Το πιο πρόωρο μωρό του κόσμου έγινε ενός έτους - Ζύγιζε κάτω από 340 γραμμάρια (vid)
Η καταληκτική ημερομηνία τοκετού ήταν η 13 Οκτώβρη 2020, αλλά η μητέρα του η Μπεθ είχε ιατρικές επιπλοκές και γέννησε τέσσερις μήνες νωρίτερα.
Γεννημένος 131 μέρες πρόωρος, ο Richard ζύγιζε λιγότερο από 340 γραμμάρια, δηλαδή το 1/10 του μέσου βάρους ενός νεογέννητου.
Ήταν τόσο μικρός που οι γονείς του μπορούσαν να τον κρατήσουν στη παλάμη του ενός χεριού τους, σύμφωνα με το newsweek.
Οι γιατροί στο παιδιατρικό νοσοκομείο Children's Minnesota hospital in Minneapolis είχαν προετοιμάσει τους γονείς του μικρούλη για το χειρότερο.
«Όταν ο Ρικ και η Μπέθ έλαβαν προγεννητικές συμβουλές αναφορικά με το τι μπορούν να περιμένουν από ένα μωράκι γεννημένο τόσο πρόωρα, άκουσαν τους γιατρούς να τους μιλούν για 0% πιθανότητες επιβίωσης», αναφέρει η Dr. Stacy Kern, νεογνολόγος που περιποιήθηκε τον μικρό Richard στο νοσοκομείο, μιλώντας στα ρεκόρ Γκίνες.
«Ήξερα ότι οι πρώτες εβδομάδες της ζωής του Richard θα είναι πολύ δύσκολες, αλλά ένιωθα ότι εάν τα κατάφερνε απ’ αυτό θα έβγαινε νικητής», συνέχισε η γιατρός.
Δείτε το βίντεο:
Και όπως αποδείχτηκε είχε δίκιο. Παρά τις μηδενικές πιθανότητες επιβίωσης, ο μικρούλης γιόρτασε τα πρώτα του γενέθλια στο σπίτι του μαζί με την οικογένειά του, νωρίτερα αυτόν τον μήνα.
«Ακόμη νιώθουμε μεγάλη έκπληξη. Αλλά είμαστε πολύ χαρούμενοι», είπε η μαμά του μικρού.
Ο πρώτος χρόνος της ζωής του Ρίτσαρντ ήταν πολύ δύσκολος για τον ίδιο και την οικογένειά του. Ειδικά οι πρώτοι μήνες.
Η πανδημία κορονοϊού σήμαινε ότι οι γονείς του δεν θα μπορούσαν να μείνουν με το μωρό τους και θα έπρεπε να κάνουν καθημερινά τη διαδρομή από το σπίτι τους στο Γουισκόνσιν, μέχρι το νοσοκομείο στη Μινεάπολη για να δουν το μωράκι τους.
«Τον πρώτο μήνα δεν ήμαστε σίγουροι καν αν θα τα καταφέρει. Ήταν πολύ δύσκολα», θυμάται η μητέρα του μικρού ήρωα.
Μετά από 6 μήνες ο μικρός πήρε εξιτήριο.
Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.
Διαβάστε επίσης:
Γλυκά Νερά: Τι υποστήριζε ο δολοφόνος πριν την ομολογία - Το οικόπεδο και η «χαρούμενη οικογένεια»