Μόνος εναντίον όλων ο Ερντογάν; «Όχι» από ΗΠΑ – Γερμανία, χτύπημα Πομπέο και επικριτικά δημοσιεύματα
Την προηγούμενη εβδομάδα Μεβλούτ Τσαβούσογλου γύρισε με άδεια τα χέρια από τις ΗΠΑ. Ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών συναντήθηκε με τον Αμερικανό ομόλογό του, Άντονι Μπλίνκεν, για το ζήτημα που «καίει» την Τουρκία: την αγορά F-16 και επέστρεψε στη χώρα του άπραγος. Μάλιστα, χαρακτηριστικό των όσων διαδραματίστηκαν στο τετ-α-τετ των δύο ανδρών ήταν το tweet του Τούρκου, πρώην πρέσβη στην Ουάσιγκτον, Ναμίκ Ταν, ο οποίος είναι αντίθετος με την εξωτερική πολιτική του Ερντογάν, γενικότερα. «Μηδέν εις το πηλίκο», έγραψε συγκεκριμένα ο Ταν. Ουσιαστικά ο Άντονι Μπλίνκεν κατέστησε σαφές στον Μεβλούτ Τσαβούσογλου πως η αν η Τουρκία δεν δώσει την ψήφο της για τη Φινλανδία και τη Σουηδία να μπουν στο ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να της πουλήσουν F16.
Στο τελεσίγραφο του Μπλίνκεν, η Αγκυρα απάντησε με την επ’ αόριστον αναβολής στις διαπραγματεύσεις μεταξύ της Τουρκίας, Σουηδίας και Φινλανδίας.
Το βιβλίο του Πομπέο
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ήρθε και το βιβλίο του πρώην υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο με τίτλο «Never Give an Inch: Fighting for the America I Love» να εντείνει τον εκνευρισμό του Ταγίπ Ερντογάν. Ο Μάικ Πομπέο στο βιβλίο του σε χρησιμοποιεί σκληρές εκφράσεις για το καθεστώς Ερντογάν. Μάλιστα, χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα κατά το οποίο αναφέρεται στην επίσκεψή του στην Άγκυρα το 2017, ως τότε διευθυντής της CIA. Το ταξίδι αυτό έγινε ένα χρόνο μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 και όπως αναφέρει ο Τούρκος πρόεδρος τον ανάγκασε να δει ένα τρίωρο βίντεο, το οποίο όπως λέει έθεσε σε κίνδυνο την ψυχική του υγεία. Το 2019 ήταν η αμέσως επόμενη επίσκεψη που πραγματοποίησε στην Άγκυρα, αυτή τη φορά ως υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνηση Ντόναλντ Τραμπ. Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε μαζί με τον αντιπρόεδρο Μάικ Πενς, ο οποίος όπως περιγράφει έφτασε -κατά την συνάντησή του με τον Ερντογάν- ένα βήμα πριν σπάσει την πόρτα της αίθουσας στην οποία βρίσκονταν.
Το βιβλίο του Πομπέο δεν μπορούσε να μείνει ασχολίαστο από την τουρκική κυβέρνηση με τον Ιμπραήμ Καλίν να κατηγορεί τον Μάικ Πομπέο, για στάση η οποία λειτουργεί ευεργετικά προς την Ελλάδα.
«Στο βιβλίο αναφέρει πως είναι περήφανος για την ανάπτυξη των σχέσεων με την Ελλάδα και ότι από την εποχή του Κίσινγκερ κανένας δεν στήριξε τόσο πολύ την Ελλάδα. Άρα οι ΗΠΑ δεν τηρούν αμερόληπτη στάση μεταξύ των συμμάχων του ΝΑΤΟ. Γνωρίζαμε πως οι ΗΠΑ στέκονται δίπλα στην Ελλάδα και τη στηρίζουν, αλλά αυτό το ομολόγησε και το καταγράφουμε», ήταν τα χαρακτηριστικά λόγια του Καλίν.
Δημοσιεύματα – κόλαφος
Ev τω μεταξύ πληθαίνουν τα δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου που περιέχουν σκληρούς χαρακτηρισμούς για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Μετά τον Economist που τον αποκάλεσε «δικτάτορα», το γερμανικό περιοδικό Stern χαρακτήρισε τον Τούρκο πρόεδρο «εμπρηστή». Το άρθρο για τον Τούρκο πρόεδρο, αναφέρει χαρακτηριστικά πως ο «Ερντογάν, προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία, έχει γίνει «εμπρηστής» τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας, όσο και στο εξωτερικό», προτάσσοντας τη στάση του στις περιπτώσεις της Σουηδίας και της Φινλανδίας αναφορικά με την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ, στη Συρία και στη Λιβύη, ενώ κάνει ειδική αναφορά και στην επιθετική του ρητορική απέναντι στην Ελλάδα, τονίζοντας πως «απειλεί μια σύμμαχο χώρα με πυραύλους, ακόμα και πως θα πλήξει με Tayfun την Αθήνα».
Aπό την πλευρά του, το περιοδικό Economist, επιχείρησε και έδωσε ένα ηχηρό ράπισμα στο καθεστώς της Αγκυρας. Στο εξώφυλλο απεικονίζεται η τουρκική σημαία να έχει τη μορφή του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μέσα στην ημισέληνο με τίτλο «η επωαζόμενη δικτατορία της Τουρκίας». Μάλιστα το Economist επεσήμανε πως η Δύση θα πρέπει να δώσει προσοχή στις εκλογές της Τουρκίας, καθώς «ο Ερντογάν είναι ένας νταής που επιβάλει τη σκληρότητά του για να ικανοποιήσει τα συμφέροντά του στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της Τουρκίας». Πιο συγκεκριμένα, στο άρθρο του, ο Economist ανέφερε πως «η συμπεριφορά του κ. Ερντογάν, πλησιάζοντας οι εκλογές, θα μπορούσε να ωθήσει αυτό που σήμερα είναι μία βαθιά ελαττωματική δημοκρατία εκτός ορίων, σε μία πλήρη δικτατορία», ενώ σημείωνε πως σταδιακά αφομοιώνει τους ρόλους του πρωθυπουργού, του προέδρου κόμματος και του κεντρικού τραπεζίτη στις εξουσίες του.