Νόμπελ Ειρήνης 2018: Έμαθε ότι κέρδισε το βραβείο από τα ουρλιαχτά στο χειρουργείο (Vid)
«Χειρουργούσα εκείνη την ώρα όταν ξαφνικά ο κόσμος άρχισε να ουρλιάζει», καταθέτει ο γιατρός στην επίσημη ιστοσελίδα των Νόμπελ. «Μπορώ να δω στα πρόσωπα πολλών γυναικών πόσο ευτυχισμένες είναι που αναγνωρίστηκαν. Είναι πραγματικά συγκινητικό».
Ο Ντένις Μουκουέγκε αναμένεται να μιλήσει αργότερα στη διάρκεια της ημέρας στον Τύπο στο Μπουκάβου (ανατολικά) όπου έχουν αρχίσει να συρρέουν δημοσιογράφοι, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Το πρώτο Νόμπελ που απονέμεται σε έναν πολίτη της ΛΔ του Κονγκό προκάλεσε κύματα χαράς και εθνική περηφάνια στη μεγαλύτερη χώρα της υποσαχάριας Αφρικής η οποία διαθέτει τεράστιους πόρους αλλά η ανάπτυξή της έχει υπονομευθεί από διάφορες κρίσεις.
Πού αφιέρωσε το βραβείο
Ο Μουκουέγκε αφιέρωσε μάλιστα το βραβείο σε όλες τις γυναίκες που έχουν υποστεί βιασμό και σεξουαλική βία.
«Αυτή η βία που διαπράχθηκε στο σώμα τους δεν συμβαίνει μόνο στη χώρα μας, τη ΛΔ του Κονγκό, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες», ανέφερε ο Μουκουέγκε σε συνέντευξη Τύπου στο Νοσοκομείο Πανζί, στην ανατολική πόλη Μπουκάβου.
«Αυτό το βραβείο Νόμπελ συνιστά την αναγνώριση της οδύνης και την έλλειψη μιας δίκαιης αποκατάστασης για τις γυναίκες που έχουν πέσει θύματα βιασμού και σεξουαλικής βίας σε όλες τις χώρες του κόσμου, σε όλες τις ηπείρους», πρόσθεσε.
«Είναι ένα σημαντικό βήμα για την πολυαναμενόμενη αποζημίωση που οφείλουμε όλοι σε αυτές τις γυναίκες που τόσο πολύ έχουν υποφέρει», τόνισε, εκφράζοντας την ελπίδα ότι το βραβείο του θα μπορέσει να βοηθήσει τα θύματα στις εμπόλεμες ζώνες.
Ο Μουκουέγκε δήλωσε επίσης ότι αισθάνεται τιμή που μοιράστηκε το Νόμπελ Ειρήνης με τη Νάντια Μουράντ, με την οποία όπως είπε, δίνουν τον ίδιο αγώνα.
«Εδώ και σχεδόν 20 χρόνια υπήρξα μάρτυρας των εγκλημάτων πολέμου εναντίον γυναικών, μικρών κοριτσιών, ακόμη και μωρών» υπενθύμισε ο γυναικολόγος, ο οποίος έχει χειρουργήσει μέχρι σήμερα σχεδόν 50.000 γυναίκες, θύματα σεξουαλικής βίας στο Κίβου της ανατολικής ΛΔ του Κονγκό.
«Θα ήθελα να σας πω ότι μέσα από αυτό το βραβείο, ο κόσμος σας ακούει και απορρίπτει την αδιαφορία. Ο κόσμος αρνείται να μείνει με τα χέρια σταυρωμένα απέναντι στην οδύνη σας», κατέληξε, απευθυνόμενος στις γυναίκες θύματα.
Ποιος είναι ο Denis Mukwege
Ο Denis Mukwege είναι Κονγκολέζος γυναικολόγος, ο οποίος είναι γνωστός για την προσφορά του στα θύματα βιασμών στην Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.
Γεννήθηκε την 1η Μαρτίου του 1955 στην πόλη Μπουκάβου, στην Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Σπούδασε ιατρική και αρχικά εργάστηκε σε ένα νοσοκομείο σε αγροτική περιοχή στην πατρίδα του. Βλέποντας τις επιπλοκές στις μητέρες και στα νεογνά, στη διάρκεια του τοκετού, λόγω της έλλειψης εξειδικευμένης υγειονομικής περίθαλψης στη χώρα, αποφάσισε να σπουδάσει γυναικολογία στη Γαλλία.
Είναι διευθυντής στο Νοσοκομείο Panzi, στην πόλη Μπουκάβου και ειδικεύεται στις εγχειρήσεις σε γυναίκες που έχουν πέσει θύματα βιασμού (που είναι χιλιάδες στην Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό) προκειμένου να επιδιορθωθούν καταρχήν τα φυσικά τραύματα που τους έχουν προκληθεί από τους δράστες. Στο εν λόγω νοσοκομείο παρέχεται και ψυχολογική υποστήριξη στις γυναίκες θύματα βιασμού, που πολλές φορές φτάνουν εκεί γυμνές και σε άθλια κατάσταση.
Το Σεπτέμβριο του 2012 σε ομιλία του στα Ηνωμένα Έθνη, ο Mukwege κατήγγειλε την ατιμωρησία που επικρατεί σχετικά με τους μαζικούς βιασμούς στη χώρα του και άσκησε κριτική στη διεθνή κοινότητα και στην κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό για την αδράνειά τους σχετικά με τις σφαγές στην περιοχή Κίβου, στα ανατολικά της χώρας.
Στις 25 Οκτωβρίου του 2012 τέσσερις ένοπλοι επιτέθηκαν στο σπίτι του ενώ αυτός έλειπε, έπιασαν ομήρους τις κόρες του και περίμεναν να γυρίσει για να τον δολοφονήσουν. Ο Denis Mukwege τελικά γλίτωσε αλλά σκοτώθηκε ο φρουρός του. Μετά από αυτή την επίθεση έφυγε με την οικογένειά του στην Ευρώπη. Επέστρεψε στο Bukavu, τον Ιανουάριο του 2013, και έγινε δεκτός με ιδιαίτερη θέρμη από τους κατοίκους.
Για τη προσφορά στα θύματα βιασμού έχει τιμηθεί επανειλημμένα. Το 2008 του απονεμήθηκε το Βραβείο των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το 2009 το Βραβείο Ούλοφ Πάλμε. Την ίδια χρονιά του απονεμήθηκε από τη Γαλλική κυβέρνηση ο τίτλος του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής(Chevalier de la Légion d'Honneur). Το 2010 ανακηρύχτηκε επίτιμος διδάκτορας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Ούμεο, στη Σουηδία (Umeå University). Το 2011 έλαβε το Διεθνές Αναπτυξιακό Βραβείο Βασιλιάς Μποντουέν από το βασιλιά του Βελγίου, Αλβέρτο το Β’ και το 2013 το Βραβείο Right Livelihood.
Το 2014 τιμήθηκε με το βραβείο Ζαχάροφ.