Αδιάφοροι οι Ευρωπαίοι ηγέτες για το όραμα του Γιούνκερ
Δεν συναντούν πολλά ευήκοα ώτα στα κράτη μέλη οι απόψεις Γιούνκερ για το μέλλον της ΕΕ, εκτιμά η βελγική εφημερίδα De Standaard. Επισημαίνεται ειδικότερα ότι δεν είναι πολλοί εκείνοι που συμμερίζονται το όραμά του για τη δημιουργία μιας Ομοσπονδιακής Ευρώπης που θα περνά μέσα από την απόρριψη των σεναρίων περί «πολλαπλών ταχυτήτων» ή των θεσμών ενισχυμένης συνεργασίας μεταξύ κάποιων κρατών μελών.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό, κατά την εφημερίδα, ότι μερικούς μήνες νωρίτερα, όταν ο Γιούνκερ έκανε λόγο για επιστροφή αρμοδιοτήτων σε εθνικό επίπεδο ως ένα από τα πέντε σενάρια για την μελλοντική μορφή της ΕΕ, έλαβε πολλά χειροκροτήματα από ηγέτες κρατών μελών μεταξύ των οποίων και από το Βέλγο πρωθυπουργό Mισέλ.
Στην πραγματικότητα όμως, εκτιμά η εφημερίδα ο Γιούνκερ ουδέποτε υπήρξε υπέρμαχος αυτής της ιδέας. Απλά περίμενε την κατάλληλη συγκυρία - η οποία δεν άργησε να έλθει με την επικράτηση Mακρόν και την ομόθυμη στάση των 27 απέναντι στην Βρετανία - προκειμένου να ξεδιπλώσει το όραμά του για «περισσότερη Ευρώπη», το οποίο όμως εξακολουθεί να μην συγκινεί ιδιαίτερα τους ηγέτες των κρατών μελών.
Όπως εξάλλου σημειώνεται, ενδεικτική του κυρίαρχου κλίματος υπήρξε και η «άκρως χλιαρή» υποδοχή των προτάσεων Γιούνκερ από την πλευρά των διαφόρων ηγετών κρατών. Συγκεκριμένα ο ολλανδός πρωθυπουργός Ρούτε χαρακτήρισε την ομιλία Γιούνκερ «ρομαντική», ενώ ακόμη και το πλέον φιλικό προς την Ευρώπη κόμμα της Ολλανδίας, οι D'66 (κεντρώοι Φιλελεύθεροι), θεώρησαν ότι οι προτάσεις Γιούνκερ πηγαίνουν «πολύ μακριά».
Το ίδιο επιφυλακτικοί υπήρξαν - σύμφωνα με το δημοσίευμα - τόσο οι Δανοί όσο και οι Αυστριακοί, οι οποίοι θεώρησαν αναγκαίο να υπενθυμίσουν, εμμέσως πλην σαφώς, ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και κατ' επέκταση οι ηγέτες των κρατών μελών (και άρα όχι η Επιτροπή), είναι εκείνοι που πρέπει να έχουν τον τελευταίο ρόλο. Ιδίως στην Αυστρία, εξηγεί η εφημερίδα, όπου γίνονται εκλογές τον άλλο μήνα, η έκκληση για «περισσότερη Ευρώπη» δεν έχει πολλούς υποστηρικτές μετά από την προσφυγική κρίση, με τους επικεφαλής των κομμάτων μάλιστα να πλειοδοτούν σε επιφυλάξεις για την πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Καταλήγοντας, αναφέρεται πως οι θετικές αντιδράσεις για την ομιλία του λουξεμβούργιου πολιτικού υπήρξαν λιγοστές και περιορίζονται σε προτάσεις ήσσονος σημασίας, όπως εκείνη για ίδια ποιότητα τροφίμων στη Δυτική και την Ανατολική Ευρώπη ή την ένταξη της Ρουμανίας στην ζώνη Σέγκεν η οποία πάντως εξακολουθεί να βρίσκει αντίθετες χώρες όπως η Ολλανδία και η Γερμανία.
.jpg)
.jpg)
