Θύμιο, τελικά δεν μάθαμε τίποτα από τον Βαγγέλη Γιακουμάκη…

Παιδιά-θύματα κάποιων «νταήδων» που στο όνομα της πλάκας, του χαβαλέ, της μαλακίας που τους δέρνει… δέρνουν, ενοχλούν, βρίζουν και ταλαιπωρούν, τους κανονικούς ανθρώπους όπως ο Θύμιος και ο Βαγγέλης.

Που τους κάνου βασανιστήρια. Που φτάνουν μέχρι έξω από το σπίτι τους και τους πετούν βεγγαλικά για να τους βγάλουν έξω. Που παραβιάζουν ό,τι παραβιάζεται… Που, που, που… Πίστευα ότι μετά τον Βαγγέλη, μάθαμε κάτι ως κοινωνία και ως άνθρωποι. Πως γίναμε λίγο παραπάνω άνθρωποι.

Η ιστορία με τον Θύμιο με διέψευσε. Και φαντάζομαι πως αν ψάξω λίγο γύρω μου, δεν θα διαψευστώ απλά αλλά θα απογοητευτώ. Τίποτα δεν μάθαμε από τη «θυσία» του Βαγγέλη.

Τίποτα απολύτως. Και συνεχίζουμε να τα βάζουμε με όποιον μπορεί να γίνει στόχος μας…

Ή έτσι πιστεύουμε. Όχι… Αλλάξαμε. Τώρα οι επιθέσεις είναι πιο… φαντασμαγορικές. Έχουν βαρελότα και βεγγαλικά… Έχουν βίντεο για να κομπάζουμε για τα κατορθώματα μας! Έχουν επιθέσεις με… κομβόι αυτοκινήτων! Πάμε όλοι μαζί να την πέσουμε στον Θύμιο…

Στο «τέρας» του Πύργου! Αλλά τελικά, ναι εσύ, που έκανες τον «μάγκα» πετώντας τα βεγγαλικά στο σπίτι του παιδιού, τέρας είσαι εσύ. Χωρίς εισαγωγικά. Κανονικό. Κι εσύ και αυτοί που σε μεγάλωσαν ως τέτοιο… Που δεν σου έμαθαν να σέβεσαι τον συνάνθρωπο σου.

Που δεν σου έμαθαν να αγαπάς έναν άνθρωπο που βασανίζεται. Που σου έμαθαν να βασανίζεις. Που σε έκαναν τέρας… Τίποτα δεν μάθαμε από τον Βαγγέλη και την ιστορία του. Τον θάνατο του. Ξεχάστηκε και ο Βαγγέλης, μόλις έσβησαν τα φώτα της δημοσιότητας…

Τον κλαίνε πια μόνο οι δικοί του και οι «Θύμιοι». Όλα αυτά τα παιδιά που στο πρόσωπο του Βαγγέλη, είδαν τη δική τους ζωή. Μακάρι όχι και τον θάνατο τους. Σκληρό. Ναι σκληρό. Αλλά πιο σκληρή είναι η καθημερινότητα αυτών των παιδιών.

Και από τους «νταήδες», τους διάφορους «λεβεντομαλάκες» αυτής της πλάσης αλλά και από το Κράτος. Αυτό που δίνει σε παιδιά όπως ο Θύμιος μόνο την… ευχή του.

Πολλές φορές ούτε καν αυτή. Εσείς εκεί στον Πύργο και αλλού, παντού, όπου υπάρχουν Βαγγέληδες και Θύμιοι…

Επιτέλους ξυπνήστε. Κάντε κάτι να τελειώνουμε με όλους αυτούς που δεν έχουν μάθει τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. Κι αν είναι αργά για να μάθουν, τουλάχιστον ας καταλάβουν ότι είμαστε όλοι απέναντι τους.

Υγ. Θύμιο αν ακούς, αν διαβάζεις, σε αγαπάμε… Κι είμαστε πολλοί. Κι είμαστε εδώ. Για σένα.