Σε δύο γυναίκες Γεζίντι που ήταν «σκλάβες του σεξ» δόθηκε το βραβείο Ζαχάρωφ
Πρόκειται για δύο ακτιβίστριες της κοινότητας των Γεζίντι του Ιράκ, μιας θρησκευτικής μειονότητας κατά της οποίας οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ) έχουν εξαπολύσει εκστρατεία γενοκτονίας.
Οι δύο γυναίκες που υπήρξαν θύματα σεξουαλικής δουλείας του Ισλαμικού Κράτους, επέζησαν όμως και έγιναν εκπρόσωποι των γυναικών που έχουν υποστεί σεξουαλική βία από το ΙΚ.
Σύμφωνα με την ιστορία της ζωής τους που συνόδευε την υποψηφιότητα τους για το Βραβείο, στις 3 Αυγούστου 2014, το ΙΚ δολοφόνησε όλους τους άνδρες του χωρίου Κότσο του Ιράκ απ' όπου κατάγονται οι δύο γυναίκες.
Μετά τη σφαγή αυτή, ο ISIS προχώρησε στην υποδούλωση γυναικών και παιδιών. Όλες οι γυναίκες, μεταξύ αυτών η Ατζί Μπασάρ, η Μουράντ και οι αδελφές τους, απήχθησαν, αγοράστηκαν και πουλήθηκαν επανειλημμένα, και χρησιμοποιήθηκαν ως σκλάβες του σεξ. Στη σφαγή στο Κότσο, η Μουράντ έχασε έξι από τους αδερφούς και τη μητέρα της, η οποία δολοφονήθηκε μαζί με άλλες ογδόντα μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες που κρίθηκε ότι δεν είχαν σεξουαλική αξία. Θύμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης έπεσε και η Αντζί Μπασάρ μαζί με τις έξι αδελφές της. Πουλήθηκε πέντε φορές σε μαχητές και αναγκάστηκε να κατασκευάσει βόμβες και γιλέκα αυτοκτονίας στη Μοσούλη μετά την εκτέλεση των αδερφών και του πατέρα της από μαχητές του ΙΚ.
Το Νοέμβριο του 2014, η Μουράντ κατόρθωσε να δραπετεύσει με τη βοήθεια γειτόνων της οι οποίοι την έβγαλαν από την περιοχή που ελεγχόταν από το ΙΚ, και έτσι έφτασε σε καταυλισμό προσφύγων στο βόρειο Ιράκ και έπειτα στη Γερμανία.
Ένα έτος αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2015, η Μουράντ μίλησε για την εμπειρία της στην πρώτη στην ιστορία σύνοδο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την εμπορία ανθρώπων.
Τον Σεπτέμβριο του 2016, έγινε η πρώτη πρέσβειρα καλής θέλησης του UNODC για την αξιοπρέπεια των επιζώντων από εμπορία ανθρώπων και συμμετείχε σε παγκόσμιες και τοπικές πρωτοβουλίες ευαισθητοποίησης σχετικά με τη δεινή θέση αναρίθμητων θυμάτων εμπορίας. Τον Οκτώβριο του 2016, το Συμβούλιο της Ευρώπης την τίμησε με το Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Václav Havel.
Η Αντζί Μπασάρ έκανε πολλές αποτυχημένες προσπάθειες να δραπετεύσει προτού τελικά το κατορθώσει τον Απρίλιο με τη βοήθεια της οικογένειά της, που πλήρωσε διακινητές της περιοχής για τον σκοπό αυτό. Καθώς περνούσε τα κουρδικά σύνορα, κινούμενη όσο το δυνατόν πιο γρήγορα προς τα εδάφη που βρίσκονταν υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης του Ιράκ, και με τους μαχητές του ΙΚ να την ακολουθούν κατά πόδας, εξερράγη νάρκη που είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους δύο γνωστοί της και η ίδια να τραυματιστεί και σχεδόν να τυφλωθεί.
Τελικά, κατάφερε να δραπετεύσει και εστάλη στη Γερμανία για ιατρική περίθαλψη, όπου βρήκε ξανά τα αδέλφια της που είχαν επιζήσει. Μετά την αποκατάσταση της υγείας της, η Αντζί Μπασάρ δραστηριοποιείται για την ευαισθητοποίηση του κοινού όσον αφορά τη δεινή κατάσταση της κοινότητας των Γεζίντι, ενώ συνεχίζει να βοηθά γυναίκες και παιδιά που έπεσαν θύματα δουλείας και θηριωδιών από το ΙΚ.