Εγκλήματα πάθους που συγκλόνισαν τον πλανήτη (pics)
Αυτοί που τυφλώθηκαν από τη ζήλια, όσα φέρνει η απιστία, εγκλήματα πάθους ή παράνοιας, όπως και να τα χαρακτηρίσει κανείς, είναι τόσο αποτρόπαια, που δεν τα χωράει ο ανθρώπινος νους.
Ιστορίες βαμμένες με αίμα - Ζήλιες και παράνοια που οδήγησαν στη δολοφονία
Επιμέλεια Ελένη Κολιοφούτη
Φρικτά εγκλήματα που εκτελέστηκαν με ιδιαίτερη βιαιότητα και ραδιουργία και τα οποία σόκαραν την κοινή γνώμη ανά τον κόσμο.
Από την Ada Chard Williams, που κρεμάστηκε το 1900 για παιδοκτονία και την Mary Elizabeth Wilson, που δηλητηρίασε τέσσερις συζύγους, ως τον Όσκαρ Πιστόριους που πυροβόλησε θανάσιμα τη σύντροφό του, Ρίβα Στέενκαμπ, στις 14 Φεβρουαρίου του 2013.
Οι γυναίκες διαπράττουν λιγότερο από το 10% των φόνων αλλά η ώθησή τους στο φόνο δεν είναι καινούριο φαινόμενο. Από τον 16ο αιώνα, οι γραφείς κατέγραψαν την περίπτωση της Κινέζας αυτοκράτειρας που απολάμβανε να σκοτώνει άνδρες, ως την πρώτη καταγεγραμμένη κατά συρροή δολοφόνο.
Σύμφωνα με την ψυχολογία, οι γυναίκες καλλιεργούν και μόνο οι άνδρες γεννιούνται με το γονίδιο του δολοφόνου αλλά ακολουθώντας το μονοπάτι της εγκληματικής ιστορίας, οι σελίδες στιγματίζονται από αίμα που χύθηκε από γυναίκες δολοφόνους.
Οδηγούμενες από αγάπη, ζήλεια, εκδίκηση, χρήματα ή ψυχοπαθητικές τάσεις, οι θηριωδίες τους ανταγωνίζονται αυτές των ανδρών.
Dorothea Waddingham: Κρεμάστηκε σε φυλακή του Birmingham το 1936, για τον φόνο δύο ασθενών
Η Dorothea αυτοαποκαλούταν νοσοκόμα όταν χωρίς καμία ιατρική γνώση, αλλά με διάθεση για απάτη και κλεψιά μετέτρεψε το σπίτι της στο Nottingham σε νοσηλευτικό κέντρο.
Πρώτοι της ασθενείς ήταν η Louisa Baguley, 89 ετών και η 50χρονη ανάπηρη κόρη της Ada. Οι δυο τους, πέθαναν με διαφορά έξι μηνών αλλά η απάτη έγινε γνωστή μετά το άνοιγμα της διαθήκης της τελευταίας, αξίας 100.000 λιρών.
Η Dorothea την άλλαξε προς όφελος δικό της και του συζύγου της Ronald, με τον όρο να μην ειδοποιηθούν οι συγγενείς της για το θάνατό της.
Το σχέδιό της πήγαινε μια χαρά μέχρι την αποτέφρωση της Ada, οπότε και οι Αρχές την υποπτεύθηκαν και ζήτησαν μεταθανάτια εξέταση όπου βρήκαν μεγάλα δείγματα μορφίνης στο σώμα του θύματος. Μετά από αυτήν, εξετάστηκε και το σώμα της μητέρας της με τα ίδια ευρήματα.
Η Dorothea στα 36 της καταδικάστηκε σε θάνατο δι' απαγχονισμού και παρόλη την αίτησή της για έλεος λόγω των πέντε παιδιών της, κρεμάστηκε.
Ada Chard Williams: Κρεμάστηκε στη φυλακή Newgate του Λονδίνου το 1900, για τη δολοφονία ενός παιδιού
Η Ada και ο σύζυγός της William έμειναν γνωστοί ως «αγρότες μωρών» καθώς έπαιρναν νόθα ή ανεπιθύμητα παιδιά και τα πουλούσαν.
Η 24χρονη Ada, από το Barnes του νοτιοδυτικού Λονδίνου, καταδικάστηκε για το φόνο της 21 μηνών Selina Ellen Jones. Είχε δώσει ψευδή στοιχεία σε διαφήμιση εφημερίδας και πληρώθηκε 216 λίρες για να υιοθετήσει το παιδί από την μητέρα του.
Στο δικαστήριο ακούστηκε ότι το πτώμα του παιδιού βρέθηκε στραγγαλισμένο και δεμένο με συγκεκριμένους ναυτικούς κόμπους στις όχθες του Τάμεση.
Όταν η αστυνομία ερεύνησε το σπίτι της, βρήκε τους ίδιους κόμπους δεμένους γύρω στο σπίτι. Η Ada αρνήθηκε τη δολοφονία αλλά ομολόγησε το εμπόριο παιδιών για προσωπικό της κέρδος.
Η Ada ήταν ύποπτη και για άλλες παιδοκτονίες αλλά το θέμα της δεν πήρε διαστάσεις και έμεινε στην ιστορία ως η τελευταία που κρεμάστηκε στη φυλακή του Newgate.
Όσκαρ Πιστόριους: Καταδικάστηκε σε 6 χρόνια φυλάκισης καθώς πυροβόλησε και σκότωσε τη σύντροφό του στο σπίτι του το 2013
Το πτώμα της άτυχης Ρίβα Στέενκαμπ, βρήκε η αστυνομία στο σπίτι του αθλητή στην Πρετόρια της Νότιας Αφρικής.
Ο Πιστόριους σκότωσε κατά λάθος τη σύντροφό του, όπως ισχυρίστηκε, όταν αυτή τον ξύπνησε ξαφνικά για να του κάνει έκπληξη για του Αγίου Βαλεντίνου και την πέρασε για ληστή.
Myra Hindley: Ισόβια κάθειρξη το 1966 για 5 παιδοκτονίες, πέθανε στη φυλακή το 2002
Ένα από τα πιο φρικιαστικά εγκλήματα στην ιστορία της Βρετανίας.
Η Hindley και ο σύντροφός της Ian Brady άρπαζαν παιδιά από το δρόμο, τα βασάνιζαν και ηχογραφούσαν τις επιθανάτιες κραυγές τους, πριν θάψουν τα πτώματα σε τάφους στο Βορειοανατολικό Μάντσεστερ.
Η δράση του ζευγαριού διήρκεσε για 2χρόνια πριν τους καταδώσει ο 17χρονος γαμπρός της Hindley, David Smith, που ήταν μπροστά σε έναν από τους φόνους. Τουλάχιστον τέσσερα από τα θύματα είχαν κακοποιηθεί σεξουαλικά.
H Hindley ονομάστηκε η πιο διαβολική γυναίκα της Βρετανίας, στη δίκη της το 1966 και οι διαδοχικές προσφυγές κατά της ποινής της απορρίφθηκαν.
Η Hindley που πέθανε στη φυλακή 60 χρονών, αρνήθηκε να βοηθήσει την αστυνομία να εντοπίσει τα δύο τελευταία πτώματα ακόμα και 20χρόνια μετά το έγκλημα, όταν παρά της αντιδράσεις της κοινής γνώμης, αφέθηκε ελεύθερη για να τους βοηθήσει.
Αργότερα η αστυνομία του Μάντσεστερ βρήκε το πτώμα του πρώτου θύματος, της 16χρονης Pauline Reade, ενώ του 12χρονου Keith Bennet δεν βρέθηκε ποτέ.
Mary Elizabeth Wilson: Καταδικάστηκε σε θάνατο το 1958 για την δηλητηρίαση τεσσάρων συζύγων και πέθανε τέσσερα χρόνια αργότερα στη φυλακή
Γνωστή ως η «Εύθυμη Χήρα» του Windy Nook της Βρετανίας, η Wilson σκότωσε τέσσερις συζύγους μέσα σε 26 μήνες, και πήρε τις κληρονομιές από τον καθένα τους.
Η 66χρονη από το Jarrow, αστειευόταν με τους παρευρισκομένους στο γαμήλιο γλέντι του τέταρτου γάμου της, να φυλάξουν μερική από την τούρτα για την κηδεία του γαμπρού, ενώ ζήτησε από τον νεκροθάφτη έκπτωση μιας και ήταν τόσο καλή πελάτης.
Οι φήμες είχαν πάρει τέτοια διάσταση που επιτέλους κινητοποίησαν τις αρχές. Έπειτα από την εκταφή των δύο τελευταίων συζύγων, στα πτώματά τους βρέθηκε μεγάλη ποσότητα φωσφόρου. Η ίδια ουσία βρέθηκε και στα δύο πτώματα των πρώτων συζύγων, των οποίων η εκταφή έγινε αργότερα.
Τα θύματα ήταν ένας καπνοδοχοκαθαριστής, ένας χτίστης, ένας συνταξιούχος μεσίτης και ένας συνταξιούχος μηχανικός. Οι Ernest Wilson και Oliver Leonard -ο δεύτερος και τρίτος σύζυγος- επέζησαν μόλις 2 εβδομάδες στον έγγαμο βίο.
Beverley Allit: Καταδικάστηκε σε ισόβια το 1993 για την δολοφονία τεσσάρων παιδιών και την απόπειρα εννιά άλλων
Τα μέλη του προσωπικού του νοσοκομείου δεν μπορούσαν να εξηγήσουν τους θανάτους τεσσάρων παιδιών από 2 μηνών μέχρι 11 χρονών μέσα σε διάστημα μικρότερο των δύο μηνών, στο Grantham and Kesteven Hospital του Lincolnshire της Βρετανίας.
Οι θάνατοι και άλλες ανεξήγητες περιπτώσεις κώματος σε παιδιά για μια περίοδο 59 ημερών το 1991 είχαν μόνο ένα κοινό: την 23χρονη νοσοκόμα Beverley Allit να τα φροντίζει.
Τα τέσσερα παιδιά δολοφονήθηκαν από χορήγηση υψηλών δόσεων ινσουλίνης.
Σελίδες στο βιβλίο του νοσοκομείου βρέθηκαν σκισμένες και το προσωπικό άρχισε να φοβάται ότι ο δολοφόνος παρακολουθούσε τις βάρδιες. Η αστυνομία εστίασε στην Allit και βρήκε τις σκισμένες σελίδες στο σπίτι της.
Κατηγορήθηκε για 4 φόνους, 11 απόπειρες δολοφονίας και 11 περιστατικά πρόκλησης σοβαρών σωματικών βλαβών.
Έμεινε στην ιστορία ως η «Άγγελος του Θανάτου» και οι ψυχίατροι κατέληξαν στο ότι έπασχε από το σύνδρομο Μινχάουζεν δι' αντιπροσώπου, μια διαταραχή στην οποία ο ασθενής κάνει κακό για να γίνει το κέντρο της προσοχής.
Αρνήθηκε τις κατηγορίες αλλά κρίθηκε ένοχη και κρατήθηκε στην Υψηλής Φύλαξης Ψυχιατρική Κλινική του Rampton. Ο δικαστής έκρινε ότι πρέπει να εκτίσει 30 χρόνια πριν εξεταστεί για αναστολή.
Heather Stephenson Snell: Καταδικάστηκε σε ισόβια το 2004 για τον πυροβολισμό ενός άνδρα ενώ φορούσε μάσκα γνωστής ταινίας θρίλερ
Η 46χρονη ψυχοθεραπεύτρια Heather Stephenson Snell, ορκίστηκε εκδίκηση στον πρώην σύντροφό της όταν εκείνος ξεκίνησε να βγαίνει με άλλη.
Εμφανίστηκε στο διαμέρισμα του νέου ζευγαριού με μια καραμπίνα κάτω από το παλτό της φορώντας μια πορτοκαλί αποκριάτικη μάσκα με σκοπό να σκοτώσει την νέα σύντροφο, Diane Lomax.
Η Snell, πυροβόλησε και σκότωσε τον πρώην σύντροφό της στο στομάχι ενώ εκείνος προσπαθούσε να της βγάλει τη μάσκα για να αποκαλύψει την ταυτότητά της. Διέφυγε, αλλά τη σταμάτησε η τροχαία σε τυπικό έλεγχο.
Η ψυχοθεραπεύτρια, αρνήθηκε τη δολοφονία του πρώην συντρόφου της και την απόπειρα δολοφονίας της Lomax αλλά καταδικάστηκε σε ποινή τουλάχιστον 22 ετών.
Florence Ransom: Καταδικάστηκε σε θάνατο το 1940 για την δολοφονία της γυναίκας του εραστή της, της κόρης του και της υπηρέτριας
Η Florence Ransom ήταν μια ελκυστική μεσήλικη που διατηρούσε ερωτική σχέση με τον πλούσιο εκδότη Lawrence Fisher.
Στις αρχες του 1940 μετακόμισε με τον Fisher που είχε εγκαταλήψει τη σύζυγό του, Dorothy και την 19χρονη κόρη τους, Freda. Μάνα και κόρη είχαν μετακομίσει στο χωριό Matfield, περίπου 7 μίλια από το Tonbridge της Βρετανίας.
Ο Fisher επισκεπτόταν συχνά την οικογένειά του ειδικά όσο το 1940 ο φόβος για γερμανικές εισβολές μεγάλωνε. Τα ταξίδια όμως αυτά πυροδοτούσαν στην Ransom ένστικτα που αργότερα απέβησαν μοιραία για τρεις γυναίκες.
Το απόγευμα της 9ης Ιουλίου, η Ransom με μια καραμπίνα τυλιγμένη σε καφέ χαρτί, πήγε στο σπίτι όπου διέμενε η οικογένεια του εραστή της και πυροβόλησε την Dorothy και την Freda στον κήπο.
Ενώ ξαναγέμιζε το όπλο, η υπηρέτρια Charlotte Saunders, έτρεξε να σωθεί και την πυροβόλησε και εκείνη στο κεφάλι.
Ενώ η Ransom τράπηκε σε φυγή, της έπεσε ένα δερμάτινο γάντι το οποίο αργότερα οδήγησε στη σύλληψή της.
Κρίθηκε ένοχη και καταδικάστηκε σε θάνατο ενώ είχε διαγνωστεί με ψυχικά προβλήματα και παρακολουθούσε ψυχιατρικές συνεδρίες. Μετά την καταδίκη της, κρίθηκε ως παράφρων και μεταφέρθηκε στο Broadmoor.
.jpg)
.jpg)
