Πληρώνουμε την κοινωνία του «άσε τώρα, που να μπλέκω;»!

Στα Πετράλωνα κάτι είχαν ακούσει για τα μπες βγες στο σπίτι της οικογένειας. Στην Ηλιούπολη ήξεραν για τον αλήτη που πλάκωνε στο ξύλο το κορίτσι… ΟΛΟΙ. Αλλά δεν βρέθηκε κανείς να μιλήσει. Γιατί; Για να μην μπλέξουν. Περιμένουμε όλοι να βγει ένας να σηκώσει μόνος του τον Σταυρό μαζί με τα θύματα. Αυτός που θα έχει άγνοια κινδύνου ή απλά ευαισθησία. Αυτός που παραμένει ακόμη κανονικός… Θα πει αυτό που ξέρουμε όλοι, που το συζητάμε μεταξύ μας αλλά κανείς δεν βγαίνει να το πει δημόσια για να μην μπλέξει…

Κάνουμε όλοι ότι πέφτουμε από τα σύννεφα για τους ανώμαλους που φεύγουν από εδώ και πάνε στις χώρες της Ασίας για να βιάσουν παιδάκια. Κανείς δεν το… ήξερε! Κανείς δεν το είχε ακούσει! Ντροπή ρε… Υποκριτές είμαστε. Όλοι το ξέρουμε. Κάποιοι μάλιστα τα λένε μεταξύ τους χαμογελώντας συνωμοτικά… Οι κανονικοί κάνουμε εμετό. Kαι θα συνεχίσουμε... Και οι πιο ευαίσθητοι μπορεί να ενεργοποιηθούν και να το πουν δημόσια μπας κι αποτρέψουν κανέναν από αυτούς τους ανώμαλους να κάνει αυτό το ταξίδι. Μήπως και ντραπούν…

Γιατί ο παιδοβιασμός, όπου κι αν συμβαίνει, είτε στη διπλανή πόρτα, είτε μίλια μακριά από εδώ, δεν παύει να είναι παιδοβιασμός. Και τα παιδιά εκεί κάτω, παιδιά είναι…. Σαν τα δικά μας. Όπου και αν τα βιάσεις στα Σεπόλια ή στην Ταϊλάνδη βιασμός είναι! Κι αν ακούσεις, λοιπόν, κάποιον να λέει ότι θα πάει εκεί για να κάνει… σεξοτουρισμό, φτύστον στα μούτρα! Απλά, λιτά και απέριττα… Κι ας μπλέξεις. Όσο μπορεί να μπλέξει κάποιος επειδή έφτυσε έναν επίδοξο παιδοβιαστή…

Το έχουμε πει κι άλλες φορές: Σ’ αυτόν τον πόλεμο μετριόμαστε κάθε μέρα, κάθε ώρα. Όποιοι ξέρουν ή απλά ακούν κάτι να μιλήσουν. Μπας και σώσουμε κάνα παιδάκι…