Αποκαλυπτικό έγγραφο της ΕΕ «καίει» την Κυπριακή κυβέρνηση
Σύμφωνα με το έγγραφο, το οποίο εξασφάλισε το SigmaLive, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέστησε σαφές στο Eurogroup, πριν από την ψηφοφορία του κυπριακού κοινοβουλίου, ότι μια εναλλακτική λύση, εκτός του κουρέματος καταθέσεων κάτω των 100.000 ευρώ, η οποία θα ανταποκρινόταν στις παραμέτρους της χρηματοδότησης που είχαν τεθεί, θα γινόταν αποδεκτή.
Στο ίδιο έγγραφο γίνεται μια ιστορική αναδρομή από το 2011 μέχρι και τις 20 Μαρτίου 2013.
Όπως αναφέρει η ενδεχόμενη στήριξη της Κύπρου, με ένα πρόγραμμα βρισκόταν υπό συζήτηση από το Φθινόπωρο του 2011. Τον Ιούλιο του 2012, η Κύπρος ζήτησε επίσημα βοήθεια μέσω ενός προγράμματος.
«Η ανάγκη για οικονομική βοήθεια προέκυπτε κυρίως από τα προβλήματα που αντιμετώπιζε το κυπριακό χρηματοπιστωτικό σύστημα το οποίο ήταν δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το μέγεθος της κυπριακής οικονομίας. Παρόλα αυτά δεν ήταν δυνατό να καταλήξουμε σε διαπραγματεύσεις με την προηγούμενη κυπριακή Κυβέρνηση», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο σημείωμα.
Oυσιαστικά η Κομισιόν, αναφέρει ότι πριν την απόρριψη της πρώτης απόφασης του Eurogroup από το κυπριακό κοινοβούλιο, εναπόκειτο στις κυπριακές αρχές να παρουσιάσουν ένα εναλλακτικό σενάριο, το οποίο όμως θα έπρεπε να είναι σύμφωνο με τις οικονομικές παραμέτρους που τέθηκαν.
Oι δηλώσεις Σαρρή στα 60 λεπτά
Σε συνέντευξη του στα 60 λεπτά στις 27/3/2013, ο τέως Υπουργός Οικονομικών, Μιχάλης Σαρρής, δήλωσε ότι η διαπραγματευτική ομάδα γνώριζε ότι το κούρεμα καταθέσεων θα έμπαινε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Σχολιάζοντας τις προεκλογικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης αλλά και του ιδίου, ότι δεν θα συναινούσε σε κούρεμα καταθέσεων, ο Υπουργός Οικονομικών εξήγησε ότι παρόλο που η διαπραγματευτική ομάδα γνώριζε ότι θα έμπαινε στο τραπέζι, εντούτοις οι όποιες ελπίδες ότι θα το αποφεύγαμε βασίζονταν κυρίως στις εναλλακτικές λύσεις που θα αντιπρότεινε η πλευρά μας, καθώς και στην άποψη ότι υπήρχαν φωνές εντός αλλά και εκτός τρόικας ότι κάτι τέτοιο θα είχε συνέπειες στην σταθερότητα της ευρωζώνης. Αποκάλυψε ότι εντός τρόικας υπήρχαν δύο φωνές και αυτό που υπερίσχυσε τελικά ήταν η φωνή που απαιτούσε πιο δραστικές λύσεις και δη το κούρεμα.