Panama papers: Ποιοι κρύβονται πίσω από τις αποκαλύψεις για το μαύρο χρήμα;
Ποιοι μεγιστάνες χρηματοδοτούν τις έρευνες για το μαύρο χρήμα; Γιατί στις λίστες εμφανίζονται χώρες όπως η Ζιμπάμπουε, η Βόρεια Κορέα και η Συρία, ενώ λείπουν οι πολυεκατομμυριούχοι της Δύσης;
Ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες που κάνουν το γύρο του Διαδικτύου, εκφράζονται σοβαρές αμφιβολίες σε ό,τι αφορά αυτά καθαυτά τα «Panama Papers», αφού από τους βασικούς «πρωταγωνιστές» του συγκεκριμένου σκανδάλου φαίνεται να απουσιάζουν παντελώς «μεγαλόσχημα» ονόματα του Δυτικού κόσμου.
Με απλά λόγια, εκείνο που λένε οσοι εκφράζουν σκεπτικισμό για την σκοπιμότητα της λίστας εδράζεται στο ερώτημα πώς είναι δυνατόν σε ένα τόσο σοβαρό και μεγάλο σκάνδαλο διαφθοράς, μέσα από το οποίο υπήρξε διακίνηση πακτωλού «μαύρου» χρήματος να απουσιάζουν γνωστές οικογένειες της «Ελιτ Εξουσίας» που ελέγχουν το παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι;
Εκδοχή 1η: Έγινε επιλεκτικό φιλτράρισμα με σκοπό τη συγκεκριμένη στοχοποίηση πολιτικών και οικονομικών προσώπων;
Οι εφημερίδες και οι δημοσιογράφοι που κλήθηκαν να επεξεργαστούν τα στοιχεία των «Panama Papers», επισημαίνουν ότι η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε για την επεξεργασία των στοιχείων, ήταν η συλλογή αποκλειστικών και μεμονωμένων ονομάτων που υπήρχαν σε ήδη υπάρχουσες λίστες με οικονομικά σκάνδαλα, σε συνάρτηση με καθεστώτα ανά τον κόσμο, στα οποία τα Ηνωμένα Έθνη έχουν επιβάλλει στο παρελθόν κυρώσεις.
Όμως, εξαιτίας αυτού του «φιλτραρίσματος» δεν ελλοχεύει ο κίνδυνος να απουσιάσουν μεγάλοι «παίκτες» της Δύσης και των ΗΠΑ;
Ένα δεύτερο ερώτημα που προκύπτει αφορά στο σύνολο της διαρροής: αφού μεγάλες εφημερίδες, όπως ο βρετανικός Guardian και η γερμανική Sueddeutsche Zeitung, κατέλαβαν μεγάλες προσπάθειες ώστε να επεξεργαστούν όλο αυτό το υπέρογκο και δαιδαλώδες έντυπο υλικό, γιατί στο άρθρο του Guardian υπάρχει ως επισήμανση (disclaimer) ότι «πολλά από τα αρχεία διέρρευσαν θα παραμείνουν απόρρητα»;
Σόρος και Ροκφέλερ πίσω από τη Διεθνή Κοινοπραξία Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ);
Ωστόσο, οι επικριτές των «Panama Papers» δεν σταματούν εκεί και επιμένουν ότι η εσκεμμένη απόκρυψη βασικών λεπτομερειών για τη δράση Αμερικανών πολυεκατομμυριούχων είναι πολύ πιο «αμαρτωλή».
Για να στηρίξουν το επιχείρημα αυτό, θέτουν στο «μικροσκόπιο» τον οργανισμό που επεξεργάστηκε τα «Panama Papers», τη Διεθνή Κοινοπραξία Ερευνητικών Δημοσιογράφων (International Consortium of Investigative Journalists - ICIJ).
Ο φορέας αυτός αποτελείται από μια ομάδα εκατοντάδων ανθρώπων που ασκούν ερευνητική δημοσιογραφία και ασχολούνται με σοβαρά οικονομικά και πολιτικά σκάνδαλα, αλλά και εγκλήματα που ξεπερνούν τα σύνορα μιας χώρας.
Οι «σκεπτικιστές» των αποκαλύψεων των Panama Papers ισχυρίζονται, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι ο εν λόγω οργανισμός στηρίζεται από το 1997 από το Κέντρο Δημόσιας Ακεραιότητας των ΗΠΑ (CPI – Centre of Public Integrity), το οποίο λάμβανε κατά καιρούς γενναίες δωρεές από ισχυρούς οικονομικούς παίκτες, με έδρα τις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του CPI, ως βασικοί υποστηρικτές εμφανίζονται:
- το Rockefeller Family Fund (της γνωστής οικογένειας Ροκφέλερ)
- το Open Society Foundation (του επίσης γνωστού δισεκατομμυριούχου Τζορτζ Σόρος)
- το Ίδρυμα Ford (Ford Foundation)
- το Carnegie Endowment
- το Ίδρυμα W. K. Kellogg
Εάν, λοιπόν, ισχύουν όλα αυτά, τότε ποιος θα μπορούσε να αμφισβητήσει το γεγονός ότι τα Panama Papers έχουν συγκεκριμένη πολιτική απεύθυνση και στόχευση; Το ζήτημα είναι γιατί συνέβησαν τώρα όλα αυτά και ποια είναι τα κίνητρα αυτής της μεγάλη διαρροής πληροφοριών;
Εκδοχή 2η: Κάποιοι επέλεγαν εναλλακτικές οδούς για να «ξεπλύνουν» χρήμα, άρα λογικό είναι που δεν εμφανίζονται μέσα στα «Panama Papers»;
Την ίδια στιγμή, δεν λείπουν πάντως και εκείνες οι φωνές που δικαιολογούν την «απουσία» των ΗΠΑ από τα «αμαρτωλά» έγγραφα της «Mossack Fonseca», επειδή ακριβώς η Αμερική δεν θα επέλεγε μια χώρα, όπως ο Παναμάς, ως φορολογικό «παράδεισο» με τέτοια γεωγραφική εγγύτητα, ώστε να ξεπλένει «μαύρο» χρήμα.
Σε αυτή την εκδοχή συνηγορεί και το γεγονός ότι το 2010 η Ουάσινγκτον υπέγραψε συμφωνία με την Πόλη του Παναμά για φορολόγηση ποσών που έφταναν στη χώρα της κεντρικής Αμερικής από τις ΗΠΑ, γεγονός που μάλλον έκλεινε κάθε πόρτα σε αμερικανικά κεφάλαια και δη μαύρο χρήμα να μεταφερθεί σε νομικές εταιρείες, όπως η Mossack Fonseca.
Όλα, βεβαίως, τα παραπάνω, αποτελούν παρατηρήσεις, ενδείξεις και εκδοχές ως προς την υπόθεση των «Panama Papers». Το ζήτημα είναι τι θα προκύψει τελικά μετά και τη δημοσιοποίηση του σκανδάλου αλλά και εάν θα υπάρξουν νέες, βαθύτερες αποκαλύψεις...