Τα θύματα των Τεμπών έγιναν ήδη… 58!

Ο Κωνσταντίνος Χρυσάγης ήταν Διευθυντής Κυκλοφορίας του ΟΣΕ. Και πρόσωπο κλειδί στη διερεύνηση του εγκλήματος στα Τέμπη. Έχασε τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα. Και τουλάχιστον 4 εφημερίδες και πολλά site το χαρακτήρισαν «περίεργο».

Ανεξαρτήτως αν πιστεύεις ή όχι στις συμπτώσεις, στην κακία την ώρα ή σε θεωρίες συνομωσίας, το γεγονός ότι ο Τύπος μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία δεν φανερώνει απλά αλλά αποδεικνύει το πρόβλημα. Η Ελλάδα στο μυαλό όλων μας πια είναι μια χώρα που η διαφθορά έχει πιάσει κόκκαλο. Χάνεται ένας άνθρωπος-κλειδί σε μια έρευνα και το μυαλό όλων μας πάει σε μαφιόζικες πρακτικές. Ή τουλάχιστον όχι σε τυχαίο περιστατικό.

Ο κόσμος, εσύ κι εγώ, υποψιασμένοι και ανυποψίαστοι, ένοχοι και αθώοι, αισθανόμαστε ότι το να βρει κάποιος το δίκιο του ή εν προκειμένω να τιμωρηθούν ΟΛΟΙ οι ένοχοι είναι από δύσκολο έως αδύνατον. Αντιλαμβανόμαστε πως στην Ελλάδα όποιος ξέρει πολλά, το πιθανότερο είναι να σιωπήσει παρά να μιλήσει. Στην καλύτερη. Στη χειρότερη θα δει τα… ραδίκια ανάποδα. Κι αυτή η αίσθηση είναι κυρίαρχη στους πολίτες. Κι όσο ακούμε για «άπλετο φως» και «το μαχαίρι στο κόκκαλο» τόσο περισσότερο σιγουρευόμαστε ότι το θέμα θα θαφτεί… Τόσο περισσότερο αντιλαμβανόμαστε ότι η αλήθεια δεν θα έρθει στο φως.

Αν ο Χρυσάγης ήταν θύμα τροχαίου δυστυχήματος, πέραν της απώλειας του ανθρώπου, η κοινωνία θρηνεί και για το γεγονός ότι ένας άνθρωπος που θα μπορούσε να ρίξει φως για τον χαμό άλλων 57, πήγε να τους… συναντήσει. Αν όμως ο Τύπος έχει δίκιο και το «περίεργο» δυστύχημα κρύβει κάτι άλλο κάνοντας τα θύματα των Τεμπών πενήντα οκτώ από 57, απλά θα πρέπει να περιμένουμε τον επόμενο. Και μετά τον επόμενο… Και μετά τα επόμενα Τέμπη. Στη γη, στη θάλασσα, στον αέρα… Όπου τύχει. Ή ακριβέστερα «όπου βγει». Σε κάθε περίπτωση η Δικαιοσύνη οφείλει να φτάσει το θέμα στο τέλος. Και για τα Τέμπη και για τον Χρυσάγη… Μπας και μείνει κάτι όρθιο σε αυτόν τον τόπο.