Κι όταν δεν… βάζει, έβαλε 3 εκατ. ευρώ!
Όποιος θεωρεί ότι αυτό που συνέβη σήμερα στον Παναθηναϊκό είναι έκπληξη μεγατόνων, μάλλον δεν έχει δει από την αρχή ούτε μισό ημίχρονο από ματς του τριφυλλιού.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, το πλάνο που σχεδιάστηκε το καλοκαίρι από τους Τριαντόπουλο, Αλβέρτη και Διαμαντίδη απέτυχε παταγωδώς. Απέτυχε οικονομικά. Και για να βγουν τα «κουκιά» έπρεπε να βάλει ένα δις παλιές δραχμούλες, δηλαδή 3 εκατ. ευρώ ώστε ο Παναθηναϊκός του όσα βγάλεις-τόσα θα βάλεις να μην εκτροχιαστεί οικονομικά και να διατηρήσει την αξιοπρέπεια του και το καλό του όνομα στην μπασκετική αγορά… Ναι, αυτός που «δεν βάζει λεφτά και έχει παρκάρει τις μετοχές» έβαλε 3 εκατ. ευρώ έως τώρα… Πιο ακριβό «πάρκινγκ» δεν έχει ξαναγίνει!
Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό αλλά το γεγονός ότι όλο αυτό το διάστημα κανείς δεν είχε τη δύναμη να πάρει μισή απόφαση για το αγωνιστικό κι όχι μόνο χάλι της ομάδας. Αυτό που δημιούργησε ο Δημήτρης Πρίφτης. Ο προπονητής δηλαδή που στηρίχτηκε περισσότερο από κάθε άλλον, από την αρχή έως τώρα, χάνει τίτλους και πανηγυρικά σε όλα τα ντέρμπι από τον Ολυμπιακό, έχει δεχτεί τις περισσότερες και ευρύτερες ήττες στην Ευρωλίγκα ακόμη και από ομάδες με ανάλογο μπάτζετ και φυσικά χρεώνεται τόσο την επιλογή παικτών αμφιβόλου αγωνιστικής αξίας και την απώλεια άλλων που αποδείχτηκαν λαβράκια… Του προπονητή που επειδή τον επέλεξαν ο «Φράγκι» με τον Διαμαντίδη, αντιμετωπίστηκε ευθύς εξαρχής ως «Μεσσίας» αλλά στην πράξη εξελίχτηκε σε έναν από τους πιο άχρωμους και άγευστους στην Ιστορία της ομάδας. Κι όλα αυτά χωρίς την παραμικρή πίεση… Είτε από τη διοίκηση, είτε από τον κόσμο! Ο Πρίφτης απέτυχε γιατί ο Παναθηναϊκός δεν ήταν ανταγωνιστικός, γιατί ο Παναθηναϊκός έχασε τρεις φορές με κάτω τα χέρια και πανομοιότυπο τρόπο από τον Ολυμπιακό, γιατί ο Παναθηναϊκός αγκομαχούσε να κερδίσει την… Λάρισα, γιατί ο Παναθηναϊκός αντί να έχει πλάνο ανάδειξης παικτών σε μια χρονιά όπως αυτή… πόνταρε σε ξένους μιας χρήσης… Κι όχι ότι φταίει μόνο αυτός. Ευθύνες έχει και ο Νίκος Παππάς, εκτός και αν το να ψάχνεις δυο χρόνια έναν πλέι μέικερ είναι επιτυχία… Δεν είναι. Είναι Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ. Παταγώδης.
Όπως παταγώδης είναι και η αποτυχία στα οικονομικά… Γιατί όταν έχεις παραδώσει εν λευκώ μια ομάδα και το μόνο που απαιτείς είναι ισοσκελισμένο προϋπολογισμό μέχρι να βρεθεί αγοραστής τα 3 εκατ. ευρώ δεν τα λες και… μια απλή διόρθωση! Πόσο μάλλον δε όταν τα ακούς κιόλας μετά από κάθε ήττα…
Βλέπεις είναι βολικό για όλους όταν κερδίζει ο Παναθηναϊκός να είναι όλοι πετυχημένοι και όταν χάνει να φταίει ο Γιαννακόπουλος. Με τη διαφορά ότι αυτό το σκηνικό και το άλλοθι που δόθηκε σε προπονητή και παίκτες στο τέλος λειτούργησε ώστε η ομάδα να γίνει… ΔΕΗ/ΟΤΕ. Δημόσιο. Στη νοοτροπία.
Όπως και από όποιον και αν έχανε ο Παναθηναϊκός δεν έφταιγε κανείς. Μόνο ο… ιδιοκτήτης. Άρα όλα καλά.
Δυστυχώς στην πράξη αποδείχτηκε ότι πολλές φορές το ένστικτο του οπαδού δεν βοηθάει. Και δεν βοηθάει γιατί οι σπουδαίοι, οι μεγάλοι, οι θρύλοι μιας ομάδας ως παίκτες δεν σημαίνει απαραίτητα ότι μπορούν να γίνουν καλοί παράγοντες… Κι όποιος πει ότι θεωρητικά ο Αλβέρτης και Διαμαντίδης δεν θα ήταν οι ιδανικοί να τρέξουν τον Παναθηναϊκό, θα είναι ψεύτης. Στην πράξη ήταν το ζήτημα… Κι ίσως γι’αυτό, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος να άργησε τόσο να κάνει αυτή την κίνηση. Γιατί μέχρι και σήμερα πίστευε ότι τα δύο τοτέμ του Παναθηναϊκού δεν μπορεί να κάνουν τόσο λάθος. Δεν μπορεί να μην βλέπουν ότι η επιλογή τους (Πρίφτης) τα έχει κάνει ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ… Δεν μπορεί να μην βλέπουν ότι το τριφύλλι όχι απλά χάνει αλλά διασύρεται… Δεν μπορεί να μην βλέπουν ότι δεν υπάρχει κανένα πλάνο και κυρίως καμία προοπτική υπό τις παρούσες συνθήκες.
Δεν ξέρω τι θα καταφέρει ο Αργύρης Πεδουλάκης ως Τεχνικός Διευθυντής… Ξέρω όμως ότι για τον Παναθηναϊκό αυτών των συνθηκών διοικητικά (κι όχι μόνο), η δημιουργία ενός ισχυρού κορμού από Έλληνες και ξένους ταλαντούχους αθλητές που θα αρπάξουν την ευκαιρία και με σκληρή δουλειά θα αποκτήσουν αγωνιστική υπεραξία, είναι μονόδρομος. Με τα λεφτά να είναι πια συγκεκριμένα δεν μπορείς να φτιάχνεις ομάδες μιας χρήσης με παίκτες-τουρίστες και μάλιστα ακριβοπληρωμένους… Πρέπει να βρεις λαβράκια, νέους Γκιστ, νέους Λάσμε, νέους γενικά… Και να ποντάρεις στα ελληνόπουλα.
Δύσκολη εξίσωση. Δύσκολη αλλά αξίζει τον κόπο, ώστε ο Παναθηναϊκός να παραδώσει στον επόμενο ιδιοκτήτη κάτι που θα έχει αξία και προοπτική, πέρα από το σπουδαίο brand name. Αυτό που για να μην φθαρεί, αυτός που δεν βάζει λεφτά έβαλε 3 εκατ. ευρώ! Τ Ρ Ι Α εκατομμύρια ευρώ… Άντε γιατί βαρεθήκαμε να ακούμε αηδίες.
Υγ. Υπάρχουν πράγματα που έχουν γίνει και δεν πρέπει να γραφτούν ΠΟΤΕ. Από σεβασμό στον Παναθηναϊκό και στην Ιστορία του… Πράγματα που δεν τα χωράει ο νους σου. Που δεν τα χωράει ο νους σου!
Υγ2. Οι άντρες μεταξύ τους δεν λένε πολλά. Απλά στα δύσκολα ξέρεις ότι θα είναι εκεί. Ό,τι και αν έχει συμβεί στο παρελθόν…