Ο Τραμπ και το αγκάθι στις σχέσεις Κατάρ και αραβικών χωρών
Της Μαρίας Γιαχνάκη
Η απομόνωση του συγκεκριμένου αραβικού εμιράτου δεν είναι μια πράξη που επιδιώκει την καταπολέμηση της τρομοκρατίας αλλά την αποδυνάμωσή του στις διπλωματικές και στρατιωτικές του σχέσεις με χώρες που είναι αντίπαλες με τις ΗΠΑ και την ασφάλειά της.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η απομόνωση του Κατάρ επιδιώχθηκε λίγο καιρό μετά την επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ στην Σαουδική Αραβία.
Ο Αμερικανός πρόεδρος ανέπτυξε οικονομικά συμφέροντα με τις αραβικές χώρες κατά τη διάρκεια του πρόσφατου ταξιδιού του, συμφέροντα τα οποία θα μπορούσαν να απειληθούν από την σχέση του Κατάρ με το Ιράν, των δύο δηλαδή οικονομικών συμμάχων.
Όμως ούτε και η Τεχεράνη επιθυμεί ρήξη στις σχέσεις των αραβικών χωρών προσπαθώντας να ενεργοποιήσει όλη της την διπλωματική δύναμη για ειρηνική λύση, αν και βρίσκει ισχυρό τείχος από τις νέες συμμαχίες που αν δεν ελεγχθούν σωστά θα μπορέσουν να ανάψουν μεγάλη φωτιά στη Μέση Ανατολή.
Άλλωστε η πλευρά του Ιράν έχει ήδη αρχίσει να αντιδρά μέσω των διπλωματών του, στέλνοντας μηνύματα σε όλες τις ενδιαφερόμενες πλευρές, σύμφωνα με πηγές του Νewsbomb.gr, τα οποία μηνύματα προειδοποιούν για μια κρίση που θα φέρει την ανασφάλεια ακόμη και στην Δύση. Θεωρώντας μάλιστα την επίσκεψη Τραμπ στη Σαουδική Αραβία ως την αρχή αυτής της κρίσης, έχουν ήδη αρχίσει να θυμίζουν τις συμφωνίες των κρατών που προσπαθούν να βγουν από αυτές βάζοντας σε μια βαθιά κρίση το μέλλον τους.
Σύμφωνα μάλιστα με Ιρανούς αξιωματούχους, ήταν αναμενόμενη η κρίση αυτή μετά το θετικό κλίμα στις σχέσεις Αμερικής, Σαουδικής Αραβίας. «Η επίσκεψη Τραμπ επισφράγισε το αποτέλεσμα που γευόμαστε αυτή τη στιγμή» τονίζουν αξιωματούχοι, ενώ και ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του Ιρανικού Κοινοβουλίου Αλαεντίν Μπορουτζερντί, ανέφερε επισήμως ότι: «Η πρώτη εντύπωση από την επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στην περιοχή είναι η πρόσφατη αναταραχή στις σχέσεις μεταξύ των κρατών».
Ισχυροί ηγέτες μεταξύ των οποίων ο Βλαντιμίρ Πούτιν αλλά και ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχουν ήδη παρέμβει διπλωματικά καλώντας τις αραβικές χώρες να λύσουν τα προβλήματά τους και τις διαφορές τους με σύνεση, χωρίς να αφήνουν εξωτερικούς παράγοντες να επηρεάζουν τις σχέσεις τους.
Η τρομοκρατία είναι γεγονός ότι δεν έχει την αποκλειστική της βάση στο Κατάρ αφού υπάρχουν και άλλες χώρες που επίσημα παραδέχονται ότι χρηματοδοτούν τους τρομοκράτες. Μια από αυτές μάλιστα είναι και το Κουβέιτ στο οποίο όλες οι φιλανθρωπικές οργανώσεις χρηματοδοτούν τις εξτρεμιστικές ομάδες και το παραδέχονται οι ίδιοι αρκεί να θυμίσουμε ότι πρόσφατα στο Newsbomb.gr φιλοξενήσαμε μια τέτοια παραδοχή. Σε συνέντευξή του, ο Αμπτουλαζίζ Αλ Οραγέντ σύμβουλος της κυβέρνησης του Κουβέιτ ξεκάθαρα δήλωσε, ότι η χώρα του επίσημα χρηματοδοτεί τις τρομοκρατικές οργανώσεις τις οποίες τις δημιουργούν ισχυρά λόμπι που ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις.
Η Αίγυπτος επίσης είναι μια χώρα που σε μεγάλο βαθμό εφοδίαζε μέσα από υπόγεια τούνελ την εξτρεμιστική οργάνωση Χαμάς για τον επαναστατικό της αγώνα, γεγονός μάλιστα που ώθησε το Ισραήλ για ανελέητους βομβαρδισμούς στη Γάζα και λίγο αργότερα την εκβιαστική απομόνωση στα σύνορα των δυο χωρών.
Η Σαουδική Αραβία τροφοδοτούσε την Τουρκία με εξτρεμιστικά στοιχεία και βοηθούσε ακόμη και στο παράνομο εμπόριο πετρελαίου γεγονός που έφερε την τότε ρήξη της Ρωσίας με τον «Σουλτάνο» αλλά και την κρίση στις σχέσεις της Τουρκίας και με άλλες ενδιαφερόμενες χώρες. Άρα τι άλλαξε τώρα και μόνο το Κατάρ μπαίνει στο στόχαστρο; Θα ήταν μια καλή ερώτηση. Το μόνο που άλλαξε είναι ότι το Κατάρ έκανε το λάθος να προσεγγίσει το Ιράν, το οποίο είναι ένα μεγάλος αντίπαλος της Αμερικής όχι μόνο οικονομικός αλλά κυρίως στρατιωτικός και από πλευράς συμμαχιών με άλλες δυναμικές χώρες αλλά και κάτοχος πυρηνικής δύναμης που εκτροχιάζει την διάθεση της Αμερικής.
Προς το παρόν μπορεί η Σαουδική Αραβία, Αίγυπτος, ΗΑΕ και Μπαχρέιν να διέκοψαν σχέσεις με το Κατάρ κατηγορώντας το μάλιστα ότι υποστηρίζει οικονομικά την τρομοκρατία, την Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος, αλλά η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι αραβικές χώρες δεν διακρίνονται ούτε για την ευθύτητα τους, ούτε και για την σταθερή τους πολιτική, θυσιάζοντας πολλές φορές και την σύμπνοια των ομόθρησκων με κοινά συμφέροντα χωρών. Ένας πόλεμος στη Μέση Ανατολή θα μπορούσε να είναι προ των πυλών άλλο τόσο όμως και μια αλλαγή πλεύσης της Σαουδικής Αραβίας για τα όσα συμφώνησε με την Αμερική...