To καλοκαίρι μετράμε μπάνια και παγωτά όχι δολοφονημένες γυναίκες!

Παλιά, το καλοκαίρι μετράγαμε μπάνια και παγωτά. Τώρα κορίτσια που δολοφονήθηκαν. Κι εδώ είναι το λάθος. Να γίνουν όλα απλά αριθμοί. Δεν είναι. Είναι γυναίκες. Κορίτσια που κάποιος νταής τους έκοψε το νήμα της ζωής…

Ο ένας είπε «με χτύπησε πρώτη». Ο άλλος «μαλώσαμε και την χτύπησα». Ο τρίτος «μου είπε ότι θα με χωρίσει». Ο τέταρτος «με απάτησε». Ρε δε πα να πνιγείτε όλοι μαζί! Όλοι όμως… Κυριολεκτικά. Και οι επόμενοι.

Μπείτε σε μια βάρκα ανοιχτείτε όσο πιο μακριά μπορείτε στο πέλαγος και τραβήξτε το πώμα. Μπας και καθαρίσει η κοινωνία από τέρατα σαν κι εσάς! Ντροπιάζετε τους άντρες, ντροπιάζετε το ανθρώπινο είδος. Δεν ανήκετε στο ανθρώπινο είδος. Είστε τέρατα. Κανονικά. Τύποι που σας μεγάλωσαν με το πουλί στο χέρι και νομίζετε ότι η γυναίκα είναι κτήμα σας. Δεν είναι. Όσα χρόνια κι αν είστε μαζί της. Παντρεμένοι ή μη. Όποια κι αν είναι η σχέση σας. Ό,τι κι αν έχει κάνει.

Κανείς δεν σας δίνει το δικαίωμα όχι να την σκοτώσετε αλλά να σκεφτείτε ότι μπορεί να απλώσετε χέρι πάνω της. Κανείς! 25 γυναίκες δολοφονημένες… Η λίστα της ντροπής. Η λίστα του θανάτου. Μια λίστα που διαρκώς μεγαλώνει και κανείς δεν κάνει το παραμικρό.

Τα κορίτσια τολμούν, καταγγέλουν, πάνε στην Αστυνομία και ουδείς μπορεί να τους προστατέψει αποτελεσματικά από τα τέρατα… Κανέναν πια δεν νοιάζουν τα κροκοδείλια δάκρυα των αρχών, των… αρμοδίων. Όσο δεν βρίσκεται, λάθος, δεν βρίσκετε όλοι εσείς λύση, είστε ηθικοί αυτουργοί των δολοφονιών, των γυναιοκοκτονιών. Αυτή είναι η μία και μόνη αλήθεια. Τα αλλά είναι να ‘χαμε να λέγαμε…