Συρία: Ολόκληρο το χρονικό των διπλωματικών προσπαθειών
Αραβικές πρωτοβουλίες
2 Νοεμβρίου 2011: Ο Αραβικός Σύνδεσμος ανακοινώνει συμφωνία επί ενός σχεδίου για τον τερματισμό της βίας, την απελευθέρωση των κρατουμένων και την αποχώρηση του στρατού από τις πόλεις. Κανένας από τους όρους αυτούς δεν τηρείται. Στις επόμενες εβδομάδες, ο Αραβικός Σύνδεσμος αναστέλλει τη συμμετοχή της Συρίας στον οργανισμό και της επιβάλλει κυρώσεις πρωτοφανούς κλίμακας.
Αρχές του 2012, η Δαμασκός κλείνει την πόρτα σε οποιαδήποτε αραβική λύση και δηλώνει αποφασισμένη να τερματίσει τη λαϊκή εξέγερση που έχει στρατιωτικοποιηθεί.
Σχέδιο Ανάν
12 Απριλίου 2012: Μια εκεχειρία, στο πλαίσιο του σχεδίου του απεσταλμένου του ΟΗΕ και του Αραβικού Συνδέσμου Κόφι 'Ανάν, καταρρέει μέσα σε λίγες ώρες.
14 και 21 Απριλίου, δύο ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας εγκρίνουν την ανάπτυξη 30 και στη συνέχεια 300 παρατηρητών. Ωστόσο στις 16 Ιουνίου, ο επικεφαλής των παρατηρητών του ΟΗΕ ανακοινώνει την "αναστολή" της αποστολής τους, λόγω της "κλιμάκωσης της βίας".
Γενεύη I
30 Ιουνίου 2012: Στη Γενεύη, η Ομάδα Δράσης (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Γαλλία και Βρετανία, καθώς και η Τουρκία και αραβικές χώρες) συμφωνεί επί των βασικών αρχών μιας πολιτικής μετάβασης πριν διαφωνήσει επί της ερμηνεία της.
Η Ουάσινγκτον εκτιμά ότι η συμφωνία -η οποία δεν θα εφαρμοστεί ποτέ- ανοίγει το δρόμο για την «μετα-Άσαντ» εποχή. Η Μόσχα και το Πεκίνο επαναλαμβάνουν ότι οι Σύροι είναι αυτοί που καθορίζουν το μέλλον τους.
Συμφωνία για τα χημικά όπλα
14 Σεπτεμβρίου 2013: Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία συνάπτουν συμφωνία στη Γενεύη για τη διάλυση του συριακού χημικού οπλοστασίου. Η σύναψη της συμφωνίας απομακρύνει την απειλή των αμερικανικών επιδρομών που πλανάται έπειτα από φονική επίθεση με χημικά που αποδόθηκε στις κυβερνητικές δυνάμεις.
Γενεύη ΙΙ
22-31 Ιανουαρίου 2014: Οι πρώτες διαπραγματεύσεις μεταξύ αντιπολίτευσης και κυβέρνησης, που άρχισαν υπό τις πιέσεις των ΗΠΑ και της Ρωσίας, ολοκληρώνονται χωρίς συγκεκριμένο αποτέλεσμα.
Στις 15 Φεβρουαρίου, ο μεσολαβητής του ΟΗΕ Λαχντάρ Μπραχίμι, ο οποίος αντικατέστησε τον Κόφι Ανάν το 2012, τερματίζει τις συνομιλίες.
Στις 13 Μαΐου, ο Μπραχίμι παραιτείται με τη σειρά του. Ο Ιταλοσουηδός Στάφαν ντε Μιστούρα τον αντικαθιστά τον Ιούλιο.
Ρωσική επιχείρηση/Διαδικασία της Βιέννης
30 Οκτωβρίου 2015: Ένα μήνα μετά την έναρξη της ρωσικής στρατιωτικής επέμβασης, 17 χώρες, ανάμεσά τους η Ρωσία, οι ΗΠΑ, η Γαλλία και για πρώτη φορά το Ιράν, εξετάζουν στη Βιέννη τις δυνατότητες για πολιτική διευθέτηση της σύγκρουσης εν τη απουσία εκπροσώπων της Συρίας. Διαφωνούν έντονα κυρίως για την τύχη του Άσαντ.
Στις 14 Νοεμβρίου, οι μεγάλες δυνάμεις συμφωνούν σε έναν οδικό χάρτη, αλλά οι αποκλίνουσες απόψεις παραμένουν σε σχέση με το μέλλον του προέδρου της Συρίας.
Απόφαση του ΟΗΕ
18 Δεκεμβρίου 2015: Για πρώτη φορά, το Συμβούλιο Ασφαλείας υιοθετεί ομόφωνα ψήφισμα που θεσπίζει οδικό χάρτη για πολιτική λύση στη συριακή σύγκρουση. Εκτός από τις διαπραγματεύσεις μεταξύ αντιπολίτευσης και κυβέρνησης και την κατάπαυση του πυρός, το κείμενο προβλέπει μια μεταβατική κυβέρνηση εντός έξι μηνών και εκλογές εντός 18 μηνών.
Η αποτυχία στη Γενεύη
3 Φεβρουαρίου 2016: Οι έμμεσες συνομιλίες στη Γενεύη --οι οποίες δεν είχαν αρχίσει πραγματικά παρά την παρουσία των αντιπροσωπειών της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης-- αναστέλλονται εξαιτίας επιχείρησης που πραγματοποίησαν οι κυβερνητικές δυνάμεις, με την υποστήριξη της ρωσικής αεροπορίας, εναντίον των ανταρτών.
Συμφωνία για παύση των εχθροπραξιών
27 Φεβρουαρίου 2016: Μια συμφωνία για παύση των εχθροπραξιών, που επιτεύχθηκε με πρωτοβουλία της Ουάσινγκτον και της Μόσχας, τίθεται σε ισχύ. Αφορά μόνο τις περιοχές όπου μαίνονται μάχης ανάμεσα στις κυβερνητικές δυνάμεις που έχουν την στήριξη της ρωσικής αεροπορίας και στους Σύρους αντάρτες, ενώ αποκλείει τζιχαντιστικές οργανώσεις όπως το Ισλαμικό Κράτος και το Μέτωπο Αλ-Νόσρα οι οποίες ελέγχουν πάνω από το 50% του συριακού εδάφους.
9 Μαρτίου: Νέος γύρος συνομιλιών θα διεξαχθεί στη Γενεύη από τις 14 έως τις 24 Μαρτίου υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, ανακοινώνει ο Στάφαν ντε Μιστούρα.