Βαρώσια: Εκεί που σταμάτησαν τα ρολόγια - Εικόνες ντροπής και οργής (vids+pics)

Αμμόχωστος. Μια πόλη… χωμένη στην άμμο αλλά και στον πόνο τα τελευταία 46 χρόνια. Η πόλη που ήταν παγκόσμιο τουριστικό θέρετρο τη δεκαετία του ’60 και στην αρχή της δεκαετίας του ’70. Η ιδιαίτερη πατρίδα της αυτοκράτειρας Θεοδώρας. Η πόλη στην οποία στέφονταν οι βασιλείς της Κύπρου και της Ιερουσαλήμ. Η πόλη για την οποία ο Σαίξπηρ εμπνεύστηκε τον Οθέλλο. Το «στολίδι» που φιλοξένησε διασημότητες όπως η Ελίζαμπεθ Τέιλορ και ο Ρίτσαρντ Μπάρτον.

Και ξαφνικά ο χρόνος σταμάτησε. Τον Αύγουστο του 1974 «πάγωσαν» τα πάντα. Οι δρόμοι ερήμωσαν. Τα φανταχτερά ξενοδοχεία μετατράπηκαν σε «κουφάρια». Τα Βαρώσια, που ήταν ένα από τα πιο λαμπερά προάστια της πόλης, στις 20 Ιουλίου 1974 όταν έγινε η τουρκική εισβολή είχαν πληθυσμό 39.000 κατοίκων. Σήμερα είναι μια πόλη – φάντασμα.

Οι κάτοικοι «σκόρπισαν» στο Παραλίμνι, στη Δερύνεια, στη Λάρνακα. Η περίφραξη που έβαλε ο τούρκικος στρατός το 1974, τα αγκαθωτά σύρματα, παραμένουν αγκάθια στην καρδιά των Βαρωσιωτών. Εδώ και 46 χρόνια, αυτοί οι άνθρωποι έζησαν με την ελπίδα πως κάποτε, θα καταφέρουν να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Στις δουλειές τους. Αν τους είχε επιτραπεί να το κάνουν, ειδικότερα στα πρώτα χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, ίσως να είχαν καταφέρει να περισώσουν και τις περιουσίες τους.

Σήμερα, σε κάποια σημεία όπου δεν έγινε λεηλασία από τον τουρκικό στρατό κατοχής υπάρχουν ακόμα τα σημάδια της ζωής της εποχής εκείνης. Λες κι ο χρόνος πάγωσε στο καλοκαίρι του 1974. Είναι συγκλονιστική η εικόνα που ήρθε στο φως της δημοσιότητας τον Οκτώβριο, από το «Λύκειο Ελληνίδων» στην Αμμόχωστο. Τα ρούχα που είχαν συγκεντρώσει οι Βαρωσιώτες λόγω της έκτακτης ανάγκης στην οποία βρέθηκε η περιοχή τους – που είχε μετατραπεί σε εμπόλεμη ζώνη – στέκουν εκεί όπου τα είχαν στοιβάξει.

Οι άνθρωποι που έζησαν τότε εκείνες τις στιγμές, εξήγησαν πως τα ρούχα τα είχαν μαζέψει για τους πρόσφυγες της Κερύνειας, λίγο καιρό πριν γίνουν τελικά και οι ίδιοι πρόσφυγες και αναγκαστούν να βλέπουν την πατρίδα τους πίσω από αγκαθωτά σύρματα εδώ και 46 χρόνια.

Στη διάρκεια αυτών των ετών, οι Ελληνοκύπριοι που εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, είδαν τον τουρκικό στρατό κατοχής να έχει προβεί σε σωρεία παραβάσεων. Δεν έλειψε το πλιάτσικο, η λεηλασία κτηρίων αλλά και περιουσιών, με αποτέλεσμα να υπάρξουν αντιδράσεις. Το ψήφισμα 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών του 1984, άλλωστε, είχε παραχωρήσει την διαχείριση των Βαρωσίων στα Ηνωμένα Έθνη με σκοπό να γίνει επανεγκατάσταση των κατοίκων των Βαρωσίων και μόνο, που είχαν εκδιωχθεί.

Φυσικά κάτι τέτοιο δεν έγινε, με τους Τούρκους να κρατούν σαν «χαρτί» για διαπραγμάτευση τα Βαρώσια. Ένα χαρτί που αποφάσισε να «παίξει» πριν από περίπου έναν μήνα ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Για ακόμα μια φορά ο «σουλτάνος» προχώρησε με άκρατη προκλητικότητα. Με τις δικές του ευλογίες το ψευδοκράτος άνοιξε ένα τμήμα των Βαρωσίων και για ακόμα μια φορά στην Κύπρο ένιωσαν πως ένας «νέος Αττίλας» πατάει τη μπότα του στα πατρογονικά χώματά τους. Τον Οκτώβριο έγινε η αρχή με Τουρκοκύπριους να μπαίνουν με σημαίες και πανηγυρισμούς στα Βαρώσια, ενώ η κορύφωση των παρανοϊκών προκλήσεων του «σουλτάνου», κορυφώθηκε πριν από μερικές ημέρες με τη δική του παρουσία στον χώρο.

Μαζί με τον κυβερνητικό του εταίρο, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, και τον νεοκλεγμένο ηγέτη του ψευδοκράτους, Ερσίν Τατάρ, έστησαν «φιέστες» και πανηγυρισμούς για τα… γενέθλια της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου», όπως αποκαλούν τα κατεχόμενα. Μάλιστα ο Ερντογάν έκανε… πικνίκ στα Βαρώσια, το οποίο και χαρακτήρισε ως «κίνηση καλής θέλησης προς τους Ελληνοκύπριους», σε ένα ακόμα… φεστιβάλ αμετροέπειας και προκλητικότητας από τον Τούρκο πρόεδρο και την Άγκυρα.

Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που καταπατάται κάθε κανονισμός και κάθε ψήφισμα από την τουρκική πλευρά. Θυμίζουμε πως το Ψήφισμα 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών αναφέρει ότι «θεωρεί τις προσπάθειες για εγκατάσταση οποιουδήποτε τμήματος των Βαρωσίων από ανθρώπους άλλους εκτός από τους κατοίκους του απαράδεκτη και καλεί σε μεταφορά αυτής της περιοχής υπό τη διαχείριση των Ηνωμένων Εθνών». Οι παραβιάσεις που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια από την τουρκική πλευρά, διαρκώς καταγγέλλονται από την Κύπρο και την Ελλάδα, πλην όμως, λίγες είναι οι φορές που έχουν βρει αντίκρισμα.

Μια από αυτές, ήταν πριν 10 χρόνια όταν τον Νοέμβριο του 2010 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιδίκασε το ποσό των 100.000 με 8.000.000 ευρώ σε οκτώ Ελληνοκύπριους λόγω στέρησης των σπιτιών και των περιουσιών τους ως αποτέλεσμα της εισβολής του 1974. Η υπόθεση κατατέθηκε από κοινού από τον επιχειρηματία Κωνσταντίνο Λόρδο και άλλους. Οι Τούρκοι, σύμφωνα με την απόφαση, είχαν παραβιάσει το Άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ενώ για επτά από τους αιτούμενους αποφάσισε πως είχε παραβιαστεί και το Άρθρο 8 για το δικαίωμα του σεβασμού στην προσωπική και οικογενειακή ζωή.

Σε κάθε περίπτωση, τα Βαρώσια εδώ και 46 χρόνια στέκουν εκεί σαν μια πόλη – φάντασμα που περιμένουν τη «λύτρωση». Μπορεί να έχουν καταρρεύσει κτήρια, η περίφημη Λεωφόρος Κένεντι με τα λαμπερά ξενοδοχείο να έχει ερημώσει, η οδός Λεωνίδα και η Γωνιά της Βιέννης να θυμίζουν ένα δυστοπικό τοπίο, παρόλα αυτά, οι Ελληνοκύπριοι και πάλι φώναξαν με βροντερή φωνή πως «δεν είναι μέρος για πικνίκ». Οι Βαρωσιώτες, μάλιστα, έφτιαξαν κι ένα βίντεο στο οποίο μεταξύ άλλων είπαν – γεμάτοι οργοί – και το προφανές: Κύριε Ερντογάν, αυτή εδώ δεν είναι η πατρίδα σας.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr

Διαβάστε επίσης:

Εμπρηστική δήλωση Μπαχτσελί: «Όταν κοιτάζουμε την Κύπρο βλέπουμε μόνο Τούρκους»