ΣΟΚ στον καλλιτεχνικό κόσμο: Τίτλοι τέλους για γνωστό δημιουργό (pic)
Έφυγε από τη ζωή, ο δημιουργός ενός από τα πιο εμβληματικά και...
... ευρέως αναπαραχθέντα καλλιτεχνικά έργα του 20ού αιώνα. Πέθανε στο σπίτι του, στα 89 του χρόνια. Ο Ρόμπερτ Κλαρκ γεννήθηκε σε μια πόλη της Ιντιάνα. Το «Ρόμπερτ Ιντιάνα» ήταν το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο, έκανε σπουδές τέχνης στις ΗΠΑ και τη Σκωτία, το 1961 συμμετείχε στην ομαδική έκθεση «The Art of Assemblage» στο MoMA, τον επόμενο χρόνο το μουσείο αγόρασε για πρώτη φορά πίνακά του, το «The American Dream #» (το MoMA έχει, πλέον, 28 έργα του Ρόμπερτ Ιντιάνα). Την καριέρα του την καθόρισε το εμβληματικό έργο «LOVE» (με το «O», στραβό), το οποίο το Junior Council του Museum of Modern Art παρήγγειλε να τυπώσει στην ευχετήρια κάρτα του μουσείου για τα Χριστούγεννα του 1965.
Το έργο συνάντησε ευρύτερο κοινό το 1973, όταν τα Αμερικανικά Ταχυδρομεία το έβαλαν σε γραμματόσημο (έως σήμερα έχουν τυπωθεί πάνω από 300 εκατομμύρια γραμματόσημα με το «LOVE» του Ρόμπερτ Ιντιάνα). «Το LOVE με δάγκωσε» είπε, στο National Public Radio, το 2014. «Ήταν μια υπέροχη ιδέα, αλλά ήταν κι ένα τρομερό λάθος. Έγινε πολύ δημοφιλές, έγινε πολύ δημοφιλές. Και υπάρχει κόσμος που δεν του αρέσει η δημοφιλία. Είναι καλύτερα να είσαι εκλεκτικός κι απόμακρος. Βλέπετε, γι αυτόν τον λόγο βρίσκομαι σε ένα νησάκι στ' ανοικτά των ακτών του Μέιν».
Ο Ιντιάνα δεν ήταν ικανοποιημένος με τη σύνδεση του έργου με την Pop Art. «Θα ήθελα να ήμουν ένας καλλιτέχνης πιο πολύ σαν τον Πικάσο παρά σαν τον Ρόθκο» εξομολογήθηκε, σε συνέντευξη που έδωσε το 1963. «Δεν αισθάνομαι καθόλου ότι πρέπει να βαδίσω σε έναν ευθύ, στενό δρόμο. Θέλω να δουλέψω στη γραφιστική τέχνη». Παρ' όλα αυτά, η εικόνα του ως καλλιτέχνης και η καλλιτεχνική ταυτότητά του έμειναν προσδεδεμένες στο «LOVE».
Για το οποίο, ο ίδιος, σε συνέντευξη που έδωσε το 1977, είπε: «Το LOVE, καθαρά είναι ένας σκελετός όλων όσων η λέξη σημαίνει σε όλες τις ερωτικές και θρησκευτικές πλευρές του θέματος. Και το να την φέρνεις στην πραγματική δομή της ίδιας της καλλιγραφίας είναι σαν σκελετός. Είναι να την περιορίζεις στην ουσία της. Στην πραγματικότητα, ήταν μια διύλιση».
.jpg)
