Δουλειά ψάχνουν οι πιτσιρικάδες, όχι δουλεία!
Πολύ περισσότερο δε από την στιγμή που (και) η γενιά μου παραδίδει μια χώρα κατώτερη των περιστάσεων στις επόμενες γενιές. Σε όλα τα επίπεδα. Στην υγεία, στην παιδεία, στην εργασία. Παντού. Τις τελευταίες μέρες βλέπω πολύ κόσμο να κουνάει το δάχτυλο στα πιτσιρίκια.
Να τους λέμε ότι προτιμούν να ζουν με επιδόματα ή ότι υπάρχουν εκεί έξω δουλειές αλλά οι νέοι δεν πάνε να δουλέψουν… Αστειότητες. Ποια ακριβώς επιδόματα παίρνει ένας νέος 18 χρονών και από που;
Ας μας πουν όλοι αυτοί οι «φωστήρες» που βρήκαν χώρο και χρόνο να κάνουν μαθήματα στους νέους ποια είναι τα επιδόματα που κάνουν έναν νέο στην Ελλάδα τεμπέλη… Ή ποιες ακριβώς δουλειές προσφέρουν ως εργοδότες στους νέους και οι πιτσιρικάδες δεν πάνε να δουλέψουν; Αυτές που προσφέρουμε γενικά ως… κοινωνία στην πιτσιρικαρία; Αυτές του 12ώρου για 500 ευρώ; Αυτές που έχουν μόνο υποχρεώσεις και κανένα δικαίωμα; Που πληρώνονται, όταν πληρώνονται στη χάση και στη φέξη;
Αυτές που δηλώνονται το 1/3 των χρημάτων αν δηλώνεται και τα υπόλοιπα είναι «μαύρα» κι όταν κι όποτε δοθούν; Αυτές τις δουλειές λέμε; Αυτές δεν θέλουν οι νέοι; Και καλά κάνουν! Γιατί αν το όνειρο των μεγαλύτερων για τους νέους είναι ο χειρότερος εργασιακός εφιάλτης για τα παιδιά, τότε καλά κάνουν κι αντιστέκονται. Ας πας εσύ να δουλέψεις μεγάλε 12 ώρες για ένα πεντακοσάρικο «μαύρο» στην πιο ακριβή χώρα της Ευρώπης!
Να δουλεύεις από το πρωί μέχρι το βράδυ, να σε εκμεταλλεύονται νυχθημερόν και στις 5 του μήνα να μην έχεις λεφτά… Εκτός και αν όλοι αυτοί οι καλοπληρωμένοι τύποι που κουνάνε το δάχτυλο, δεν πάνε ούτε στο σούπερ μάρκετ, οπότε το 500άρικο τους φαίνεται ικανό για να βγάλει το μήνα ένας άνθρωπος με κανονικές υποχρεώσεις…
Άκουσα και το άλλο. Αν δεν σου φτάνει το 500άρικο πιάσε και μια δεύτερη δουλειά… Αλήθεια; Ποιες ώρες; Του ύπνου; Γιατί στη συντριπτική πλειοψηφία των «δουλειών» που προτείνονται στους νέους εκεί έξω, το 8ωρο είναι λόγος… απόλυσης, αν το διεκδικήσεις! Αυτές τις εργασιακές σχέσεις παραδώσαμε στα παιδιά. Του «σκάσε και κολύμπα». Του «κάτω το κεφάλι». Του «να σωθούν οι αριθμοί». Μην κουνάμε όμως και το δάχτυλο. Πάει πολύ. Πάει πολύ! Καλύτερα ας παλέψουμε μαζί με τα παιδιά ώστε η δουλειά να ξαναγίνει δουλειά κι όχι δουλεία… Καμία δικαιολογία δεν έχουμε για το χάλι που παραδώσαμε στα παιδιά. Τουλάχιστον ας μην τους κουνάμε και το δάχτυλο…