Έκθεση στη Νέα Υόρκη για τη μεγάλη πληγή των ΗΠΑ
Γι' αυτή την... πληγή, η New-York Historical Society εγκαινιάζει διαδραστική έκθεση, με τίτλο «Ο Πόλεμος του Βιετνάμ: 1945-1975».
Ο Πόλεμος του Βιετνάμ είναι, ίσως, η μεγαλύτερη πληγή για τις ΗΠΑ. Το ότι οι Αμερικανοί χωρίστηκαν τότε σε δύο στρατόπεδα, με τους μεν να είναι υπέρ της εμπλοκής και τους δε κατά, το ότι η έκβαση του πολέμου αμφισβήτησε το ανίκητο της υπερδύναμης, είναι κάτι που στοιχειώνει πολιτικούς, στρατιωτικούς και απλούς πολίτες. Η έκφραση που χρησιμοποιούν όσοι κάνουν δυσοίωνες προβλέψεις για τις σημερινές επεμβάσεις των ΗΠΑ σε άλλες χώρες – «ένα νέο Βιετνάμ» – δείχνει πόσο μεγάλη είναι η πληγή. Την ετοίμαζαν τρία ολόκληρα χρόνια. Κι έχει σχέση με τη σημερινή πραγματικότητα στις ΗΠΑ, λόγω των διχαστικών πολιτικών της κυβέρνησης Τραμπ, επισημαίνει η ιστορικός και επιμελήτρια της έκθεσης Μάρσι Ρίβεν: «Ενδέχεται μεγάλο μέρος της πολιτικής πόλωσης από εκείνα τα χρόνια και μετά, να προέρχεται από τις συγκρούσεις ανάμεσα στους Αμερικανούς μ' αφορμή εκείνον τον πόλεμο».
Στην έκθεση, μέσω αντικειμένων, βίντεο, ηχητικών ντοκουμέντων και φωτογραφιών, οι οργανωτές αφηγούνται την ιστορία της σύγκρουσης, από τις απαρχές της, από τότε που οι ΗΠΑ υποστήριζαν την προσπάθεια του γαλλικού στρατού να διατηρηθεί το αποικιοκρατικό καθεστώς στην Ινδοκίνα. Την εμπλοκή, με παρουσία αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων εκεί, το ανερχόμενο αντιπολεμικό κίνημα στις ΗΠΑ, τις διαδηλώσεις εκεί, υπέρ της στρατιωτικής εμπλοκής. Αφηγούνται την ιστορία και από τις δύο πλευρές: ένα χαρακτικό με λάκα, υλικό βορειο-βιετναμικής προπαγάνδας, του 1962 (ο καλλιτέχνης που το είχε φιλοτεχνήσει και, αργότερα, πολέμησε κατά των Αμερικανών, ζει και ετοίμασε αντίγραφο για την έκθεση). Έναν πύραυλο Bullpup (με αυτούς ήταν εξοπλισμένα τα καταδιωκτικά-βομβαρδιστικά F-105). Ένα Jeep.
Ένα φύλλο επιστράτευσης, το οποίο όλοι οι άντρες ηλικίας 18 με 26 ήταν υποχρεωμένοι να φέρουν μαζί τους και το οποίο πολλοί αντιρρησίες έκαιγαν δημόσια εκδηλώνοντας την αντίθεσή τους. Κι άλλα πολλά. Θα ζητείται από τους επισκέπτες να γράφουν ή να ηχογραφούν τις σκέψεις τους, μετά την περιδιάβασή τους στις αίθουσες της έκθεσης. «Θα θέλαμε να βιώσουν, όπως βιώσαμε κι εμείς, το ότι οι πόλεμοι είναι προϊόν πολλών αποφάσεων τις οποίες παίρνουν κυβερνήσεις και άτομα, και ότι είναι σημαντικό να δούμε αυτές τις αποφάσεις, να βλέπουμε με προσοχή αυτές τις αποφάσεις τη στιγμή που παίρνονται» τονίζει η Μάρσι Ρίβεν. Η έκθεση θα φιλοξενείται στο κτίριο του 200 ετών οργανισμού έως τις 22 Απριλίου του 2018.