Αυξημένες οι δολοφονίες γυναικών στη Κύπρο
Η έρευνα διαπιστώνει ότι οι περισσότερες δολοφονίες θα μπορούσαν να αποφευχθούν με την έγκαιρη και αποτελεσματική προστασία των γυναικών-θυμάτων και των παιδιών, αφού προηγήθηκε επαναλαμβανόμενη ενδοοικογενειακή βία. Προτείνει δε τη μόνιμη λειτουργία Ομάδας Άμεσης Επέμβασης για προστασία των θυμάτων της βίας εντός της οικογένειας.
Με βάση τα στοιχεία που παρατίθενται στην ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της έρευνας μέχρι το τέλος Αυγούστου, οι φόνοι γυναικών έχουν φθάσει τους τρεις, αριθμός που δεν αποκλείεται να αυξηθεί αν δεν ληφθούν σοβαρά μέτρα και αν δεν επιτευχθεί ο αποτελεσματικός συντονισμός μεταξύ των Υπηρεσιών το συντομότερο δυνατό.
Η έρευνα κατέδειξε ότι την περίοδο από το 2001 μέχρι τα τέλη Αυγούστου 2014, σημειώθηκαν 18 υποθέσεις φόνων, στις οποίες ο σύντροφος σκότωσε τη σύντροφο του. Αυτές οι υποθέσεις άφησαν 40 ορφανά παιδιά/ενήλικες εκ των οποίων δύο τραυματίστηκαν και άλλα δύο σκοτώθηκαν, αφού έγιναν μάρτυρες του φόνου της μητέρας τους στα χέρια του πατέρα/πατριού τους. Στις 8 από τις 18 περιπτώσεις οι θύτες αυτοκτόνησαν, στις υπόλοιπες οι περισσότεροι δράστες είναι κατάδικοι στις Κεντρικές Φυλακές.
Παρατηρήθηκε ότι οι φόνοι έγιναν με κυνηγετικό όπλο, στρατιωτικό τυφέκιο, ή κουζινομάχαιρο, ενώ καταδείχθηκε ότι η πλειοψηφία των ζευγαριών βρίσκονταν σε διάσταση ή διέμεναν μαζί και βρίσκονταν σε διαδικασία χωρισμού.
Τα ενηλικωμένα ορφανά νοιώθουν ότι το κράτος δεν ενδιαφέρθηκε για την περίπτωση τους και ότι η πολιτεία εξάντλησε το ενδιαφέρον της με την καταδίκη του πατέρα τους.
Η έρευνα αποφαίνεται ότι οι κοινωνικοί λειτουργοί που έχουν την ευθύνη της φροντίδας τέτοιων ανηλίκων ορφανών πολύ ευσυνείδητα κάνουν ό,τι μπορούν με τα μέσα και τις εξουσίες που διαθέτουν αλλά είναι λίγοι σε αριθμό και χρειάζονται εξειδίκευση για το πολυδιάστατο έργο που καλούνται να επιτελέσουν.
Σύμφωνα με την έρευνα, τα ορφανά τελούν ενώπιον του κινδύνου να παρουσιάσουν χρόνιες διαταραχές μετα-τραυματικού στρες, αυτοκτονικές τάσεις, εγκληματικότητα, κατάχρηση ουσιών, κατάθλιψη και ως εκ τούτου είναι σημαντική και καθοριστική στη ζωή τους η σταθερή και διαχρονική στήριξη που θα λάβουν από το περιβάλλον τους.
Τα αποτελέσματα της έρευνας βασίστηκαν πάνω σε προσωπικές συνεντεύξεις που λήφθηκαν από 14 ορφανά (παιδιά και ενήλικες) των οποίων η μητέρα σκοτώθηκε από το σύζυγο ή συμβίο, και ολοκληρώθηκε πρόσφατα. Την διεξήγαγαν, ο Καθηγητής του Τμήματος Νομικής του Πανεπιστημίου Κύπρου Ανδρέας Καπαρδής και η μεταπτυχιακή ερευνήτρια Μαρία Κωνσταντίνου με τη συνεργασία του Τμήματος Κοινωνικών Υπηρεσιών. Συνεργάτες του Τμήματος Νομικής στην έρευνα ήταν το Τμήμα Ψυχολογίας του Second University of Naples ( Ιταλία) και το Mykolas Romeris University (Λιθουανία).
ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ
Διαβάστε επίσης