Η συγκλονιστική ιστορία της Νάντια Μουράντ: Από σκλάβα του σεξ στο Νόμπελ Ειρήνης (vids+pics)

«Μοιράζομαι αυτό το βραβείο με όλους τους Γιαζίντι, με όλους τους Ιρακινούς, τους Κούρδους και με όλες τις μειονότητες και όλους τους επιζώντες της σεξουαλικής βίας σε όλον τον κόσμο», ανέφερε σε δηλώσεις της στο πρακτορείο Reuters.

Το Νόμπελ είναι σημαντικό «για όλες τις γυναίκες θύματα», εκτίμησε η Μουράντ.

«Σημαίνει πολλά, όχι μόνο για εμένα αλλά για όλες εκείνες τις γυναίκες στο Ιράκ και σε όλον τον κόσμο», πρόσθεσε μιλώντας τηλεφωνικά στον ιστότοπο της Επιτροπής Νόμπελ.

«Δεν ήταν εύκολο να μιλήσω για όσα μου συνέβησαν επειδή δεν είναι εύκολο, ιδίως για τις γυναίκες στη Μέση Ανατολή, να πουν ότι υπήρξαν σεξουαλικές σκλάβες», υπογράμμισε.

«Για όλες τις μικρές κοινότητες που διώκονται, αυτό το βραβείο λέει ότι οι φωνές τους ακούγονται», πρόσθεσε, μιλώντας στα κουρδικά, ενώ ο σύντροφός της μετέφραζε.

«Ελπίζουμε ότι αυτή θα είναι μια φωνή για όλες τις γυναίκες που υφίστανται σεξουαλική βία σε πολλές άλλες συγκρούσεις», τόνισε.

Η Νάντια Μουράντ αγωνίζεται τα τελευταία χρόνια για να αναγνωριστούν ως γενοκτονία οι διώξεις εναντίον των Γιαζίντι από το Ισλαμικό Κράτος.

Η Μουράντ και ο Κογκολέζος γιατρός Ντένις Μουκουέγκε μοιράστηκαν φέτος το βραβείο της Νορβηγικής Επιτροπής για τις προσπάθειές τους να βάλουν τέλος στη χρήση της σεξουαλικής βίας ως εργαλείου πολέμου.

Η συγκλονιστική ιστορία της

Σε ηλικία 25 ετών, η Νάντια Μουράντ έχει καταφέρει να επιζήσει από μία τις χειρότερες περιόδους του λαού της, των Γιαζίντι στο Ιράκ, για να γίνει μια σεβαστή εκπρόσωπός τους και τελικά να τιμηθεί με το Νόμπελ Ειρήνης.

Η νεαρή αυτή κοπέλα με το λεπτό και χλωμό πρόσωπο που το στολίζουν καστανά μαλλιά ζούσε ήρεμα στο χωριό Κόσο, κοντά στο προπύργιο των Γιαζίντι, το Σιντζάρ, μια ορεινή περιοχή στη μεθόριο Ιράκ και Συρίας.

Η επέλαση του Ισλαμικού Κράτους το 2014 άλλαξε όμως τα πάντα.

Μία ημέρα του Αυγούστου τζιχαντιστές που επέβαιναν σε φορτηγάκια εισέβαλαν στο χωριό της Νάντιας, σκότωσαν τους άνδρες, πήραν για στρατιώτες τα αγόρια και ανάγκασαν χιλιάδες γυναίκες στη σεξουαλική σκλαβιά.

Ακόμα και σήμερα, η Νάντια Μουράντ, μαζί με τη φίλη της Λάμια Χάτζι Μπασάρ, με την οποία τιμήθηκαν το 2016 με το βραβείο Ζαχάροφ από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δεν έχει σταματήσει να επαναλαμβάνει ότι περισσότερες από 3.000 γυναίκες Γιαζίντι εξακολουθούν να αγνοούνται και πιθανόν να είναι ακόμη αιχμάλωτες.

Οι τζιχαντιστές θέλησαν «να μας στερήσουν την τιμή μας, όμως έχασαν τη δική τους», είχε δηλώσει η Μουράντ απευθυνόμενη στους ευρωβουλευτές.

Παράλληλα, έχει οριστεί από τον ΟΗΕ «πρέσβειρα για την αξιοπρέπεια των θυμάτων του τράφικινγκ».

Αυτή τη διακίνηση ανθρώπων την έζησε στο πετσί της…

Οι τζιχαντιστές οδήγησαν με τη βία τη Μουράντ στη Μοσούλη, την ιρακινή πρωτεύουσα του «χαλιφάτου» τους, όπου η περιπέτειά της διήρκησε μήνες.

Βασανίστηκε, βιάστηκε, πουλήθηκε επανειλημμένα στις αγορές των σκλάβων του ΙΚ, ενώ αναγκάστηκε να απαρνηθεί τη θρησκεία της: η Νάντια Μουράντ τα έζησε όλα.

Διότι οι τζιχαντιστές του ΙΚ θεωρούν τους Γιαζίντι αιρετικούς. Μια μειονότητα κουρδόφωνη, πιστή σε μια αρχαία θρησκεία, που λατρεύει έναν μοναδικό Θεό και «στον επικεφαλής των αγγέλων», τον οποίο αντιπροσωπεύει ένα παγώνι.

Όπως χιλιάδες άλλες γυναίκες Γιαζίντι, η Μουράντ αναγκάστηκε να «παντρευτεί» έναν τζιχαντιστή, ο οποίος τη χτυπούσε, όπως έχει δηλώσει η ίδια στη διάρκεια μιας συγκλονιστικής ομιλίας της στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.

«Αδυνατούσα να αντέξω τόσους βιασμούς και τόση βία», επεσήμανε για να εξηγήσει τους λόγους που την ώθησαν να δραπετεύσει, ένα σχέδιο που κατάφερε να θέσει σε εφαρμογή χάρη στη βοήθεια μιας οικογένειας μουσουλμάνων στη Μοσούλη.

Με πλαστά χαρτιά η Μουράντ έφτασε μέχρι το Ιρακινό Κουρδιστάν, μερικές δεκάδες χιλιόμετρα από τη Μοσούλη, όπου βρέθηκε εν μέσω του πλήθους των εκτοπισμένων σε καταυλισμούς.

Από εκεί, αφού έμαθε για τον θάνατο έξι αδελφών της και της μητέρας της, ήρθε σε επαφή με μια οργάνωση που βοηθά τους Γιαζίντι για να βρει την αδελφή της στη Γερμανία.

Σε αυτήν τη χώρα, όπου ζει ακόμα και την οποία εξαίρει για τη θερμή υποδοχή που έχει εξασφαλίσει στους Γιαζίντι, η Μουράντ στράφηκε στον ακτιβισμό και έγινε η πλέον γνωστή εκπρόσωπος του λαού της παγκοσμίως. Μια μειονότητα που μετρούσε 550.000 μέλη στο Ιράκ πριν από το 2014.

Σήμερα σχεδόν 100.000 Γιαζίντι έχουν εγκαταλείψει το Ιράκ και άλλοι έχουν αναζητήσει καταφύγιο στο Ιρακινό Κουρδιστάν.

Από τη Γερμανία διεξάγει «τον αγώνα για τον λαό της», όπως λέει η ίδια: φέρνει στο φως της δημοσιότητας τις διώξεις που υπέστησαν οι Γιαζίντι από το ΙΚ, τις οποίες χαρακτηρίζει γενοκτονία.

Εκτός από τη Νάντια Μουράντ, οι Γιαζίντι έχουν και μία ακόμη σύμμαχο, την Αμάλ Κλούνεϊ, τη Βρετανολιβανέζα γνωστή δικηγόρο υπέρμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η οποία έγραψε και τον πρόλογο στο βιβλίο της Νάντιας.

Πριν από ακριβώς έναν χρόνο, μετά την έκκλησή της, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεσμεύθηκε να βοηθήσει τις αρχές του Ιράκ να συγκεντρώσουν αποδείξεις για τα εγκλήματα εναντίον των Γιαζίντι.

Ο «αγώνας» της Νάντιας Μουράντ της επιφύλαξε όμως και όμορφες εκπλήξεις. Στις 20 Αυγούστου ανακοίνωσε μέσω Twitter τον αρραβώνα της με έναν άλλο ακτιβιστή υπέρ των Γιαζίντι, τον Αμπίντ Σαμντίν. «Ο αγώνας για τον λαό μας μάς έφερε κοντά και θα συνεχίσουμε αυτό τον δρόμο μαζί», έγραψε, συνοδεύοντας την ανακοίνωση με μια φωτογραφία της μαζί με τον νεαρό σύντροφό της.

Οι Γιαζίντι γιορτάζουν για τη Νάντια

Σε έναν ορεινό δρόμο που οδηγεί στο ναό του Λαλίς, στο Ιράκ, δεκάδες Γιαζίντι ετοιμάζονταν για ένα από τα σημαντικότερα προσκυνήματα της θρησκείας τους. Αλλά σήμερα ήταν μια γιορτινή ημέρα για όλους, μια ημέρα χαράς: ένας δικός τους άνθρωπος, η Νάντια Μουράντ, τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης για τον αγώνα της για τις γυναίκες όλου του κόσμου και ιδίως για τις αδελφές της που έπεσαν θύματα των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτουος.

Δεκάδες Γιαζίντι, ξυπόλυτοι, ντυμένοι με τις παραδοσιακές ενδυμασίες τους, μαγειρεύουν για την επταήμερη μεγάλη γιορτή του Γκάμα που ξεκινάει αύριο Σάββατο. Και στα πρόσωπα όλων είναι χαραγμένο ένα πλατύ χαμόγελο.

Η είδηση διαδόθηκε σαν αστραπή στα χωριά τους: Η Νάντια, μια νεαρή γυναίκα που έχει εξελιχθεί σε εκπρόσωπο αυτής της μειονότητας στη Δύση, βραβεύτηκε με τη σημαντικότερη διάκριση.

«Είμαστε πολύ χαρούμενοι. (Η Νάντια Μουράντ) είναι η φωνή των Γιαζίντι στο εξωτερικό, εκφράζει τα βάσανά μας», εξήγησε ο 35χρονος Λοκμάν Σλεϊμάν.

Η Νάντια ζούσε μια γαλήνια ζωή στο χωριό της, το Κόσο, κοντά στο Σιντζάρ, σε μια ορεινή ζώνη κοντά στα σύνορα του Ιράκ με τη Συρία.

Αλλά η αστραπιαία προέλαση του Ισλαμικού Κράτους τα ανέτρεψε όλα. Οδηγήθηκε δια της βίας στη Μοσούλη, την «πρωτεύουσα» του «χαλιφάτου» του ΙΚ και ο γολγοθάς της κράτησε για πολλούς μήνες. Τη βασάνισαν, την βίασαν, την πούλησαν στα σκλαβοπάζαρα... όπως και χιλιάδες άλλες νεαρές Γιαζίντι, θύματα των τζιχαντιστών.

Υπολογίζεται ότι περίπου 6.400 Γιαζίντι απήχθησαν από το ΙΚ. Οι 3.200 διασώθηκαν ή δραπέτευσαν μόνες τους, όμως η τύχη των υπολοίπων αγνοείται μέχρι και σήμερα, σύμφωνα με τις αρχές του Ιρακινού Κουρδιστάν.

Οι Γιαζίντι είναι μια κουρδόφωνη μειονότητα: δεν είναι Άραβες, ούτε μουσουλμάνοι και, μολονότι μονοθεϊστές, θεωρούνται «αιρετικοί» από τους φονταμενταλιστές. Οι έξι αδελφοί και η μητέρα της Νάντιας Μουράντ εκτελέστηκαν από το Ισλαμικό Κράτος

Σήμερα, η Νάντια Μουράντ αγωνίζεται για την αξιοπρέπεια των θυμάτων και σε κάθε ομιλία της, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ζητά επίμονα να αναγνωριστούν ως γενοκτονία οι διώξεις σε βάρος των Γιαζίντι.

«Η Νάντια μας επισκεπτόταν στους καταυλισμούς, βεβαιωνόταν ότι ήμασταν καλά. Την θεωρούμε κόρη μας, ελπίζουμε ότι θα συνεχίσει τον αγώνα της», είπε η Ζέρι Χοντρ, μια 40χρονη εκτοπισμένη Γιαζίντι.

Η Χοντρ, η οποία ζούσε στο χωριό Ντόγκρι του Σιντζάρ, περιμένει ακόμα την επιστροφή 12 μελών της οικογένειάς της που απήχθησαν πριν από τέσσερα χρόνια από το ΙΚ…

«Σήμερα είναι μια καταπληκτική ημέρα για τους Γιαζίντι και για τις άλλες μειονότητες που υπέστησαν τις ωμότητες του ΙΚ» ανέφερε στο Twitter η Yazda, μια φιλανθρωπική οργάνωση που στηρίζει τους Γιαζίντι.

Για τον προσκυνητή Λόκμαν Σλεϊμάν, το βραβειο στη Νάντια Μουράντ είναι «ένα βραβείο για όλους τους Γιαζίντι».

0105

0205

0305

0405

0505