Έρευνα: Η πολιτική ζωή «σκοτώνει» τους ηγέτες…
Η έρευνα που δημοσιεύεται στο British Medical Journal υποστηρίζει πως οι πολιτικοί ηγέτες που αναλαμβάνουν τα ηνία κυβερνήσεων ως πρόεδροι ή πρωθυπουργοί, αντιμετωπίζουν κίνδυνο πρόωρου θανάτου, περίπου κατά τρία χρόνια.
Βέβαια, άλλοι ερευνητές από την Βρετανία υποστηρίζουν με δική τους έρευνα –η οποία δεν καταρρίπτει το συμπέρασμα των αμερικανών – πως από την άλλη πλευρά, οι βουλευτές (τουλάχιστον οι Βρετανοί) που έχουν λιγότερες ευθύνες απ’ ότι οι ηγέτες, έχουν χαμηλότερη θνησιμότητα σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό της χώρας. Και αυτή η έρευνα δημοσιεύθηκε στο ίδιο επιστημονικό περιοδικό.
Στην έρευνα των αμερικανών, επικεφαλής ήταν ο αναπληρωτής καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, Ανουπάμ Τζένα. Ο ίδιος επιβεβαίωσε την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων συχνά γερνούν και πεθαίνουν πριν την ώρα τους εξαιτίας του αυξημένου στρες των καθηκόντων τους και γενικότερα της πολιτικής ζωής.
Οι ερευνητές συνέκριναν στοιχεία για 279 πολιτικούς που εξελέγησαν στο κορυφαίο αξίωμα διακυβέρνησης σε 17 χώρες, με 261 άλλους πολιτικούς που ποτέ δεν έγιναν πρόεδροι ή πρωθυπουργοί. Τα στοιχεία αφορούσαν την περίοδο 1722-2015.
Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι ένας εκλεγμένος πρόεδρος ή πρωθυπουργός ζει κατά μέσο όρο 2,7 λιγότερα χρόνια και έχει 23% μεγαλύτερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου, σε σχέση με κάποιον πολιτικό που δεν έχει ανάλογο αξίωμα. Κατά τον Τζένα: «Φαίνεται πως οι ηγέτες θεωρούν τις εθνικές προτεραιότητες πολύ πιο πιεστικές από το να τρώνε σωστά και να ασκούνται».
Οι βουλευτές ξεφεύγουν από τον... κανόνα
H δεύτερη μελέτη, με επικεφαλής τον Δρ Τιμ Κρέιφορντ, ανέλυσε στοιχεία για τη θνησιμότητα περίπου 5.000 μελών της Βουλής των Κοινοτήτων και της Βουλής των Λόρδων στη Βρετανία κατά την περίοδο 1945-2011, συγκρίνοντας με τη θνησιμότητα γενικότερα του βρετανικού πληθυσμού.
Η ανάλυση έδειξε ότι οι βουλευτές έχουν κατά μέσο όρο 28% μικρότερη θνησιμότητα (δηλαδή πεθαίνουν πιο αργά) σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό, ενώ για τους λόρδους η θνησιμότητα είναι ακόμη μικρότερη (κατά 37%).
Η θνησιμότητα είναι μικρότερη μεταξύ των βουλευτών του Συντηρητικού κόμματος σε σχέση με τα άλλα βρετανικά κόμματα. Επίσης, οι βουλευτές που εκλέγονται για πρώτη φορά μετά τα 60, έχουν μικρότερη θνησιμότητα σε σχέση με όσους γίνονται βουλευτές νεότεροι.