Γιατί να σκοτώσεις ένα φλαμίνγκο;

Προφανώς δεν είναι το πρώτο που σκοτώνουν κάποιοι. Ούτε μάλλον το τελευταίο. Αλλά ήταν από τις λίγες φορές που η δύναμη της εικόνας σε συνθλίβει… Και η δύναμη του μίσους. Αυτού που διακατέχει τον δολοφόνο ενός αθώου πλάσματος που έρχεται εδώ ή απλά περνάει από εδώ για να ξεχειμωνιάσει. Που είναι περαστικό από τα μέρη μας. Που μας ομορφαίνει- για όσο μένει- με την παρουσία του. Και που δεν έχεις κανένα λόγο να το σκοτώσεις. Μόνο να το θαυμάσεις… Μόνο να το χαζέψεις. Γιατί είναι θαύμα. Δώρο θεού.

Προσπαθώ από την στιγμή που είδα αυτή την εικόνα να καταλάβω τι σκατά είχε στο μυαλό και στην ψυχή του αυτός που πάτησε την σκανδάλη και πυροβόλησε αυτό το πλάσμα… Προσπαθώ να καταλάβω γιατί κάποιος να ξεκινήσει από το σπίτι του, παίρνοντας ένα όπλο, για να σκοτώσει ένα φλαμίνγκο… Και δεν βρίσκω. Κι όσο δεν βρίσκω φοβάμαι. Φοβάμαι γιατί σήμερα αυτό το κτήνος σκότωσε ένα φλαμίνγκο. Αύριο τι; Ποιον; Λέω ότι- δεν μπορεί- η τοπική κοινωνία θα γνωρίζει για αυτόν τον … παλικαρά και το κατόρθωμα του. Και αυτή είναι που πρέπει να αντιδράσει… Για το καλό της. Για το καλό γενικά. Μην περιμένεις να… επικηρύξουν αυτόν τον αλήτη για να δράσεις ώστε να τιμωρηθεί για το έγκλημα του.

Γιατί η επόμενη φορά μπορεί να είναι ακόμη χειρότερη. Μην το κάνεις για την τσέπη σου. Κάντο για το καλό! Μπας και αλλάξει αυτός ο παλιόκοσμος. Μπας και κάποια στιγμή το να παίρνεις ένα όπλο και να πυροβολείς ένα φλαμίνγκο δεν είναι κάτι που μπορεί να κάνεις για τον… χαβαλέ. Μπας και τα κτήνη φοβηθούν. Κάντο…. Εσύ που ξέρεις. Μίλα.