Φιντέλ Κάστρο: Γιατί φορούσε δύο πανάκριβα ρολόγια; (photo)
Ήταν Απρίλιος του 1963 όταν ο ηγέτης της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο, πραγματοποίησε την πρώτη του επίσκεψη στη Σοβιετική Ένωση και η αρχή του μυστηρίου που κράτησε ολόκληρες δεκαετίες. Γιατί στην συνάντηση του με τον Χρουστσόφ, φορούσε… δυο ρολόγια Rolex στο αριστερό του χέρι.
Στην συγκεκριμένη φωτογραφία που πυροδότησε πάμπολλα ερωτηματικά, ο Φιντέλ Κάστρο απαθανατίζεται απέναντι από τον Νικίτα Σεργκιέγιεβιτς Χρουστσόφ, να ανάβει ένα από τα διάσημα, τεράστια, κουβανέζικα πούρα του.
Στην αίθουσα επικρατεί ένα εύθυμο κλίμα με χαμόγελα από τις δυο πλευρές, ενώ με φόντο το επιβλητικό κάδρο του Καρλ Μαξ, γίνονται οι συζητήσεις των δυο αντρών. Πόσοι όμως προσέχουν ότι ο Κάστρο φορούσε στο αριστερό του χέρι δύο χρυσά ρολόγια Rolex, ένα Daydate και ένα Submariner; Η αποκάλυψη αυτή έγινε μόλις εμφανίστηκαν οι φωτογραφίες μερικές ώρες μετά την συνάντηση ξεκινώντας από ειδικούς αναλυτές αλλά και απλούς ανθρώπους διάφορες θεωρίες.
Μάλιστα στις περισσότερες φωτογραφίες του Φιντέλ Κάστρο, ακόμη και από τα χρόνια της επανάστασης, στο αριστερό του χέρι εμφανίζονται 2 Rolex.
Χαρακτηριστικό ήταν πως οι αναλυτές και οι πράκτορες της CIA, που μελετούσαν στενά όλες τις κινήσεις του Φιντέλ «έσπαγαν το κεφάλι» τους να καταλάβουν γιατί ο ηγέτης της Κούβας φοράει δυο ρολόγια Rolex.
Κανείς δεν μπορούσε να εξηγήσει τον λόγο, από τότε, από την αρχή της Κουβανικής επανάστασης, μέχρι και την ημέρα, που ο 90χρονος Φιντέλ πέθανε και πήρε μαζί του το μυστικό, οι εικασίες δίνουν και παίρνουν
Πάντως υπάρχουν τρεις επικρατέστερες απόψεις, για τον λόγο που ο Φιντέλ Κάστρο φορούσε δυο ρολόγια. Το ένα έδειχνε την ώρα Αβάνας και το άλλο την ώρα Μόσχας.
Η δεύτερη άποψη έχει να κάνει με τον ίδιο τον χαρακτήρα τόσο του Φιντέλ Κάστρο, όσο και του Τσε (που κι εκείνος φόραγε Rolex) και είναι λίγο πιο σουρεαλιστική. Αυτή η άποψη αναφέρει πως ο Φιντέλ «τρόλαρε» το καπιταλιστικό σύστημα και φορούσε δυο πολυτελή πανάκριβα ρολόγια, την ίδια ώρα που μιλούσε για επανάσταση.
Ενώ η τρίτη εκδοχή έχει να κάνει με την αρχή της επανάστασης, όταν έπεσε η Σάντα Κλάρα και ο δρόμος προς την Αβάνα ήταν ανοιχτός. Οι επαναστάτες οτιδήποτε βρήκαν στο πέρασμα του που παρέπεμπε στη χλιδή, και τον πλούτο, που άφησαν έντρομοι οι διεφθαρμένοι οπαδοί του Μπατίστα, ήταν λάφυρο πολέμου και ως εκ τούτου τα λάφυρα μοιράζονται και οικειοποιούνται.
