρέψει σε πολιτικούς τυχοδιώκτες του φόβου να συκοφαντούν τους πρόσφυγες και να τους καθιστούν γενικά ύποπτους, σημειώνει ο Μάρτιν Σουλτς, συμπληρώνοντας με έμφαση ότι «οι λαϊκιστές, όπως αυτή κυρία η οποία θέλει να γίνει πρόεδρος στη Γαλλία έχουν για όλα έναν αποδιοπομπαίο τράγο, αλλά για τίποτε δεν έχουν μία λύση».
Τα τρία δισ. ευρώ της ΕΕ προς την Τουρκία είναι αποκλειστικά για τη μέριμνα των προσφύγων
Τη διαβεβαίωση πως τα σχεδόν τρία δισεκατομμύρια ευρώ που υποσχέθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση στην Τουρκία δεν αποτελούν δώρο επειδή συνεργάζεται με τις Βρυξέλλες, αλλά προορίζεται να χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης, έδωσαν, σε κοινή συνέντευξή τους στη δημόσια αυστριακή τηλεόραση, ο καγκελάριος της Αυστρίας, Βέρνερ Φάιμαν και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, διευκρινίζοντας ότι «δεν είναι ένα "σύμφωνο" με την Τουρκία, αλλά βοήθεια για τους πρόσφυγες».
Οι δύο ηγέτες τόνισαν πως τα ποσά που έχουν προβλεφθεί θα εισρεύσουν σε ένα ταμείο, από το οποίο θα χρηματοδοτηθούν καταλύματα, μέτρα εκπαίδευσης και η ιατρική περίθαλψη των προσφύγων. Ο Αυστριακός καγκελάριος παρατήρησε πως οι προσφυγικοί καταυλισμοί στην Τουρκία θεωρούνται μεν υποδειγματικοί, ωστόσο αυτήν τη στιγμή προσφέρουν προστασία μόνο σε μικρή μερίδα των προσφύγων και γι' αυτόν τον λόγο, με τους κοινοτικούς πόρους, θα μπορούσαν να κατασκευαστούν περαιτέρω καταυλισμοί, σχολεία, κ.λπ.
Τόσο ο κ. Φάιμαν, όσο και ο κ. Σουλτς, επανέλαβαν την κριτική για έλλειψη αλληλεγγύης μεταξύ των 28 χωρών-μελών της ΕΕ σε σχέση με την κοινή αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης. «Έχουμε μία κρίση, επειδή 20 χώρες δεν συμμετέχουν», επεσήμανε ο κ. Σουλτς, αναφερόμενος στο γεγονός ότι μόνο οκτώ χώρες-μέλη προτίθενται να συμμετάσχουν στην κατανομή των προσφύγων στις χώρες της ΕΕ. Ο ίδιος, αναφερόμενος σε ενδεχόμενες συνέπειες αυτής της διάσπασης, σημείωσε πως εάν δεν υπάρξει κατανόηση στο ότι η ακολουθούμενη αλληλεγγύη σε πολλούς τομείς της κοινοτικής πολιτικής πρέπει να ισχύει και στην προσφυγική πολιτική, τότε τελικά θα συνεργαστούν εκείνοι οι οποίοι θέλουν να συνεργαστούν και εκείνοι που δεν θέλουν θα μείνουν απ' έξω.